Bombka odnaleziona :)

Mnie się kiedyś przytrafiła tymczaska, która najpierw mnie nienawidziła serdecznie, a potem pojechała do domu stałego do kotki brytyjskiej i lała się z koleżanką całkiem naprawdę, serio i z fruwaniem futra. Do tego stopnia, że jedna była trzymana na dole, a druga na górze domu. I to trwało dwa lata. I nagle, bez żadnego szczególnego zdarzenia, obie kotki zostały przyjaciółkami. Z dnia na dzień już nie mogły bez siebie żyć.

Nooo, to pogratulować cierpliwości domu

u mnie opiekunka przyznała, że spać przez chłopaków "dyskusje" nie mogła, że to pierwsze jej tak traumatyczne dokocenie

ale stawała na rzęsach, słuchała się rad i udało się :ok:

Prawdopodobnie te dyskusje na nas nie zrobiłyby większego wrażenia, ale ludzie nieoswojeni z dokacaniem mogą być naprawdę przerażeni. Na szczęście wszystko się skończyło dobrze, a sądząc z fotki, rewelacja. Takich widoków ludziom naprawdę zazdroszczę.

Tulcia od soboty w nowym domu

Najbardziej bałam się kwestii kuwetowania :oops:

bo bywało z tym różnie. Ale w nowym domu jest jak dotąd wszystko ok. Mizia się, łazi za nowymi opiekunami, trochę zagaduje, śpi na łóżku :mrgreen:

je i mruczy.
Na "do widzenia" obcięłam pazury, wyczesałam furminatorem, zapomniałam tylko zerknąć w uszy :oops:

Kot tuż przed nowym domem narobił w transporter, więc wizytę zaczęliśmy od aromatycznej kąpieli :mrgreen:

Oddana do znajomych - ona do tej pory "jamnicza", on kociarz od zawsze. Uwielbiam domy znajomych, akurat mam samych fajnych, zwierzolubnych i świadomych, tylko w większości już ze zwierzakami... a ci akurat wyprowadzili się od rodziców "na swoje" i od razu wiedzieli, że chcą zwierzaka.
Na jednym kocie się nie skończy, ale od większości DT nie dostali by kota - mają ogromny taras, praktycznie nie do zabezpieczenia. Na szczęście podzielony na część otwartą i "zimową", zamkniętą - z tej "zimowej" chcą w przyszłości zrobić wolierę. Jak podniosą się finansowo po remoncie

Tuli to obojętne, ona nie skacze :roll:

to jest ewidentnie kot powypadkowy/ bity, wyższe krzesło to dla niej problem... ale normalny, sprawny kot nie miałby problemu z tym, żeby z tarasu zacząć odwiedzać okolicznych sąsiadów.

Na razie jest tylko Tula. I jest dobrze :mrgreen:

Ode mnie też by dostali kota mimo braku zabezpieczeń. Ja miałam adopcji promil w stosunku do tego, ilu Ty znajdujesz domy, ale gdy szukałam opiekunów przede wszystkim ważny był dla mnie stosunek ludzi do zwierzaka i poziom ich odpowiedzialności za nie. Plus doświadczenia.
Znam przypadki, że okna i tarasy zakratowane, a zwierzę chore przez tydzień weta nie widzi.

EDIT: i oczywiście gratki za udaną adopcję i kciuki za nową drogę życia

Pffff, patrząc na przestrzeń lat, to wiele tych adopcji nie miałam

wszystko na pierwszej stronie wypisane...
I czasem miewam wątpliwości, w zasadzie przy każdym domu nie-znajomych, z netu. Do pierwszej opiekunki Tuli nie miałam żadnych zastrzeżeń, byli dobrym domem, ale ciąża wygrała - i rozumiem, że w obliczu jej zagrożenia nie chcieli sobie potem wyrzucać, że nie zrobili wszystkiego, więc oddali Tulę.
Ja jestem nietypowym DT na pewno, bo bardzo lubię domy wychodzące :oops:

i ponieważ sama nie mam zabezpieczeń, to też łaskawszym okiem patrzę na takie domy... ale większość moich znajomych nie ma własnego mieszkania, wynajmuje, przeprowadza się co rok, dwa. Mają dynamicznie zmieniającą się sytuację finansową, więc jeśli ma nie starczyć na zabezpieczenia, ale starcza na weta i dobrą karmę - to dla mnie wystarczy

Jasne, że marzy mi się woliera, zabezpieczony balkon i okna. Ale na takie rzeczy zdecyduję się dopiero wtedy, gdy to będzie moje mieszkanie, a nie kolejne z wynajmowanych.

To ja tez się zapisuje do klubu wychodzących. Cierpiałam gdy po Bonifacego zgłosił się dom niewychodzący. Był to pierwszy i jedyny telefon po półrocznym ogłaszaniu. Nawet próbowałam ich zniechęcić, ze kot stary, gruby, nerki na pograniczu, cukier do kontroli. A oni ankietę odesłali, na wizyty się zgadzali, przyjechali kota obejrzeć i zgodzili się, ze ja im kota zawiozę. Teraz przysyłają zdjęcia i niby wszystko OK.

Takie domy, co nie ma się do czego przyczepić i jeszcze się na wszystko godzą, to najgorsze, co może być. Najmniejszego pretekstu, żeby koteczka zatrzymać :lol:

Nazwali to zdjęcie "gdzie jest Wally?"

Przy kocie nerkowym z jednej strony niewychodzenie pozwala łatwiej trzymać dietę. A z drugiej - jeśli kot do tej pory wychodził, to nagłe ograniczenie może tak go zestresować, że nerki polecą... I bądź tu człowieku mądry :roll:

Dostałam filmik od Tuli - z zabawy. Kot głównie leży i od niechcenia majta łapą (Tula wróciła do nas grubiutka, u mojego ojca i stryja nie miała szansy na schudnięcie, do DS pojechała z przykazaniem nieco ograniczonego karmienia i wybawienia kota).
DS utrzymuje, że bawili się dobre 10 minut, a to już jest końcówka, dlatego tak niemrawo :mrgreen:

Ale mam info, że futro już piękniejsze (dostała w wyprawce rękawicę do wyczesywania) i schodzi na potęgę (kwestia wiosny i tego, że u "ojców" było znacznie chłodniej, więc futro miała grubiutkie). Planowali zakup furminatora za jakiś czas, ale właśnie zamawiają w przyspieszonym trybie :mrgreen:

wstawisz filmik?

Ufff, łatwo nie było, bo to z prywatnej wiadomości na FB

ale udało się:
https://youtu.be/b12cbxnaBqw

Tylko trzeba głowę obracać :mrgreen:

Jaki leniuch :mrgreen:

I faktycznie niezła kuleczka :lol:

Umaszczenie ma prześliczne.

No mówię, że zabawa raczej anemiczna :mrgreen:

ale Ewa mówi, że to była końcówka długiego i wyczerpującego ganianka :mrgreen:

Zrzucić by jej się przydało z kilo spokojnie :roll:

mój stryj nie rozumie, że jedna łyżeczka suchej karmy + saszetka, to nie suche stojące cały czas i dosypywane na żądanie kota + mokre zmieniane w misce dwa razy dziennie...

Bombka odnaleziona :)

Kto przegląda forum