Ostatnio przyszło mi do głowy imię Malinka, pasowałoby do "owocowego" imienia starszej córki, ale małż stanowczo się sprzeciwił
Zarzucił za to od siebie imię dla kocurka - Sułtan, na co mu powiedziałam, że sprawa jest otwarta, bo z tego co mi wiadomo, dwaj bracia naszej kici są nadal do wzięcia. Odpowiedział jednak, że nie zniósłby świadomości, że obok siebie ma faceta pozbawionego klejnotów, i to przez nas. Taka męska solidarność 
Kociaro, imię Inka jest cudne, ale zajęte przez bardzo znaną na tym forum osobistość
Z kolei Psotka kojarzy mi się raczej psio, bo tak nazywała się jamnikowata suczka babci. A tak w ogóle, przekopując się ostatnio przez kocie ABC, zawędrowałam na wątek "poznajmy się", gdzie z niedowierzaniem wyczytałam, że Ty, Kociaro, nie masz kota 
Jak ja Cię rozumiem...A tak z innej beczki, czy uważacie, że kociaka po przywiezieniu do domu od razu trzeba wyprawić do weta, czy lepiej dać mu czas na oswojenie się z nową sytuacją? Wiem, że w "domu rodzinnym" kociaki nie będą zaszczepione, odrobaczone takie małe też chyba nie. Dorosłe koty na tej posesji są regularnie odrobaczane, ale mieszkają w piwnicy w domku jednorodzinnym i co za tym idzie są wychodzące. Jeszcze nie jestem umówiona, kiedy konkretnie mam podjechać po kociaka, ale skoro małe urodziły się około połowy września, to chyba będzie można je odłączyć od matki na koniec listopada.
bardzo bym chciala miec, ale mieszkam poki co z rodzicami i niestety oni sa pod tym wzgledem niereformowalni. Z reszta oni by sie nie zgodzili na zabezpieczenie okien moskitiera, nie zgodzili by sie na nie wypuszczanie kota na dwor... tak wiec nie chce ryzykowac, ze pod moja nieobecnosc kotu stanie sie krzywda jakas. 
poki co nie mam mozliwosci wyprowadzic sie od nich, a jedynie wyprowadzka daje szanse na kota.
Madra dziewczynka 
. To postanowiłem, że jak zaczekam, to to się zbliży i ja wtedy to to ucapię za doopę 
Teraz pozostaje tylko siedzieć i kuleczki z papieru kręcić