Moje koty - moja miłość, radość, moje troski i kłopoty II

Iwonko

co się dzieje :?:

Iwcia co taka cisza

Nie martwcie się o mnie kochani :1luvu:

Ja po prostu nie umiem na razie odnaleźć się w mojej nowej rzeczywistości :evil:

Muszę dużo się teraz nauczyć, dużo poczytać, przejść jeszcze przez wizyty u kilku lekarzy, może również psychologa. Moja choroba nie należy ani do przyjemnych, ani do prostych. Ciężko się z nią pogodzić człowiekowi, który był aktywny, pełnym werwy i różnych planów. Trochę wali się mój świat, muszę pewne plany skorygować, zastanowić się nad przyszłością, poukładać moje klocki inaczej.
A tutaj tyle do zrobienia, tyle miałam planów, pewne rzeczy muszę doprowadzić do końca, z innych zrezygnować.
Na pewno muszę dokończyć sprawę z kotami na elektrowni, wysterylizować mamy i maluchom znaleźć domy, wyadoptować Zarę i Larę - obie białaczki, muszę mieć mniej kotów w domu. A jak mieć mniej, skoro koty z elektrowni muszę wziąć do siebie, białaczki również nie znajdą szybko domów, jeżeli w ogóle znajdą. Już nie wezmę więcej nawet pół kota, nie pomogę żadnemu

Dzisiaj mąż pojechał z Zarą do szczepienia i dwoma moimi kotami. Wreszcie Zara zaszczepiona, Lara ma znowu rujkę.
Zostały mi jeszcze cztery koty do szczepienia w maju i dwa jesienią, wszystkie z białaczką.

iwoo1 pisze:Nie martwcie się o mnie kochani
Ja po prostu nie umiem na razie odnaleźć się w mojej nowej rzeczywistości
Muszę dużo się teraz nauczyć, dużo poczytać, przejść jeszcze przez wizyty u kilku lekarzy, może również psychologa. Moja choroba nie należy ani do przyjemnych, ani do prostych. Ciężko się z nią pogodzić człowiekowi, który był aktywny, pełnym werwy i różnych planów. Trochę wali się mój świat, muszę pewne plany skorygować, zastanowić się nad przyszłością, poukładać moje klocki inaczej.
A tutaj tyle do zrobienia, tyle miałam planów, pewne rzeczy muszę doprowadzić do końca, z innych zrezygnować.
Na pewno muszę dokończyć sprawę z kotami na elektrowni, wysterylizować mamy i maluchom znaleźć domy, wyadoptować Zarę i Larę - obie białaczki, muszę mieć mniej kotów w domu. A jak mieć mniej, skoro koty z elektrowni muszę wziąć do siebie, białaczki również nie znajdą szybko domów, jeżeli w ogóle znajdą. Już nie wezmę więcej nawet pół kota, nie pomogę żadnemu

Iwonka ....Zara i Lara ...nie zostaną u Ciebie . To ja postaram sie im znalezc domy. Bo na pewno zostac u Ciebie nie moga. I teraz juz sobie przysięgłam ze nie złape ani jednego kota . Niestety ktos kiedys mądre słowa mi powiedział ...Trzeba mierzyc siły na zamiary ...

Iwona tyle kociakow którym uratowalas zycie ....sa inne sposoby pomagania... natomiast teraz musisz pomyslec o sobie...o swoim zdrowiu....

i na mnie mozesz liczyc ... :ok:

Iwonko kochana :1luvu:

wszystko się ułoży :ok:

musisz tylko w to wierzyć.......

puszatek pisze:Iwonko kochana wszystko się ułoży musisz tylko w to wierzyć.......

