SUK czyli FIC. Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego.
Napisane: Wto wrz 20, 2011 17:47
Nonobstructive Idiopathic or Interstitial Cystitis in Cats (FIC)
Niezatorowe idiopatyczne lub śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego kotów.
(Podkreślam znaczenie słowa NIEZATOROWE FIC - tej odmiany FIC dotyczy wątek.)
Powszechnie nazywane:
Feline Urological Syndrome (FUS) - Syndrom Urologiczny Kotów (SUK)
Jest to:
1. Poprzednio używana terminologia odzwierciedlająca brak zrozumienia etiopatogenezy tego zespołu.
2. Nazewnictwo pierwotnie stosowane do opisu zespołu u kotów, charakteryzujego się częstomoczem, krwiomoczem oraz innymi problemami oddawania moczu.
3. Są one (FUS/SUK) nieswoiste i nie wskazują, czy objawy kliniczne wynikają z problemów z pęcherzem, cewką moczową, czy też obu łacznie.
Obecnie prawidłowym nazewnictwem jest: (Niezatorowe -> NO [Non obstructive]) Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego. (FIC)
Czym jest FIC:
1. Opisuje oznaki nieprawidłowego lub bolesnego (wnerwiającego futrzaka) oddawania moczu, związanego lub nie z minimalnym zapaleniem dolnych dróg moczowych. Ten typ zapalenia nazywany jest neurogennym i charakteryzuje się rozszerzenie naczyń, obrzękiem, wysiękiem naczyniowym, wysiękiem białych i czerwonych krwinek, a również naciekami zapalnymi komórek.
2. FIC jest diagnozą z wykluczenia, dokonaną po wykluczeniu kamicy dróg moczowych, zakażeń bakteryjnych układu moczowego, zaburzeń anatomicznych, zaburzenia zachowania oraz nowotworów.
3. Proces choroby jest wielotorowy i obejmuje interakcje pomiędzy pęcherzem, innymi narządami (np. nadnercza), ośrodkowym układem nerwowym (OUN) i środowiskiem.
4. Może mieć przebieg ostry lub przewlekły.
5. W ciężkich przypadkach, koty dotknięte tą chorobą, mogą mieć wiele współistniejących zaburzeń dolnych dróg moczowych, a objawy są wtórnym przejawem tych zaburzeń.
6. Większość kocurków z zatorem cewki moczowej, ma objawy związane z FIC po usunięciu zatoru.
Czynniki ryzyka:
Wiek ryzyka: 1 - 10 lat.
Wiek największego ryzyka: 2 - 7 lat.
Wiek zmiejszonego ryzyka: < 1 lat.
Płeć: nieistotna.
Rasa: perski - ryzyko wyższe, syjamski - ryzyko niższe.
Zachowanie wysokiego ryzyka:
- koty nerwowe, płochliwe, agresywne
- koty neurotycznie przywiązane do opiekuna
Inne czynniki zwiększające ryzyko:
- kastracja
- chów domowy
- korzystanie z kuwety
- sucha dieta
- otyłość
- mało aktywny tryb życia
- wielokotne środowisko
- zmiejszone spożycie wody
- nerwowe relacje z otoczeniem i opiekunem
- niedawne zmiany miejsca lub rutynowych procedur
- skłonności genetyczne oraz zmiany epigenetyczne
- Czynniki stresogenne są często niedoceniane przez właściciela i lekarza weterynarii. Stres jest potężnym bodżcem pobudzającym współczulny układ nerwowy, w wyniku czego może wywoływac zapalenia neurogenne.
Udowodnione prawdy:
- Wyniki badania moczu nie są wrażliwe ani specyficzne dla FIC.
- PH moczu nie ma znaczenia diagnostycznego w FIC.
- Krwiomocz jest dominującym wskaźnikiem w moczu kotów mogącym wskazywać na FIC.
- Posiew moczu jest ujemny u kotów z FIC. Osad moczu może zawierać elementy, które wyglądają jak bakterie, ale te elementy zazwyczaj są artefaktami.
- Posiew moczu zawsze należy wykonać u kotów w wieku powyżej 10 lat, kotów z SG moczu niższym od 1,040, kotów z azotemią, kotów cewnikowanych w ciągu ostanich 6 miesięcy.
- Koty z FIC są bardzo wrażliwe na zmiany w środowisku.
