Gunia odeszła za TM... Żegnaj koteńko [']

[Anna61]

I co nowego u Gunieczki?

[jolabuk5]

Gunia znalazła sobie nowe miejsce - na oknie, za zasłoną. Ale zauważyłam, że widok za oknem zupełnie jej nie interesuje...

[jolabuk5]

Gunia ostatnio łaskawa, daje się głaskać przed jedzeniem. Poza tym jak zaczynam się krzątac w kuchni albo łazić po mieszkaniu, to Guniasta siedzi blisko drzwi i wyraxnie czeka, kiedy do niej wejdę. Biedactwo, nudzi się sama. Zastanawiam się, czy jednak jej już nie wypuścic - Bardzo się boję, poza tym teraz jeszcze po mieszkaniu lata Burasia II, ale z drugiej strony to samotne przesiadywanie chyba też nie jest dla Guni dobre. Waham się, bo Gunia ciągle łatwo się wystrasza, może to otwarcie pokoju będzie dla niej zbyt dużym stresem?
A tak w ogóle, to ładnie wygląda, zaokrągliła się troszeczkę.

[gosiaa]

Jolu trudno wyczuć, w końcu Gunia żyła w stadzie kotów, może warto spróbować, jak będzie miała otwarte drzwi wyjdzie a jak będzie chciała zawsze sobie wróci do swojego pokoju, to siedzenie w samotności może faktycznie nie wpływa na Gunię dobrze ale Ty ją znasz najlepiej i najlepiej będziesz wiedziała

[jolabuk5]

Wczoraj Burasia 2 razy wdarła się do azylu Guni i z radosnym pomrukiem "Hurrrrra! Nowy pokój!" zaczęła obiegac wszystkie kąty. Gunia, siedząca spokojnie na fotelu, natychmiast zareagowała wsciekłym sykiem. Za pierwszym razem szybko zabrałam Burasię z pokoju, za drugim - wzięłam na kolana i posiedziałam tak chwilę na innym fotelu. Gunia cały czas syczała, przestała dopiero, jak Burasię wyniosłam. Burasia oczywiście wcale się sykami Guni nie przejęła i za wszelką cenę usiłowała rano sforsować drzwi po raz trzeci
I teraz nie wiem - czy to przemawia za wypuszczeniem guni czy wręcz przeciwnie...
Mimo wszystko Gunia jeszcze ciągle bardzo się boi. W końcu upłynął dopiero miesiąc. Na razie Gunia przyswoiła sobie pewne regularnosci czasowe - pory posiłków, kiedy zawsze staram się znaleźć czas na pogłaskanie jej przez parę minut - oraz porę wieczorną, kiedy przychodzę na godzinę i po prostu jestem z nią - przynoszę coś smacznego, zabawiam myszką, gadam, albo po prostu kładę się na kanapie (człowieka w pozycji leżącej kot zawsze mniej się boi). Gunia już wie, kiedy się mnie spodziewać i czeka pod drzwiami - czyli te doświadczenia są dla niej pozytywne. Boję się, ze ten jej ledwo trochę uporządkowany swiat zawali się zupełnie, jak ją po prostu wypuszczę.
Oczywiście - bardzo bym chciala dołączyc Gunię do stada - bo nie mam czasu siedzieć z nią, a ta godzina wieczorem jest "urwana" z czasu na sen, przez co znów chodzę permanentnie niewyspana, ziewam i usypiam na siedząco, bo 5 godzin snu to dla mnie po prostu za mało.
Gunia w stadzie była zawsze zazdrosna o nasze względy i waliła łapą koty, które próbowały zajmować naszą uwagę. Ale Gunia nie była odważna, wielu kotów się bała. Generalnie - jej pozycja w stadzie wynikała z "wyróżniania" Guni przez nas, natomiast Gunia z natury była raczej samotnicą i z żadnym kotem nie wchodziła w przyjazne stosunki... Nie, chyba jeszcze poczekam z tym wypuszczeniem, przynajmniej nie w ten weekend..

[Anna61]

Mizianki dla koteczków przesyłam.

[gosiaa]

Też przesyłam głski dla Guni

[jolabuk5]

Gunia dziękuje cioteczkom za głaski

[Anna61]

Jak przebiega aklimatyzacja Gunieczki?

[kristinbb]

Pozdrowienia dla Guni....
nie było mnie na forum trochę...
Mam zdjąć banerek...?

[jolabuk5]

Banerek chyba trzeba zdjąć, bo takiej zołzy jak Gunia to i tak nikt nie zaadoptuje
Gunia siedzi sobie jak królowa w ciepłym pokoiku, wcina surowe mięsko, Royala dla nerkowców i "mokre" w postaci saszetek i pasztecików. Ostatnio znów jest niedotykalska, poza tym nie bawi się (wywlokła gdzieś Whiskasową myszke, a to była jedyna zabawka, którą akceptowała, innych sie boi). I nie podchodzi nawet na przywitanie - bo i po co? I tak dostanie pod nos miesko i inne smakołyki.
Staram się spędzać z nia ok. godziny dziennie, ale to wyraźnie za mało, żeby proces oswajania postępował. Chyba w końcu wypuszczę ją i niech się dzieje co chce.

[Anna61]

Jeżeli ona tak mało z Tobą przebywa, to czarno widzę jej postępy.
Jolu, ja bym ją wypuściła ale po uprzednim zrobieniu testów, żeby nie było tak jak u mnie.

[jolabuk5]

Kasiu, testów nie da się zrobić, bo trzeba by Gunię najpierw złapać i wsadzić do kontenerka, a to - jak wiesz z wczesniejszej historii Guni - raczej nie jest mozliwe. A co do wypuszczenia... Dzisiaj sie zdecydowałam i otworzyłam drzwi - i wiesz, co się stało? Gunia posiedziała chwilę, patrząc podejrzliwie na otwarte drzwi, po czym - schowała się w najgłębszy kąt za kanapą. Jak drzwi zamknęłam, to wyszła. Mnie się wydaje, ze ona się jeszcze ciągle BARDZO boi. I może w jakiś sposób jest zadowolona z tego swojego azylu, w którym ma ciepło, dobre jedzonko, czystą kuwetę i miękkie miejsca do spania. I trochę rozrywki, kiedy przychodzę i próbuję ją zabawiać. Ja bym bardzo chciała ją już wypuścic, żeby nie być zmuszoną do przesiadywania w tym pokoju (nie mam na to czasu i ta godzina, którą znajduję, to po prostu godzina mojego snu, przez to spię za krótko i jestem ciagle niewyspana). Ale po dzisiejszym zachowaniu Guni pomyslałam, ze chyba ona nie jest zainteresowana swiatem za drzwiami. Moze trzeba jeszcze poczekac?

[gosiaa]

Tajemnicza Gunia...

[jolabuk5]

Tajemnicza to chyba nie... Ona po prostu jest BARDZO ciężko przestraszona i boi się wszelkich zmian. Ale Femka radzi, żeby ją jednak "uwolnić" z azylu więc spróbuję, chyba w następny weekend. Po prostu otworzę drzwi. jak się schowa, to trudno. Z czasem wyjdzie.