Fiv i felv dodatnie, postępująca ania, prośba o pilna pomoc

[zuza]

Tulaczek

Mysle, ze nie chciala, zebys rozpaczala bardziej...

[Marzenia11]

...albo po prostu nie znając Ciebie nie wiedziała jak zareagować, co moze być Tobie pomocne w tej chwili..

[ASK@]

Właśnie dlatego Was zapytałam. Bo nigdy nie podejmowałam takich decyzji. Nigdy nie byłam przy usypianiu. Proponowała transfuzję, ale jak dowiedziała się, że jedna już była to powiedziała, że zrobiliśmy wszystko co mogliśmy. Później zaproponowała żebym wzięła go na kolana, bo ja zupełnie nie wiedziałam jak się zachować. Może jej spokój w sumie był potrzebny, nie wiem...

Tęsknię Cezarku...

Nigdy nie będziesz wiedzieć. Człowiek roztrząsa po fakcie swoje postępowanie. Ból i tęsknota każą wracać do tego i wracać. Analizować każdy szczegół. Gdybać.
Nie chcę martwić ale wszystko zblednie. Ból i tęsknota jednak zostaną. Będą wracać. Czasem byle szczegół przypomina futerko. Tylko z czasem będziesz mogła spokojniej patrzeć w przeszłość. Uśmiechać się na wspomnienia. Płakać też.
Przytulam.

[karpik88]

Pewnie każda z Was ma po trochę racji... Tak, gdybanie się włącza. Choć i tak pocieszam się tym, że zdążyliśmy przed nocą, bo pewnie była by dla niego bardzo bolesna i ciężka... Zawsze będzie w moim sercu rudo biały kocur, będę opowiadać o nim bajki mojemu synkowi...

[jolabuk5]

Pewnie każda z Was ma po trochę racji... Tak, gdybanie się włącza. Choć i tak pocieszam się tym, że zdążyliśmy przed nocą, bo pewnie była by dla niego bardzo bolesna i ciężka... Zawsze będzie w moim sercu rudo biały kocur, będę opowiadać o nim bajki mojemu synkowi...

To piękny pomysł!

[januszek]

karpik ,śledzę ten wątek od początku . Nie brałem udziału w dyskusji bo jestem za cienki i sam nigdy jeszcze nie znalazłem się w podobnej sytuacji. Podziwiam Twoją determinację i zaangażowanie .
Jestem facetem i nie jedno w życiu widziałem ,jednak czytając ostatnie cztery strony pociekły mi łzy.
Przyjmij wyrazy współczucia.

[karpik88]

karpik ,śledzę ten wątek od początku . Nie brałem udziału w dyskusji bo jestem za cienki i sam nigdy jeszcze nie znalazłem się w podobnej sytuacji. Podziwiam Twoją determinację i zaangażowanie .
Jestem facetem i nie jedno w życiu widziałem ,jednak czytając ostatnie cztery strony pociekły mi łzy.
Przyjmij wyrazy współczucia.

Nie wiedziałam, że tyle osób czyta nasz wątek. Dzięki... Każdy kąt mi go przypomina. Boli bardzo, na ukojenie oglądam filmiki i zdjęcia, gdy bylismy szczęśliwi, jak biegał za ping pongiem...

[aga66]

On wróci w innym futerku......

[jolabuk5]

Napisz o nim. Tak, jakby to miała być bajka dla Twego synka.
Zajrzyj na mój wątek, tam teraz było trochę wierszy i opowiadań w związku z odejściem Zuni, kotki Anny2016.
viewtopic.php?f=46&t=213400&start=5385

Wkleję dwa wiersze caty (Katarzyny Ryrych) o Babuni - forumowej kotce, tej z Pamiętnika Babuni. Dotyczą tamtej kotki, ale po prostu są o odchodzeniu...
Śmierć od zawsze była na świecie -
więc dlaczego się smucisz na boku ?
Rok to bardzo dużo czasu przecież...
Niejednemu brakło tego roku...

Byli ci, co odeszli bezdomni,
których imię nie ogrzało ani serce...
Ty po prostu o mnie nie zapomnij
i - naprawdę, nie proszę o nic więcej...

Wciąż są inni, tak samo spragnieni
czułych słów, dotyku ciepłej ręki...
Pragną znaleźć swe miejsce na ziemi
i mieć komu mruczeć swe piosenki...

Popatrz w niebo - tam, między gwiazdami,
pośród innych błyszczą moje oczy.

