Laki&Marcek / RoBaLe??

za dokocenie

pozwól Lakiemu powąchać małego ...najwyżej go pacnie itp.

Pozwoliłam ale mając Lakiego na rękach to chciał go pacnąć ale pyskiem.
Mówisz puścić do niego?
Ok, próbuje.

puść i obserwuj ,ale nie łap małego natychmiast na ręce
Laki również musi czuć się bezpieczny również lub przede wszystkim to jego dom a tu wlazł intruz,gdyby on wiedział jak fanie będzie później nie tracił by czasu na przepychanki :mrgreen:

Ok puściłam...
10 minutek stali z metr od siebie i dwa syczały i nastroszone w każdą możliwą stronę.
Po tym czasie rzucili się na siebie ale odstraszył ich mój zryw .
Podskoczyłam jakby ktoś chciał na mnie się rzucić.
Później po mału po mału syczenie - Laki warczenie...
Jak dochodzą do siebie to się łapkami przepychają.
Nie jest chyba tak źle jak to się mi wydawało

spoko ,daj Lakiemu pokazać że on tu rządzi ,krzywdy mu nie zrobi ,a jak się będzie krew lała to interweniuj :wink:

no i oderwij ten wzrok od nich ,napisz coś :twisted:

Oderwałam chociaż siedzę jak na szpilkach.
Znalazłam kupcie - zapewne Marcusia ... na poduszce małej Mea.
Mała Mea wynalazła imię - Gutek , zdecydowanie NIE.
Szukamy dalej, bo Marcepanek to za długo...
A moje koty z dala od siebie w jednym pomieszczeniu leżą i spoglądają co chwila na siebie mówiąc:
- Sssss to moja Dużaaaaa...
-Ssss nie to moja Dużaaaa
Ogólnie reakcja początkowa Lakiego dała mi dużo niepokoju, bałam sie go puszczać bo Marcuś przy nim taki mały.
Jednak jak Dorcia mówi to Dorcia mówi...

:D
Chyba zadziałało, po mału po mału i będzie Big Love

:D

no niezbyt trafił z tą kuwetą :ryk:

No nie trafiło, a ja już moją córę o Qpstala osądzałam.
Bo taki smrodek był w pokoju

Jestem tak zmęczona że to się nie mieści w głowie.
Wczoraj rano powrót z działki, zamieszanie,zmiana powietrza (nienawidzę wracać do łodzi) maga pranie, sprzątanie, gości, spanie o 2 w nocy.
Rano 6 pobudka, kurs na dworzec Fabryczna i jazda Warszawa.
Strach że nie trafie nie będę wiedziała gdzie (2-gi raz odwiedziłam naszą stolicę)
Wszystko poszło jak po maśle, dotarłam do Dorci.
Wypiłam nawet kafkę i zjadłam pączusia.
Dostałam też jagodziankę na drogę o której zapomniałam (Dorcia ma mi przechować - dobra z niej kobieta)
Szybka umowa, drobna złotówka i miłość na lata do mojego drugiego kociaczka.
Dorcia sie żegna, Marcuś do transporterka i w drogę.
Do kolei miejskiej i na dworzec wch.
Tam wysiadam, pytam się jakiegoś faceta co na konduktora mi wyglądał gdzie do łodzi odjeżdża pociąg.
On mnie na peron 2, tam ja patrze a tu Moskwa, Berlin

A co to za różnica, Berlin czy Łódź :twisted:

No to tam szukam kogoś co by mi powiedział gdzie ten pociąg odjeżdża, oni że to z 5-6 na pewno.
To ja biegiem w podziemia a tam ni ma, jakieś tam miasta ale Łodzi to one na oczy nie widziały.
Za telefon i do Dorci co tu robić, gdzie zapytać bo tam pusto i nikogo.
Dorcia mówi - sprawdzę czekaj, posłuchaj co tam mówią no i biegaj po peronach.
To ja biegiem wszystkie perony, wszystkie tory.
Nie ma, zabrakło.
Po drodze każdego o drogę mi było pytać.
Nikt nie wiedział a jak wiedział to tak na prawdę udawał że wiedział.
Tak biegałam a tu nagle słyszę że do Łodzi to odjeżdża no i dalej nic nie słyszę.
To biegnę dalej, każdego pytam gdzie ta Łódź, już łzy w oczach bo za 7 minut odjeżdża.
No i co mi zostanie, na dworcu zamieszkać

Tak biegam biegam aż nagle na informację wpadam.
Spocona, czerwona i pytam się gdzie ta Łodź mi odjeżdża.
Babka na mnie i mówi, no ale o której.
No to ja że teraz zaraz za 4 minuty.
"Chyba 4 peron"
Jak to chyba??? zaraz odjezdza a ona mi chyba??
Raczyła spoglądnąć na rozkład i potwierdza tyle że z jakiego toru to ona nie wie.
Wbiegam patrze - jest Łódź Fabryczna.
Wchodzę upewniam się i pociąg odjeżdża.
Jestem w domku z Marcusiem i już teraz ledwo żyję.

Powrót traumatyczny!

Jednak efekt :wink:

podróży cudnej urody. :mrgreen:

Za szybką miłość między kociakami. :ok:

Gratuluję. :mrgreen:

Witamy drugi dzień dokocenia

Marcuś wczoraj na noc zjadł troszkę suchego - mieska ani rusz.
Laki za to pędzluje wszystko z szybkością światła.
W nocy myślałam że ich wyprowadzę do kuchni, biegali po nas, kotłowali się.
Aż w końcu zasnęli, Marcuś ze mną a Laki z Panem nad głową.
Rano o 6 już nie ma spania, bo koty wariować zaczynają.
Kuwety czyste i zastanawiam się czy czeka mnie jeszcze dziś jakaś niespodzianka.
Podałam im Animondkę, dwa jadły spoglądając czy drugi się nie zbliża do miski

Zjedli wszystko

Marcek cały czas miauczy, a to za Lakim, a to że Laki go za bardzo gania.
Że chce na ręce że chce na podłogę.
Tylko jego słychać, Laki zamilkł - słucha co ma do powiedzenia jego kolega.