Frajda-po odbarczeniu rdzenia. Frajda umarła.

Uwielbiam takie wiadomosci

Świetny pomysl z tym nagrywaniem!

Ale dobre wieści...

Ważne ze do przodu!

Jesteście obie cudowne ! Mega silne! Podziwiam Was

Hmmm... Przed chwilą, gdy wzięłam Frajdę na ręce, poleciał duży sik. Taki, że prawie nic w pęcherzu nie zostało. Zawsze, gdy ją podnosiłam, albo gdy sama wstawała z nieco już wypełnionym pęcherzem, to zdarzał się mały sikowy kleks, ale żeby aż tak? Nawet nie umiem ocenić, czy to coś dobrego, czy nie.

Frajdę widziała po raz pierwszy od ok. tygodnia moja mama. Powiedziała, że dużo lepiej chodzi. Oby tak było. Ja widząc ją codziennie już tak postępów nie widzę.

Udało mi się zamówić Discus compositum, za tydzień gdzieś powinnam dostać. Zobaczymy, czy zadziała.

Tymczasem Frajda rozkoszuje się wolnym od wycieczek dniem. A ja pakuję jej torbę na jutrzejszy fitness.

za ladne sikanie kontrolowane

OOOO swietnie

Postepy sa

super dziewczyny

Dziś był bunt na pokładzie. Frajda nie chciała chodzić na bieżni, oglądała się cały czas jakby tu wyskoczyć, pokładała się, narzekała sobie głośno. Po parunastu minutach był koniec zajęć. Może za dużo zmian w rytuale - zapomniałam jej szelek, wodę dziś miała chłodniejszą no i wsadzona zostala od razu do wody, a nie na suchą bieżnię. Mam nadzieję, że w poniedziałek znów pomaszeruje, szkoda byłoby gdyby miała dość już definitywnie i na zawsze.

Miluś był tylko 9 razy na rehabilitacji a nie zaplanowane 10. Pod koniec przypomniał sobie, że wbrew imieniu z pierwszych dni jest jednak dzikim kotem i nie życzy sobie żadnych zabiegów. No i trzeba było z nim się zgodzić. Prozaicznie zaczęłam się go bać. Może zaczął czuć ból, nie wiem. W każdym razie razem z rehabilitantką odpuściłyśmy ostatni zabieg. Teraz czasem też źle reaguje na pierwszy dotyk ale tylko czasem się go boję

Zobaczymy, jak to będzie. Na siłę nic się nie da zrobić. Spróbujemy w poniedziałek. Jak zdecydowanie zaprotestuje - nie będę jej maltretować. I tak dobrze, że udało się te kilka razy - naprawdę bardzo wzmocniła mięśnie i zaczęła jako tako tuptać.
W piątek też miałam okazję docenić inne zalety bieżni - dwadzieścia parę minut marszu w wodzie powodowało, że Frajda była fizycznie zmęczona w dozwolony dla niej sposób. Jak wracała do domu, pokręciła się chwilę, micha, mykwa i szła spać. Tym razem nie nachodziła się na rehabilitacji, więc w domu była jak nakręcona. Koniecznie chciała skakać, wspinać się, a moje wysiłki, by jej to uniemożliwić kwitowała sykiem i warczeniem. Nie było łatwo, oj nie. I tak dwa razy sama wlazła na łóżko. I raz z niego zeszła.
Przez weekend robię jej wolne od wszelkich nielubianych ćwiczeń. Prowokuję do spacerów chodząc z plastrem wędliny - tupta, aż miło. Miziam, kadzę i dopieszczam. Może w poniedziałek zaskoczy jeszcze na bieżni.
W środę kontrolne USG pęcherza. Oby tam się już bałagan wygoił.

dzielna dziewczynka :1luvu:

Może w jakieś ulubione miejsce zrób jej wejścia. U nas dobrze się sprawdzają deski obite wykładziną. Tylko to musi być stabilne. Teraz chce Milusiowi zrobić wejście na parapet takimi pochylniami. Bo widzę, że jak wdrapuje się przez fotel i biurko to czasem nie wytrzymuje i robi po drodze:( Tylko to nie może być zbyt duży kąt.
Trzymamy kciuki.

Jedną taką deskę póki co zestroiłam. I co? Frajdolina omija ją, jak diabeł święconą wodę. Nawet ja, celem zachęcenia, wchodziłam po niej do łóżka. Patrzyła na mnie jak na idiotkę, więc deska sobie leży i czeka.

Dziś opór na bieżni był mniejszy, ale nie powiem, by gładko i w podskokach przemaszerowała 25 minut. Narzekała, kombinowała, parę razy trzeba było zmienić kierunek marszu. Kilka razy po prostu postanowiła na bieżni pojeździć od bandy do bandy. Ale myślę, że ze 21 minut to sobie pochodziła. Dobre i to.

Rano o zawał mnie mało nie przyprawiła - kotunia moja co absolutnie biegać i skakać nie powinna dostała regularnego zabawowego pierdolca. Podskoki bokiem (no takie na miarę możliwości), dzikie zrywy z obłędem w oczach, próby skoków na fotel (nieudane), gonitwy z gibającą się dupiną - i tak pół godziny. Co ją próbowałam dopaść, tym szybciej starała się zwiewać. Trochę jej to było potrzebne - po takiej zabawie poszła kupa gigant.

Muszę dziewczynie też obciąć racje żywieniowe. Waży znów niemal tyle, co w dniu przyjęcia do szpitala :roll:

.
Jutro kolejna akupunktura.

Pochodzila to najwazniejsze!

Ja mysle ze taki pierdzielec to mimo wszystko dobry znak. Ze jej sie chce, ze ma sily do takich rzeczy.

Trzymamy mocno kciuki za jutrzejsza akupunktury i czekamy na relacje.

Mnie sie tez zdaje, ze to znaczy, ze zdrowieje

Kontroluj sie Niuńka, zebys sobie czegos nie spsula!

Dziś była druga akupunktura. Trochę lasera i trzy igiełki. To rzeczywiście muszą być inne ukłucia niż zastrzyki, bo Frajda nawet nie drgnęła. Oby tylko jakieś efekty się pojawiły.

Frajda-po odbarczeniu rdzenia. Frajda umarła.

Kto przegląda forum