Chciałabym, na razie mi trudno...
Dziękuję że mnie podtrzymujecie na duchu, Basiu, jesteś taka miła

co ja bym bez Was zrobiła

agula76 pisze:
iwoo1 pisze:Nie martwcie się o mnie kochani
Ja po prostu nie umiem na razie odnaleźć się w mojej nowej rzeczywistości
Muszę dużo się teraz nauczyć, dużo poczytać, przejść jeszcze przez wizyty u kilku lekarzy, może również psychologa. Moja choroba nie należy ani do przyjemnych, ani do prostych. Ciężko się z nią pogodzić człowiekowi, który był aktywny, pełnym werwy i różnych planów. Trochę wali się mój świat, muszę pewne plany skorygować, zastanowić się nad przyszłością, poukładać moje klocki inaczej.
A tutaj tyle do zrobienia, tyle miałam planów, pewne rzeczy muszę doprowadzić do końca, z innych zrezygnować.
Na pewno muszę dokończyć sprawę z kotami na elektrowni, wysterylizować mamy i maluchom znaleźć domy, wyadoptować Zarę i Larę - obie białaczki, muszę mieć mniej kotów w domu. A jak mieć mniej, skoro koty z elektrowni muszę wziąć do siebie, białaczki również nie znajdą szybko domów, jeżeli w ogóle znajdą. Już nie wezmę więcej nawet pół kota, nie pomogę żadnemu

Iwonka ....Zara i Lara ...nie zostaną u Ciebie . To ja postaram sie im znalezc domy. Bo na pewno zostac u Ciebie nie moga. I teraz juz sobie przysięgłam ze nie złape ani jednego kota . Niestety ktos kiedys mądre słowa mi powiedział ...Trzeba mierzyc siły na zamiary ...

Iwona tyle kociakow którym uratowalas zycie ....sa inne sposoby pomagania... natomiast teraz musisz pomyslec o sobie...o swoim zdrowiu....

i na mnie mozesz liczyc ...

Dziękuję Ci Agnieszko, wiem że mogę liczyć na Ciebie, jesteś moją podporą, dobrym aniołem :1luvu:

Iwonko

pomalutku, poukładasz sobie wszystko, domyślam się jakie to dla Ciebie trudne....
wiesz z czym walczysz, będziesz brała leki, zadbasz troszkę więcej o siebie niż o koty i jeszcze.....
masz nas, swoich przyjaciół na miau, będziemy z Tobą

puszatek pisze:Iwonko pomalutku, poukładasz sobie wszystko, domyślam się jakie to dla Ciebie trudne....
wiesz z czym walczysz, będziesz brała leki, zadbasz troszkę więcej o siebie niż o koty i jeszcze.....
masz nas, swoich przyjaciół na miau, będziemy z Tobą

Jesteś kochana Basieńko :1luvu:

pewnie

jak śpię i na koty nie krzyczę.... :mrgreen:

przejeżdżałam dzisiaj niedaleko, w drodze do Kociej Chatki, mieszkam nie tak daleko, gdyby coś służę pomocą
trzymaj się

Iwonko, nie możesz się tak przejmować, bo to i tak nic nie zmieni. Musisz się pogodzić z tą chorobą, zaprzyjaźnić się z nią. Nie wiem jaki masz problem, mój też nie jest zbyt ciekawy, ale co zrobić. Nie poddam się tak łatwo i nie mam ochoty położyć się i czekać na to co spotka każdego, szybciej, wolniej ale każdego. Złego diabli nie biorą tak szybko :mrgreen:

Iwoo pomyśl se zobie że był etap w twoim życiu co byłaś w ciagłym biegu a teraz będziesz miała spokojniej będziesz więcej z kotami , możesz sobie dzień rozplanować na spokojnie bo nigdzie nie biegniesz ...Tak też mozna żyć jeszcze chwila i będzie ci lżej bo się z tym pogodzisz. :ok:

po tak dobrych i ciepłych radach aż lepiej na serduszku się robi :ok:

witaj Iwonko :1luvu:

Już nie wiem jak mam Wam dziękować :1luvu:

Dodajecie mi otuchy i zaczynam wierzyć że będzie lepiej i że przyzwyczaję się do choroby i będę sobie z nią radzić. Musi tak być,bo mam jeszcze dużo do zrobienia i muszę być sprawna

Nie będę Was zanudzać swoimi problemami bo każdy z nas je ma

Moje koty - moja miłość, radość, moje troski i kłopoty II

Kto przegląda forum