Dulencjowo. Wątek do zamknięcia

Ech, Dulencjo... :cry:

trzymaj się jakoś. Czujesz tam jej przerażenie i chichy protest.. ciężko Ci...

a ja dalej uwazam ze nie zrobili pelnej diagnostyki.. bo czytajac teraz posty alergologow i immunologow dowiedzialam sie ciekawych rzeczy. a mianowicie ze u 3 miesiecznego dziecka mozna oznaczyc swoiste p/ ciala przeciwko naskorkom kota, ze w tym wieku glowna droga manifestacji alergii to pokarmowa, ze przede wszyztkim !!! dziecko 3 miesieczne nie reaguje tak szybko na alergen i nie tak silnie..

no i niestety jesli jednak to alergia to alergen moze utrzymywac sie nawet do 2 lat.

Dulencjo, żeby tak się dało... chciałabym pocieszyć. Trzymaj się!
Dobrze, że tu wróciłaś

Dulencjo, nigdy nie mamy pewności, czy na pewno robimy dobrze oddając kota w czyjeś ręce. Zawsze może się to zakończyć jego powrotem i tu nie ma sposobu. Żadne ankiety, wizyty przed i po nie dają gwarancji. Nie ma tu żadnej Twojej winy. Gabi odzyska spokój może nawet wcześniej, niż się spodziewamy, zobaczysz.
Strasznie się cieszę, że wróciłaś...

Dziewczyny, tak sobie myślę, może Gabi i Bubu powinny mieć wspólny wątek na którym będzie pisała Duszek i Dulencja?
Może wątek Bubu, zmienić tytuł i całą historię wkleić do pierwszego postu?
Może wspólne ogłoszenie, z zaznaczeniem, że nie jest to warunek konieczny żeby poszły do wspólnego domu?
Może to będzie jakaś szansa na wspólny domek dla nich?

Dzięki za wsparcie.

To nie jest tak. Nie biorę na siebie odpowiedzialności za działania tych ludzi, za to co zrobili, a czego nie, za ich decyzję o oddaniu kotów.
Tylko wiecie, nie byłam na 100% przekonana do powrotu kotów, cały czas mi coś nie pasowało, a o tym, że nie jestem zwolenniczką drugiej szansy już pisałam. Moja wina, bo postąpiłam wbrew sobie, bo zagłuszyłam to, co mi nie pasowało... To nie jest kwestia tego, czy dobrze wybrałam dom, czy nie, tego, że nigdy nie ma gwarancji. To kwestia, że zagłuszyłam w sobie coś, że postąpiłam wbrew sobie, że zlekceważyłam swoją intuicję. I wkurzam się, bo ponad miesiąc temu miałaby szansę na dom. Teraz adopcje stoją.
Chciałam dobrze, ale to nieusprawiedliwia mnie.

Wieczorem zabrałam Gabi do łóżka... Zrobiłyśmy sobie namiot pod kołdrą i Dziewczynka troszkę wyluzowała... Teraz znowu siedzi w kanapie...

Marzy mi się taki dom dla Gabusi, taki z babcią-emerytką, gdzie będzie jednaczką, będzie ukochanym, rozpieszczanym kotem, gdzie ktoś będzie mógł poświęcić Jej tyle czasu, ile potrzebuje...Zawsze weźmie na kolanka, ponosi na rączkach...
Skąd się bierze takie domy??

Wyciągnęłam Gabusię z kanapy, chciałam poprzytulać...

Gabi prychała.. I pojawił się Ktoś. Rubin. Walczący. Kapcie, jasiek i poduszka nie pomogły. Rubin mnie atakował, Gabi przerażona prychała bardziej. a im bardziej prychała, tym wścieklej Rubin atakował. Jak puściłam Gabi, zaatakował ją.
Może to głupie, ale złapałam za lampę stojącą. Nikomu nie zrobiłam krzywdy, chociaż przyznam, chciałabym :oops:

Zwłaszcza jak Rubin wczepiał się w moje gołe nogi i zawisł na biuście

to tak, jakby jeszcze za mało atrakcji było

Jeszcze konfliktów kocich potrzeba

Dulencja pisze:Wyciągnęłam Gabusię z kanapy, chciałam poprzytulać...

Gabi prychała.. I pojawił się Ktoś. Rubin. Walczący. Kapcie, jasiek i poduszka nie pomogły. Rubin mnie atakował, Gabi przerażona prychała bardziej. a im bardziej prychała, tym wścieklej Rubin atakował. Jak puściłam Gabi, zaatakował ją.
Może to głupie, ale złapałam za lampę stojącą. Nikomu nie zrobiłam krzywdy, chociaż przyznam, chciałabym Zwłaszcza jak Rubin wczepiał się w moje gołe nogi i zawisł na biuście

udzielił mu się klimat

jasna cholerka...

niedobrze

Kurcze, za dużo tego wszystkiego na raz

Georg-inia pisze:ciekawe, co się stanie jak dziecko stanie się niesfornym nastolatkiem... też ich przerośnie? przecież te koty też żyją, też czują, a o ile mniej rozumieją... a macha się nimi w prawo i w lewo, raz tak, raz inaczej, raz z domu, za chwilę z powrotem, po to tylko, żeby po jakimś czasie znów je wystawić za drzwi

No niestety, tu się muszę podpisać.

Jest taki plakat u mojego syna w szkole: Zwierzę nie jest rzeczą.

I czy kogoś to przerasta czy nie, jest odpowiedzialny za to co oswoił, za czujące istoty, które zaprosił pod swój dach. Wiele rzeczy nas przerasta, ale, do diaska, jesteśmy DOROŚLI i musimy być odpowiedzialni.

Magda, myślę o Was, kurczę, żeby to się jakoś ułożyło ................. :ok:

Myszeńk@, masz rację.

Jak mówiłam Duszkowi, czy takimi adopcjami nie ułatwiamy sprawy???
Co by było, gdyby Państwo odebrali wtedy koty ze schroniska??? Gdzie teraz by trafiły?? Też tam???
A może wysililiby się bardziej??

Miałam mowę kazaniową ułożoną w głowie, tysiące wścibkich, niewygodnch pytań... Ale jak zobaczyłam Gabusię, jak wiedziałam, że to wszystko za chwilę jej odbiorę :cry:

nie wydusiłam z siebie słowa.

Malutka teraz wyszła z kanapy, siedzi na podusi, za Paćkiem

Gibutkowa pisze:bry

Bry, Gibutkowa

Dulencjowo. Wątek do zamknięcia

Kto przegląda forum