Kocińscy

[mahob]

Dziś mija pół roku od śmierci Czestera.
Pyzula powoli zapomina - brzuszek jej zarasta, coraz mniej go wylizuje. Choć nadal jeszcze nie przestała całkiem. I żadne leki na to nie pomogły. Może czas to zmieni.
A ja wciąż pamiętam... pamiętam dotyk mięciutkiej sierści, pamiętam szczekanie na ptaszki, wygięty grzbiet i uniesiony ogon zadowolonego, witającego nas zawsze w drzwiach kota. Pamiętam białe urocze pantofelki, zielone oczy i dumne wąsiska. Nie ma dnia, żebym o nim nie myślała...brakuje cię kocie Tęsknimy za tobą.

[anita5]

Pamiętam tego cudnego kota tak bardzo...

[Petka]

Pięknie dziękujemy za życzenia.

I od nas

[anita5]

Bardzo dziękuję za sobotnie odwiedziny, pieski kochane są bardzo!
Milusia zachwycona możliwością uczestniczenia w pracach wierceniowych:) No a Benia to dopiero się wykazała... upierdliwością kolanową!
Wielkie dzięki za wszystko.

[mahob]

Dziękujemy za życzenia

A tak - Milusia bardzo się zaangażowała w prace

A nasze koty dostały świetny domek od cioci Anity i są nim zachwycone Dziś rano Henio siedział w domku i w ogóle nie chciał wyjść... a ja muszę domek stawiać gdzieś wyżej jak wychodzimy, bo inaczej psy go zniszczą No a Henio zasiadł i nie można go było ruszyć Tak, tak - oczywiście nie mam zdjęć - postaram się zrobić jakieś. Coś ostatnio nie mam weny do fotek


Chciałam jeszcze o Misi wspomnieć - Miśka, nasza dzikuska ogrodowa, oswoiła się już całkiem i zadomowiła na dobre. Nie chce wychodzić na zewnątrz... Rok temu też przesiedziała zimę w domu ale z nadejściem wiosny zarządała wypuszczania i aż do następnej zimy wychodziła. Tej zimy też się na zewnątrz nie pchała - gdzieś tak od grudnia nie wystawiła noska na zewnątrz. I teraz z wiosną kilka razy zaczęła swoje płacze pod oknem, więc chciałam ją wypuścić... a tu nic z tego - siada w otwartym oknie i ani kroczku dalej. Nie chce już wyjść poza dom. Miśka stała się kotem udomowionym. Co prawda nadal nie pozwala sobie zaglądać do uszek i obcinać pazurków ale kto wie - może i to z czasem uda się zrobić

[ewan]

To dobrze, że Misia nie chce wychodzić. Może i są w domu mniej szczęśliwe, jak sądzą niektórzy ale za to bezpieczne. Głaski dla mądrej koteczki

[mahob]

Ja myślę, że chęć i potrzeba wychodzenia u kotów, to sprawa bardzo indywidualna.
U nas wygląda to bardzo różnie - przykładem skrajnym jest właśnie Misia, która z kota zupełnie dzikiego przeobraziła się w udomowiona pieszczochę i nawet nie chce wychodzić - to wszystko jej własna wola i inicjatywa, do niczego jej nie przymuszaliśmy. Chciała wejść do domu, to ją wpuściliśmy - została i się zadomowiła. Chciała wychodzić - wychodziła. Teraz nie chce nawet wyjść do ogrodu.
Sonia z kolei nienawidzi wychodzić za próg domu - nie ma szans, żeby ją nawet wynieść na rękach, czy na smyczy - mamy przecież wolierę, w której latem koty bywają - dla Soni to najgorsza kara. Nie ma mowy, żeby przestąpiła próg domu z własnej woli. Zupełnie ją nie interesuje świat zewnętrzny (poza obserwowaniem go przez okno oczywiście )
Pozostałe koty chętnie wychodzą (tylko do woliery!) ale też wyraźne są różnice w intensywności pragnienia tego wychodzenia - Zuzia bardzo się pcha do wyjścia, płacze, prosi, podchodzi do drzwi nawet zimą (ma grube futerko, nie przeszkadza jej śnieg i zimno - nawet mam wrażenie, że lubi chodzić po śniegu); Pyza też chętnie wychodzi ale nie prosi raczej o to nigdy - jej jest dobrze, tam gdzie jest w danej chwili
Henia też jakoś bardzo nie ciągnie na zewnątrz, choć bardzo lubi obserwować świat przez okno i jest zadowolony, kiedy pochodzi sobie po trawce woliery
Najmniej do wychodzenia palą się Maja i Ala - i jakoś dziwnie się to zbiega z tym, że obie kotki miały bardzo podobną przygodę - błąkały się kilka tygodni bez dachu nad głową (bo Maja miała bardzo podobną przygodę jak Ala, tylko ja w jej poszukiwaniach nie uczestniczyłam; trafiła do nas już po odnalezieniu jej). Majka co prawda jest okropnie wszędobylska i ciekawska, więc jest zawsze pierwsza do wszystkich nowości: ładuje się do otwartych drzwi, do szafy, do toreb, wszędzie tam, gdzie jest coś nowego - jednak nie nalega wcale na wypuszczanie jej na zewnątrz, nie widać tego po niej w każdym razie.
Wiem na pewno, że Czester był nieszczęśliwy z tego powodu, że nie mógł wychodzić swobodnie na pole - ale to był jedyny kot z naszych, który wyraźnie tego potrzebował.

