Koty Barby

Od czasu zdjęcia w koszu jestem niewolnicą Józi :1luvu:

barba50 pisze:No i przed niespełna dwoma godzinami zmniejszyło mi się stadko futer. Józia pojechała na swoje. Ale choć już psioczyłam na małego tajfunka o niespożytej sile to trochę mi smutno

Zawada WRESZCIE odetchnie :arrow:

Józia to wypisz wymaluj mój Bruno. Też taka pomysłowa :mrgreen:

Wyć mi się chce :evil:

Znowu podniosłam potrąconego kocurka z jezdni

Nie wiem czy udałoby mu się przeżyć - zanim zawróciłam i zatrzymałam się na poboczu potrącił go kolejny *(&*&$^%&^#@#-syn. Tym razem do lecznicy zawiozłam ciepłe jeszcze, broczące krwią, ale nieżywe futerko :cry:

Biało-czarny niekastrowany kocio.
Możliwe, że nie żył już wcześniej, ale wyję, bo jak można przejechać po leżącym na jezdni zwierzęciu...

Apel do kotów z gminy Konstancin - Jeziorna: uważajcie przy przebieganiu przez jezdnie, a najlepiej nie przebiegajcie - gminie skończyły się tegoroczne środki, w związku z tym lecznica poprosiła mnie o cośzrobieniezezwłokami

Mam więc kocika w bagażniku, jutro zakopiemy go obok Puszkina i Bajki, kotów A59.

Chryste Panie! :cry:

Dla Kiciusia [']

Mam nadzieję, że obu tych gnojków spotka to samo, co biednego Kicia...

(*)

biedny kotulek, przytulam Barbo

Strasznie mi przykro, Barbo50....
Dla Kotusia [']

Basiu, bardzo mi przykro ............

Kocurek przytulił się do Puszkina i Bajeczki. Hasają we trójkę.

Wieści od Jóźki dobre. Wesoła, bawiąca się, dzisiaj spała z córką pod kołdrą.

W domowym stadzie też spokojnie :wink:

barba50 pisze:Kocurek przytulił się do Puszkina i Bajeczki. Hasają we trójkę.

W bardzo pięknym miejscu .......................

barba50 pisze:Wieści od Jóźki dobre. Wesoła, bawiąca się, dzisiaj spała z córką pod kołdrą.

W domowym stadzie też spokojnie

I tak trzymać :ok:

Feliwaye rozsiewają kocie feromony po domu, a dzisiaj zaczęliśmy Ksikową terapię kroplami Bacha :roll:

No muszę jej jakoś pomóc odnaleźć się w stadzie :evil:

Zobaczymy.
A tutaj to co napisałam Ryśce kiedy prosiłam ją o zestawienie odpowiednich składników (wkleję tutaj dla porządku, to jest dość dokładna jej charakterystyka i trochę historii)

"Muszę chyba trafnie scharakteryzować zachowanie Ksiki, żeby można było dobrze zestawić krople. Hmm.... nie jest to łatwe, ale postaram się jakoś w kilku zdaniach.
Ksika została znaleziona przez syna na szosie gdańskiej w jesienna noc. Samochody omijały „coś”, on się zatrzymał, przeniósł kilkudniowe, jeszcze niewiele widzące kocie maleństwo na pobocze, ale ono zaczęło pełznąć z powrotem w kierunku drogi. W końcu wrzucił małe do auta i przywiózł do domu. Dom był całkowicie bez zwierzęcy. Trochę potrwało zanim podjęliśmy decyzję, że mamy kota. Dało radę wykarmić, rosła, cieszyła nas swoją obecnością, ale nigdy nie była „przytulna”, choć nocami sypiała z nami, ale wyłącznie w nogach. Można było by określić ją z tamtego okresu, że trzymała dystans. Oczywiście jest wysterylizowana. Kiedy miała 2,5 roku trafiła do nas za sprawą spisku dzieciaków parka 6 tyg. burasków Lolka i Pepek. Myślałam, że Ksika będzie potrafiła „nadać ton” w stadzie kiedy małe będą dorastać. Ale nic takiego się nie stało. Bała się maluchów, omijała szerokim łukiem i tak już pozostało. Przybywały kolejne koty, bywały tymczasy, a Ksika zawsze źle znosiła ich pojawianie się. Szukała dla siebie jakiegoś zacisznego kącika i była szczęśliwa jak nikt nic od niej nie chciał, nie zaczepiał jej... No, ale jak to w stadzie – dominującym kotem jest Lolka, potrafi pogonić bez konkretnej przyczyny, zdarza się, że inne koty zajmą Ksice jej zaciszne miejsce i wtedy ona z tego miejsca nie skorzysta drugi raz. Czasami potrafi zaatakować jakiegoś kota, ale jest to na zasadzie, że atak jest najlepszą obroną, częściej jednak sama jest ofiarą. No i na znak protestu zaczęła posikiwać. Jest to ewidentne znaczenie terenu, tyłem do ściany, tylne łapki drepczą, ogon pionowo w górze i poziomy sik. Kiedy znaczyła w ogrodzie nie przeszkadzało nam to, chciała tym po prostu dodać sobie znaczenia. Ale ostatnio sika w kuchni, najczęściej w jednym miejscu, na blacie nad szafkami. Jest to uciążliwe, ale nawet nie chodzi o same sikanie. Chciałabym poprawić jej samopoczucie, podnieść samoocenę, może nie musi być do końca takim starchulcem i boidoopką.
To zdjęcie bardzo dobrze charakteryzuje Ksikę – zrobione w sytuacji zupełnie nie stresującej, przy suszarce z praniem stoi sobie spokojnie miśkowaty Gucio, kot o wielkim sercu, który ze wszystkimi chce się zaprzyjaźnić, a Ksika..."

I sławetne zdjęcie: