Niki na swoim (FeLV) - znów problem behawioralny?

[selene00]

Trzymam kciuki, by Cię przyjęli i byś zdrowa szybko wyszła.
Kciukasy za koteczkę, by zniosła rozłąkę.
A te są też dla Ciebie , bo pewnie będziesz tęskniła bardziej.
/ ja tęskniłam bardzo, bardzo!!! Jak mi wreszcie przyjaciółka przywiozła do domu Silence, wszyscy byli szczęśliwi.
Kotka, że jest w domu. Ja, że ją nareszcie mam. Moja Mama, że jej już nie ma. /

[kropkaXL]

Agnieszko,trudne to wszystko
Sama nie wiem,co Ci napisać,bo to,ze trzymam za Was obie kciuki-to oczywiste!
Oby wszystko wróciło do normy-i Twoje zdrowie i Nikusi!
Trzymajcie się dziewczyny!!!!!

[szybenka]

Dzięki dziewczyny

Nikunia od rana tuli się do mnie... a mi się wyć chce. Nawet trochę się ze mną pobawiła nowym sznurkiem, ale gorąco robi swoje - leży na podłodze, przysypia.

[Duszek686]

Te pogody wszystkich wykańczają...
Nawet mój Karmel lekko spasował...
Agnieszko - kciuki wielkie

[kropkaXL]

Aga-moje też jak placuszki całe dnie leżą,dopiero wieczorkiem nieco się ożywiają,za gorąco......

[boniantos]

Agnieszko, za Was obie.

[ruru]

Pomyśl Agnieszko
jaka będzie radość jak wrócisz
wielkie kciuki za ten szybciutki i radosny powrót

a ja jeszcze dla takich wrażliwych kotków jak Nikunia
to bym poleciła kropelki Bacha- forumowa Ryśka- fantastycznie dobiera
i naprawdę miałam dowód jak działają

[dite]

Przed wyjazdem zostaw Niki "do dyspozycji" swój sweter, koszulkę, szlafrok, no co tam tylko Tobą pachnie, będzie się czuła spokojniejsza. Twoją Mamę Niki zna, więc nie może być źle! Zresztą najlepiej nie siedź w szpitalu zbyt długo, pamiętaj że wszyscy czekamy. Buziaki

[WarKotka]

o boshe, doczytałam ostatnie strony

Agnieszko wielkie kciuki za Ciebie, żeby pobyt w szpitalu pomógł Twojemu zdrówku i żebyś długo tam nie leżała i za Nikusię, żeby spokojnie to wszystko zniosła i żeby nic jej nie dolegało.
Trzymajcie sie dziewczny

[szybenka]

Jeszcze raz dziękuję za Wasze wsparcie

Uff, jestem już - znów w domu. Dzień koszmarnie wyczerpujący. Przyjęli mnie. Ciągłe bieganie - tomografia, kroplówki, badania, zastrzyki, ale najgorsze diagnozy nie potwierdziły się. Dzień na maksa zwariowany (emocje!), ale dobrze, że w jeden dzień można wszystko (prawie ) sprawdzić. Trochę leków przypisali i za jakiś czas kontrola. Ale nie muszę leżeć w szpitalu I Nikunia nie musi tęsknić

Ruru miałaś rację, przywitanie (choć to tylko doba, a Niki bywała już dłużej sama, tylko doglądana, teraz miała pełną opiekę) było cudowne Ja nie mogłam się doczekać, ale Niki... na widok miauczała bezgłośnie, ale tuliła się, łasiła, więc szybko się przebrałam i siadła - od razu była na kolanach i nie schodziła z nich dłuuuuuugo. Ani kręcąca się obok mama jej nie rozpraszała, ani nawet jak siostrzenica, gdy przyszła, tylko jak obiad pojawił się na stole, to czasem główkę podnosiła, ale leżała dalej z brzuchem na górze i mruczała, spała. Musiałam się podzielić piersią drobiową - była przeszczęśliwa
Niki poprawił się apetyt. Mama mówiła, że wszystko jadła w mig, tylko zdążyła jej dać do miski W sumie 50-55 g na dzień dla Niki to jakoś mało... Dzisiaj popołudniu mama dała surową wołowinę. Nikunia trochę zjadła w kuchni i poszła (a była głodna, bo już się upominała o jedzenie). Mama zaniosła miskę do pokoju - wołowiny po chwili nie było A gdy potem pisała mi o tym w sms-ie, ja odp.:
"Kochane słoneczko."
Na co mama:
"Ja czy Niki?"
Ja: "Niki". (chyba była zawiedziona, zwłaszcza po sukcesie z wołowiną więc musiałam oddzielnie jej wytłumaczyć Kim jest ).
W nocy nie wiadomo gdzie panna spała, może w pudełku gdzie zostawiłam jej poszewkę z mojej kołdry (Dite, no tak sobie właśnie pomyślałam, aby zostawić jej "trochę siebie"). Dopiero nad ranem przyszła do mamy, lekko się oparła, a gdy mama otworzyła oczy zaczęła cicho miauczeć - chciała jeść.

Dobrze, że już w domu i wszystko wraca do normalności...

[ruru]

no to wielkie uffff

Ale fajnie

[selene00]

Uffff... dobrze się skończyło.
Fajnie jak tak koty człowieka witają.
Moje zawsze pod drzwiami, gdy skądś wracam.
Piąty /Miodzio/ zazwyczaj się spóźnia, bo zbyt zaspany.
Ileż jest głaskania, miziania, czułości , a potem "Cześć Kiczko! Zrób no matce herbaty."
Usprawiedliwiam się tym, że ona nie czeka pod drzwiami.

[pisiokot]

I ja się ogromnie cieszę, że wszystko w porządku - i z Tobą, i z Nikisią

[kropkaXL]

Ale wspaniałe wiadomości!
Oby tylko takie tu sie pojawiały!
Agnieszko-bardzo,bardzo się cieszę!

[szybenka]

Jak dobrze, że jesteście

Zrobiłam sobie i Nikusi dzisiaj bardzo miły poranek. Leżałyśmy długo w łóżku, przytulałyśmy się, miziałyśmy - miałyśmy czas tylko dla siebie. Potem była zabawa ze sznurkiem, poza łóżkiem oczywiście Nikunia żywa, wesoła i... wciąż głodna

Wyciągam taki wniosek, że być może jej ostatnia apatia była wynikiem mojego złego samopoczucia, moich emocji, zmęczenia i stresu. Pewnie biedulka to wszystko czuła i wczuła się w moją sytuację. W "Zaklinaczu psów" (wspaniały program na Nationale Geographic, fakt że o psach, ale i ogólnie o relacji człowieka ze zwierzęciem, o nie przekraczaniu pewnych granic, o właściwej opiece nad żyjącym i czującym stworzeniem) też jest mowa o tym, że zwierzęta przejmują emocje od człowieka. Zatem muszę o tym częściej pamiętać, być zrelaksowana i zrównoważona (emocje!!!), aby idąc do mojego Słoneczka dawać dobrą energię - tak jak dzisiaj.
Jestem pod wielkim wrażeniem Niki. Coraz bardziej zachwyca mnie "kot". Wiem, że mam tylko moją kiciunię, a mnóstwo jest innych kocich osobowości i charakterów, ale to cudowne stworzenie, o kt. wcześniej miałam głupie pojęcie!!!

Dostałam zalecenia od lekarza, aby więcej wypoczywać - to da się zrobić, unikać problemów i stresu - z tym gorzej. Gadałam dziś z Niki, że od teraz już kłopoty od siebie odsuwamy. Skoro przytuliła się do mnie, to chyba wyraziła swoja aprobatę, prawda?

I kolejny wniosek - będę rzadziej robiła wpisy na miau, aby i Wam nie dostarczać takih emocjonalnych huśtawek. Jak tak patrzę, to inni mają więcej kotów, a mniej piszą. Więc muszę przystopować (choć o Nikuni mogłabym pisać i pisać ).