Najdroższe Dranie Świata i ja. Fotki z Wizyty Gości ;) s.100

Tak, mnie też byłoby trudno wyobrazić sobie coś bardziej beznadziejnego do osiatkowania :twisted:

Gdybym to ja osobiście wybierała dla siebie mieszkanie, ze względu na ten balkon na 100% nie zdecydowałabym się na to

Wielbłądzio pisze:Tak, mnie też byłoby trudno wyobrazić sobie coś bardziej beznadziejnego do osiatkowania
Gdybym to ja osobiście wybierała dla siebie mieszkanie, ze względu na ten balkon na 100% nie zdecydowałabym się na to

Ale nie ma sytuacji bez wyjścia , czy to zaokrąglenie i ćwiartka są na jednym końcu balkonu a reszta jest w miarę " foremna " ?

Ćwiartka jest na jednym końcu, ale półkole niestety w środku :twisted:

Ja już się pogodziłam z faktem, że z tego balkonu koty nie będą miały pożytku - ale szkoda

No faktycznie...dziwny balkon.. :roll:

Basia jest prześliczna :1luvu:

Można ewentualnie zrobić wolierę z dziurą na drzwi od tarasu :twisted:

Ale to też kosztowne jest

i z zewnątrz będzie wyglądało jakbyś miała dużą klatkę na tarasie.

Przede wszystkim warto by sie było dowiedzieć co o zabudowach / osiatkowaniach balkonu sądzi spółdzielnia / wspólnota mieszkaniowa , czasami nawet z ich strony są problemy :roll:

.

Jak ja osiatkowywałam balkon to się okazało że jest absolutny zakaz zakładania czegokolwiek na otwór balkonowy, szczególnie bez zgody zarządu. Ale jak spojrzałam na mój blok z zewnątrz, to dałam se spokój z przepisami :wink:

A poza tym mojej siatki nawet nie widać z dołu że jest. Nie wiem co sobie myślą sąsiedzi i przechodnie jak widzą na moim balkonie kota dwoma łapami zaczepionymi "w powietrzu" i patrzącego w dół :twisted:

No, ale woliera z "ramką" to co innego

Jesteśmy.
Wcięło mi dosyć długiego posta, nie jestem chyba w stanie odtworzyć, co tam w nim napisałam :twisted:

Koty na swoje i moje szczęście mają się mniej więcej dobrze (stan zapalny u Bidzi powoli daje spokój, oby), o mnie nie da się tego powiedzieć. Dzisiaj chyba powinnam się cieszyć, bo niewątpliwie mam ku temu pewien ważny powód - ale nie potrafię, ja chyba już w ogóle nie potrafię się z niczego cieszyć

Mam wrażenie, że z każdym dniem zakopuję się coraz głębiej w tym dole i coraz bardziej nieprawdopodobna wydaje mi się perspektywa powrotu do jakiejkolwiek namiastki normalności, normalnego stanu psychiki. Pani doktor jest chyba bezradna, chociaż podoba mi się jako lekarz i nie mam jej absolutnie nic do zarzucenia... Jutro dostanę pewnie kolejne leki - kolejne, które okażą się o kant d. potłuc... Smutno

Piotruś szkoli się w sztuce otwierania szafek kuchennych: pewnie z próżną nadzieją, że wenątrz którejś znajdzie coś, co można będzie ukraść i zjeść :twisted:

Tadźka sprała Basię po głowie i teraz utrudzona odpoczywa zwinięta w kłębek na kanapie, a Nunka obok niej (hmm, ciekawe, która z nich dwóch pierwsza teraz przyłoży tej drugiej po łbie :roll:

). Busiaczka skacze na klamkę w sypialni = wzywa Mamusię na czytanie do łóżka (co jak zwykle będzie jej skutecznie uniemożliwiać). Bidziuś śpi na dywanie. Maciuś siedzi obok na komodzie i mruczy jak opętany (on już tak ma, pamiętacie, prawda

?), Żabsko - no oczywiście, a jakże :roll:

- znów pogryza chrupki...
Ciemno, zimno, smutno. Mnie chyba nawet wiosna nie pomoże. Coraz bardziej przeraża mnie fakt, że wszystko może się skończyć tak mało zależnie ode mnie. Że mogę je zawieść, zostawić, osierocić, skazać na marny los.

Wielbłądzio pisze: Coraz bardziej przeraża mnie fakt, że wszystko może się skończyć tak mało zależnie ode mnie. Że mogę je zawieść, zostawić, osierocić, skazać na marny los.

Przecież wiesz, że nie możesz...

Wróciłam.
Żadnych nowych leków nie, za to tych, które już biorę, zmieniona dawka :roll:

Zimno. Boję się.
Maciek mruczy.
Idę do Buśki.
Jej upierdliwa namolność doprowadziła mnie dzisiaj w nocy do łez: ten kot kocha naprawdę BEZGRANICZNIE...

Są koty kochające bezgranicznie swych Dużych i są też Duzi bardziej kochający koty niż ludzi :wink:

Wielbłąd, przepraszam, że to napiszę, ale czuję nieodpowiednią osobą w tym wątku. Ja tego po prostu nie rozumiem. Nie potrafię Ci pomóc w żaden sposób, choć bardzo bym chciała. Ani nawet połączyć się w bólu. Myślę, że dla osób takich jak Ty ważne jest, aby ich wypowiedzi czytał ktoś kto to rozumie, czuje się tak samo. Już samo to pomaga. Wróciłaś na podforum dla deprechowiczów? Czarna Żmija is gone. Już nie wróci....

Jeeestem.
I bede.

I ja jestem.

Basia :1luvu:

Najdroższe Dranie Świata i ja. Fotki z Wizyty Gości ;) s.100

Którego Drania lubicie najbardziej (nie bać się, nie porozsyłam) ?

Kto przegląda forum