Mam 8 lat i wystawili mnie na klatkę... ma dom u jaga1666 :)

Goyka, nie, nie jestem potencjalnym domem

Mam bardzo nikłą szansę zabrania kocurka na dt, ale dopiero najwcześniej za 3 miesiące. To dla niego żadna opcja- dlatego kibicuję mu i reklamuję, gdzie się da.

wiem, ucieszyłam się z samej perspektywy dt, lepsze dt niż nic. Oczywiście mocno trzymam kciuki za ds!!!

Pozdrowienia dla wszystkich Cioteczek od Stefcia

bidulasek

asia-lodz pisze:A jak w ogóle Stefcio sobie radzi? Jak się zachowuje? Spotkał się z jakimiś innymi kotami? Dogaduje się? Woli kotki czy kocurki? Potrzebuje człowieka, czy jest samowystarczalny? Nie znam hotelikowych realiów, więc pytam
Kurczę, bardzo chciałabym gada zabrać, czekam na przeprowadzkę

Asiu, na prawdę nie jesteśmy w stanie nic więcej napisać na jego temat

W hoteliku siedzi sam, jak był Bazyl - dzikusek na leczeniu, to praktycznie nie zwracał na niego uwagi, w odróżnieniu od Bazylka, który gdy zyskał nowego współlokatora (on był pierwszy) przestał jeść i musiałyśmy zasłonić mu klatkę.
Obecność człowieka zdecydowanie go cieszy - jak się wchodzi do pomieszczenia chłopak zagaduje, wypuszczony ociera się o nogi, przy próbie zrobienia zdjęcia pcha nos w aparat. Ewidentnie się tam nudzi

W najbliższych dniach pojedziemy go zaszczepić i zachipować, możne wtedy spotkamy jakiegoś przyjaznego kota w lecznicy, to zobaczymy jak będzie.
No i mam nadzieję, ze nie będzie musiał doczekać do Twojej przeprowadzki :ok:

andorka pisze:Asiu, na prawdę nie jesteśmy w stanie nic więcej napisać na jego temat

Wiem, wiem, tylko chciałam mieć jakieś ogólne informacje, żeby wiedzieć, co o nim mówić.
Podpinam go pod ogłoszenia Filipa- jak jest jakieś zapytanie, to mówię, że do wzięcia jest też taki sam, tylko czarny

Ale mało kto w ogóle odpowiada. A oni przecież nie są starzy, tylko dostojni :wink:

andorka pisze:W hoteliku siedzi sam, jak był Bazyl - dzikusek na leczeniu, to praktycznie nie zwracał na niego uwagi, w odróżnieniu od Bazylka, który gdy zyskał nowego współlokatora (on był pierwszy) przestał jeść i musiałyśmy zasłonić mu klatkę.
Obecność człowieka zdecydowanie go cieszy - jak się wchodzi do pomieszczenia chłopak zagaduje, wypuszczony ociera się o nogi, przy próbie zrobienia zdjęcia pcha nos w aparat. Ewidentnie się tam nudzi

Czyli piękny, łagodny, zrównoważony pan Kot.