[JoasiaS]

Myślę, że jest w tym dużo racji. Widzę też, że to się czasem kotom zmienia. U mnie w tej chwili zdecydowanie lubią wychodzić Frycek i Kropka, Frodo mniej, a Milka okazyjnie (musi być już naprawdę ciepło, w zimie nie wychyliła nosa poza dom). Jeszcze trzy lata temu - Frodo, Milka i Kropka uwielbiały spędzać czas na zewnątrz, bo ten świat był dla nich nowy i niezwykle fascynujący, a Fryc preferował niewychodzenie - cieszył się domem, który zyskał po dłuższym czasie mieszkania na ulicy (dziś już wie, że ma ten dom zaklepany, więc pozwala sobie na dłuższe przebywanie w ogrodzie)

[mahob]

Tak, możliwe, że z czasem się to zmienia - może jako nowość jest bardzo atrakcyjne a potem powszednieje i już nie jest takie fascynujące. Frodo może nabrał dystansu do wychodzenia po swojej przygodzie a Fryc pewnie m u s i panować nad sytuacją wszędzie wokół domu

[JoasiaS]

Frodo może nabrał dystansu do wychodzenia po swojej przygodzie

Oj, Madziu, żeby on tak chciał o tej przygodzie pamiętać
Mam wrażenie, że kompletnie mu się to już w głowie wykasowało .
Rzadziej wychodzi, żeby unikać głupich ataków Frycka i tyle

[mahob]

Dziś Ala miała w końcu robiony porządek w paszczy - straciła dwa zabki. Ma się już dobrze, tylko krzyczy na mnie okropnie, bo jest głodna Nie wiem jak wytrzymamy post do jutra...

[miszelina]

Mam nadzieję, że wytrzymała i nie zjadła Was w nocy

[mahob]

Nie zjadła, bo w końcu ja nie wytrzymałam i dałam jej coś zjeść. No i dobrze zrobiłam, bo ona po jedzeniu usnęła i wszystko już jest dobrze. Za chwilę jedziemy na kroplówkę, przepłukać nereczki po narkozie Alucha już zadowolona i tylko mi łapkę z wenflonem pokazuje - przychodzi na kolana i wyciąga tą łapkę, jakby prosiła "zobacz co tu mam, zrób coś z tym"

[anita5]

Dzielna Alucha. Bardzo Wam dziękuję za opiekę nad nią.

[mahob]

Alucha ma się już świetnie, humor jej dopisuje a najważniejsze, że dziąsło goi się świetnie i szybko. Jednak ten ząb popsuty tam bruździł bardzo i dziąsło przy nim było wciąż zaognione. Usunięty ma też górny kieł, bo był złamany w połowie i podobno też pęknięty wzdłuż, czego ja nawet nie widziałam. Ale mogło ją to boleć.
A kiedy ja byłam ostatnio u dentysty? Kurcze, nie wiem czy to nie było już z rok temu Może trzeba się wybrać?