Noc, ubrana w czarny aksamit
ulicami twego miasta kroczy...
(Katarzyna Ryrych)

I drugi wiersz, nawiązujący do akcji zapalania w oknach światełek kiedy Babunia odeszła po Tęczowym Moście:
BABUNIA
Śmierć jest kresem wędrówki każdej
i każdego zawoła do siebie…
Noc zapala już swe złote gwiazdy
Tak jak kocie oczy na niebie…

Gdyby teraz ktoś popatrzył z góry
to zobaczy domy jak pudełka,
a ku niebu przez deszczowe chmury
kolorowe migoczą światełka.

Te w ogrodach, i te pod drzewami,
w mrocznych parkach, w oknach szarych domów -
rozgrzewają serca płomykami…
Widać drogę pokazują komuś.

Stara kotka odchodzi po Moście
Otulona czule w ludzką miłość –
była przecież tu najmilszym gościem,
smutno, pusto bez Niej się zrobiło…

Zostawiła po sobie tak wiele,
nauczyła najprostszej mądrości –
że nie szuka się Boga w kościele,
tylko w sercu pełnym miłości.

Że nieważne, nad kim się pochylisz,
Komu ulżysz w rozpaczy, w cierpieniu…
Sam Franciszek w takiej właśnie chwili
błogosławi Twojemu istnieniu…

Bo nie trzeba po rzeczy dalekie
sięgać, by mieć swoje miejsce w Raju:
opowiedzą, jakim byłeś człowiekiem
wszyscy ci, co na ciebie czekają.

Więc łzy otrzyj, wystarcz, że drzewo
Drży na wietrze i na deszczu moknie…
Sam nie jesteś – popatrz w prawo, w lewo –
na światełko w nieznajomym oknie.

W deszczu, w chłodzie, wśród śnieżnej zawiei
masz przesłanie od nieznanych ludzi –
które błyszczy promykiem nadziei,
że się jutro bogatszy obudzisz…

Że to dziw – lecz dzięki kotce starej
dzień następny będzie lepszy, inny,
odzyskałeś nagle w ludzi wiarę
i jak dziecko jesteś znów niewinny

Płomyk drogę rozświetli w ciemności
i dni będą dla ciebie łaskawsze –
stara kotka z mieleckiego schroniska
pozostanie w Twoim sercu na zawsze…

(Katarzyna Ryrych)
A tak na marginesie - znasz Pamietnik Babuni?
Może chciałabyś przeczytać? To dobra lektura na taki czas...

[jolabuk5]

A taki piękny wiersz napisała madrugada, parafrazując znany wiersz Szymborskiej Kot w pustym mieszkaniu

Aniu, specjalnie dla Ciebie, sparafrazowałam wiersz naszej noblistki:


Człowiek w pustym mieszkaniu


Umrzeć - tego się nie robi człowiekowi.
Bo co ma począć człowiek
w pustym mieszkaniu.
Wpatrywać się w ściany.
Obijać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami nie ma do kogo się przytulić.

Słychać tupot łapek w pokoju,
ale to tylko złudzenie.
Ręka wciąż kładzie rybę na talerzyk,
już niepotrzebnie.

Nic się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Nic się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Wszystkie szafy już się przejrzało.
Kurze z półek pościerało.
Pod dywanem sprawdziło i śmieci wymiotło.
Papiery rozrzucone
już się uporządkowało.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Aż kiedyś ona wróci,
kiedyś się pokaże w innym futerku.
Już będzie wiedziała,
że jest Twoim kotem najważniejszym.
Będzie szła w Twoją stronę,
jakby zawsze Cię znała,
pomalutku,
na bardzo stęsknionych łapkach.
I mocno się przytuli na początek.

[karpik88]

Dziękuję za wiersze... Łzy same kapią...

Bajki tak naprawdę nie będą fikcja, bo będą prawdziwe, o dzielnym kotku ze schroniska, którego ktoś dostrzegł i dał mu domek...

Zastanawiam się, czy on gdzieś jest... Na pewno w moim sercu, ale jak takie istnienie może po prostu zgasnąć i przestać istnieć?

[jolabuk5]

A Pamiętnik Babuni? Jesli chcesz, mogę wysłać wersję internetową (jest niedostępny w sprzedaży, nakład dawno wyczerpany). Tylko musiałabyś podac mi adres mailowy na pw.

[zuza]

Mnie iee zdaje że one przez jakiś czas czuwają koło nas. Widywałam moje zmarle koty kątem oka albo w plamie pod krzesłem. Miło mi było. Śniły mi się też zadowolone.

[jolabuk5]

Zajrzyj na watek o zjawiskach niewytłumaczalnych - wiele tam takich opisów.
(Link w moim podpisie)

[Anna2016]

Mnie iee zdaje że one przez jakiś czas czuwają koło nas. Widywałam moje zmarle koty kątem oka albo w plamie pod krzesłem. Miło mi było. Śniły mi się też zadowolone.

byłoby cudnie......