Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

O matko, jaki niegrzeczny koteczek.

zuza pisze:O matko, jaki niegrzeczny koteczek.

No coraz gorszy zbój się robi, a brałam go z Fundacji jako grzecznego nieśmiałka

Z tymi kotami to zawsze na odwrót - Marlon miał być diabeł wcielony, ludożerca i łobuz.
Co prawda TŻ twierdzi, że Marlon nadal tylko mnie ledwie "toleruje", ale uważam to za złośliwe pomówienia :mrgreen:

Cofam. Diabeł wcielony, ludożerca i łobuz :evil:

A ja mu tylko kołtuna chciałam wyczesać :placz:

W Akcion można kupić szczotkę samoczyszczącą którą mój absolutnie szczotką niedotykalski kocurek pozwala się czesać. Polecam, sierść zbiera super, koty nie oponują,

Dzięki. Pokażesz jak to wygląda?

Sigrid pisze:Cofam. Diabeł wcielony, ludożerca i łobuz
A ja mu tylko kołtuna chciałam wyczesać

no nie mialam sie na co uprzeć... nie wycinasz kotka w ząbki?

zuza pisze:
Sigrid pisze:Cofam. Diabeł wcielony, ludożerca i łobuz
A ja mu tylko kołtuna chciałam wyczesać

no nie mialam sie na co uprzeć... nie wycinasz kotka w ząbki?

Nie. Zbliżenie się do niego z nożyczkami mogłoby się okazać jeszcze bardziej niebezpieczne. Na ogół staram się go machnąć zgrzebłem, zanim sobie wyklei dredy na grzbiecie, ale tym razem mi nie wyszło. Był szybszy.

Przy okazji okazało się, że psikadło DIY ze spirytusu i olejku lawendowego świetnie goi sznyty po wściekłym tygrysie

Na pocieszenie
Hokko

Chyba idzie ku dobremu, już nie jest to taki chory kotek.
Prawda, że widać?

Ale WIDAĆ!!!! :1luvu:

W nim już jest sama nieśmiała ciekawość

Przecudny jest z tymi okrągłymi jak księżyc w pełni oczami :1luvu:

Pięknieje jak szalony.
I puchaty się pomalutku robi :ok:

Piekna mordeczka!

No i mi się Kiciuś zepsuł

No dobra, od jakiegoś czasu coś było nie tak - a to ogon wygryziony, a to futro bez blasku i jakieś takie. Ale za to wigor miał i czasami miałam dość porannych i wieczornych wielkich pardubickich przez moją głowę.
Aż tu nagle wczoraj po południu pod lodówką jakoś przestrzennie się zrobiło

.
Wyciągnęłam indyczka z zamrażarki i wrzuciłam do wody. I co? I nikt nie pilnuje procesu rozmrażania.
Pociachałam na zwykłe kawałeczki, przy misce pusto.
Zaniosłam Panu Kotu pod pyszczek, kręci nosem, że kolacji jeść nie będzie. Poczekałam jeszcze trochę, czy mu się nie odwidzi, nakarmiłam Aramisa i schowałam miski w ponurym przeczuciu, że bez porannego wampirzenia kotka się nie obejdzie.
Noc Marlonek spędził w koszyku pod biurkiem, no raz przyszedł się pomiziać, ale jakieś to takie smutne było.
Rano tylko Aramis o jedzenie glindził, a Marlon nie chciał ani jeść ani pić. Aramis nie próbował zaczepiać, ogólnie zachowywał się tak, jak kiedyś Marlon, gdy tylko się Alienowi pogarszało.
No i powędrował Biedaczek do transportera, dobrze że kolejki do weta nie było. Badania mają być jutro, z oględzin wynikło, że lekko jakby gardło ma opuchnięte, nos zapchany bardziej niż z zwykle, odwodnił się, w brzuszku coś nie tak. A - i Zuza - miałaś rację. Faktycznie był trochę zapchany w gruczołach okołoodbytniczych.
Dostał kroplówkę, witaminy, jakieś leki rozkurczowe. Leżał osowiały i pozwalał ze sobą robić wszystko. Przy dwóch zastrzykach stary dobry bandyta na moment się przebudził i wywarzał panu, co o nim sądzi. Tabletkę, która miała mu zrobić dobrze na apetyt łyknął bez problemu.
Po czym zwiał do transportera.
No i jutro jesteśmy umówieni na 10. Będą wyniki, zobaczymy co dalej robimy.
Na razie jest nieco żwawszy, chociaż szału nie ma. Zjadł trochę, nie za dużo, ale sam i z apetytem. Może dobrze, że nie rzucił się na jedzenie, bo jeszcze by go brzuch rozbolał, ale... no martwię się.
Jutro melduję, co wyszło

Ja tak tylko cichutko podpowiem, kiedyś moja Ofelia złapała anginę, gardziołko bolało, nie chciała jeść. Przez kilka dni, zanim się nie poprawiło, dawałam jej mięsnego gerberka dla niemowląt, nieco rozrobionego ciepłą wodą. Łatwiej jej było to przełknąć.

Mocne kciuki.

:ok:

Ojojojoj, że tak objojam Marlonka

Oby to tylko jakaś chwilowa niepoważna niedyspozycja była :ok:

Po tych wczorajszych lekach odrobinę się Kociu poprawiło. Wyszedł spod biurka i zaczął interesować się jedzeniem. Co dwadzieścia minut podchodził do miski i ją metodycznie pucował. To kawałek mięska, to 3 chrupki, to o łyżeczkę mokrego posępił. Biedny, kochany Aramisek co chwilę podchodził do niego, wąchał i nieśmiało "pytał", czy już można się pobawić. Ale na to Marlon gotowy nie był.
Z wyników wyszło tak:
trzustka lepsza w stosunku do badań czerwcowych
wątroba ciut gorsza, ale podobno cały czas w normie
lekki stan zapalny
nerki w porządku.
Temperatura 38.C
Kocioł dostał kroplówkę, witaminy i antybiotyk. I krople do nosa. Nieco pyskował, ale obyło się bez łapoczynów. Jutro o 10 muszę mu podać antybiotyk w tabletkach, bo na zastrzyk nie mam jak go zabrać, wieczorem jedziemy ponownie.
Jest ciut lepiej.

Nigdy więcej kota! A jeśli już, to na pewno nie rudy...

Kto przegląda forum