Margo była tu pierwsza. Jej główne zmartwienie: czy aby na pewno był już obiad?
FurKotka - mój pierwszy kot, Przyczajony Czajnik, niesamowita osobowość: ja się wdzięczę a wy podziwiajcie!
Hadron (dawniej Kropek) czyli jedna z niespodzianek z pobliskich krzaków, przylepa jakich mało: mruczę więc jestem...
A dawniej było tak:
Uznałam, że oryginalny wstępniak jest przydługi
W skrócie to planowałam 2 koty za rok ale akurat trafił się jeden, który nie mógł czekać. Więc mam jednego już. FurKot(ka) urodziła się pod koniec maja 2009. Mam też psicę Margo (w wieku +/- 10 lat).
Oto bohaterki wątku:
A dla bardziej wnikliwych oryginał:
Jestem tu nowa (na forum trafiłam szukając "instrukcji obsługi kota") i mocno niedoświadczona w kwestii kociej. Z zamiarem przygarnięcia kota noszę się od dawna, miał się pojawić za jakiś rok (tak się umówiliśmy z moim chłopem) ALE
odwiedzając sąsiadkę (jakiś miesiąc temu) dowiedziałam się, że pod jej schodami okociła się kotka i zobaczyłam biało czarny mały łepek wystający zza koca. Sąsiadka nie mogła przygarnąć małej (ma wystarczająco dużo swoich kotów i gromadę dziczków na utrzymaniu). A tu robi się coraz zimnej. Kicia miała zbudowaną budkę i na noc wkładaną do niej butelkę z ciepłą wodą zawiniętą w dodatkowy koc. Nie dziczała. Ostatecznie dostałam zgodę od chłopa na przejęcie małej i została moim prezentem urodzinowym.
A teraz do rzeczy. Od paru lat mam psicę (Margo), która goni wszystkie koty. I poważnie martwiłam się losem nowej lokatorki. Balbinę (imię kotka dostała od sąsiadki) przyniosłam za pazuchą kurtki i postawiłam na podłodze. Pies w pierwszej chwili nie zauważył kota, co pozwoliło Balbinie czmychnąć za szafkę. Jednak po chwili psica się opamiętała i skumała, że coś się dzieje - wywęszyła kotkę i... zamiast rzucić się z zębami usiadła przed kociakiem i piszczy. Kot siedzi. Pies siedzi i piszczy. Kot siedzi. Pies próbuje wąchać kota. Kot nadal nic. Pies próbuje polizać kota (mój chłop twierdzi, że Margo sprawdza czy dobry kotlet z tego kota będzie). Po jakimś czasie wyciągamy kota z kąta - oczywiście całego mokrego. Więc kot w ręcznik i na schody (pies na schody nie wchodzi). Ale kot olewa bezpieczną kryjówkę i biegiem do... psiego legowiska.
Ale się rozpisałam. A to dopiero początek. I czy ktokolwiek wie dlaczego Margo nie pożarła kota od razu?
A pina - sunia - kotek jest maleńki, może odezwały się instynkty macierzyńskie?
jak będziesz jej dawałą kota do powąchania to doopką, nie pyszczkiem, bo psa może zdenerwować, że kot na niego patrzy. może byc tak, że margo będzie małej matkować. nie zostawiajcie ich na początek samych, każde ich spotkanie pod wasza kontrolą, jesli od początku nie jest agresywna to powinna szybko zaakceptować kota 