- Należy pamiętać, że objawy kliniczne samoistnie ustępują u 85% kotów w ciągu 5 do 7 dni od wystąpienia ostrego epizodu. Trwałość objawów klinicznych powyżej 7 dni sugeruje, że samoistne ustąpienie jest mało prawdopodobne.
- MEMO (multimodal environmental modification) jest najważniejszym przy leczeniu FIC.
- MEMO często zmniejsza objawy kliniczne FIC i należy rozważyć jego zastosowanie przed wszelkimi lekami, innymi niż konieczne do opanowania ostrych epizodów.
- Zwiększone spożycie wody i zwiększenie produkcji bardziej rozcieńczonego moczu jest podstawą leczenia FIC.
- Wypuszczanie kota na zewnątrz niekiedy skutecznie zmniejsza objawy kliniczne FIC.
Co nalezy robić:
- Wykluczyć inne choroby dolnych dróg mocozwych (np. bakteryjne zakażenia dróg moczowych, kamieni, nowotwory) u kotów z podejrzeniem FIC.
- Podać środki znieczulające (np. buprenorfiny) i łagodne środki uspokojające (np. acepromazynę) podczas Kilku pierwszych dni ostrego epizodu FIC.
- Nie podawać antybiotyków.
- Unikać NSAID (Metacam) i kortykosteroidów. (Nie wolno podawać NSAID, bez wykluczenia azotemii!!!)
- Zwiększyć podaż wody.
- Wykonac badania obrazowe w przypadku nieustąpienia objawów w ciągu 7 dni.
- Przypadki z niskim SG moczu diagnozować w kierunku CRF i nadczynności tarczycy.
- Użyć Feliway.
- Przepisać amitryptylinę kotu z ciężkim nawracającym FIC, gdy MEMO się nie powiedzie.
- Uwzględniać potencjalne korzyści kliniczne zamienników GAG, mimo niewielu dowodów naukowych na ich skuteczność.
Najczęściej popełniane błędy:
- kryształy odgrywają ważną rolę w patogenezie FIC. Nieprawda - kryształy nie odgrywają żadnej roli w niezatorowej formie FIC. Kryształy przyczyniają się do tworzenia korków cewki moczowej, ale są one wtórne do podstawowego FIC. Ani struwity ani kryształy szczawianu wapnia nie uszkadzają błony śluzowej.
- Leczenie antybiotykami jest pomocne przy FIC. Nieprawda - ostre objawy FIC często ustępują w ciągu jednego tygodnia, nieraz w ciągu kilku dni, niezależnie od leczenia antybiotykiem. Ta choroba ma naturalną zdolność samoistnego znikania.
- Wysokie pH moczu odgrywa ważną rolę w patogenezie FIC. Nieprawda - Alkaliczny mocz sam w sobie jest nie szkodliwy dla błony śluzowej pęcherza moczowego lub cewki moczowej. Może on przyczynić się do wytrącenia struwitów, ale nie mają one żadnego znaczenia przy niezatorowym FIC
- Wysoka zawartość magnezu w diecie odgrywa ważną rolę w patogenezie FIC. Nieprawda - Wysoka zawartość magnezu w pokarmie może przyczynić się krystalurii fosforanowej, ale to nie odgrywa żadnej roli w rozwoju lub utrzymanie FIC.
- Bakteryjne zakażenia dróg moczowych jest powszechne u kotów z FIC. Nieprawda - Zakażenia bakteryjne są rzadkie u kotów w wieku poniżej 10 lat z objawami FIC.
* Objaśnienia skrótów
Niezatorowe idiopatyczne lub śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego kotów.
(Podkreślam znaczenie słowa NIEZATOROWE FIC - tej odmiany FIC dotyczy wątek.)
Powszechnie nazywane:
Feline Urological Syndrome (FUS) - Syndrom Urologiczny Kotów (SUK)
Jest to:
1. Poprzednio używana terminologia odzwierciedlająca brak zrozumienia etiopatogenezy tego zespołu.
2. Nazewnictwo pierwotnie stosowane do opisu zespołu u kotów, charakteryzujego się częstomoczem, krwiomoczem oraz innymi problemami oddawania moczu.
3. Są one (FUS/SUK) nieswoiste i nie wskazują, czy objawy kliniczne wynikają z problemów z pęcherzem, cewką moczową, czy też obu łacznie.
Obecnie prawidłowym nazewnictwem jest: (Niezatorowe -> NO [Non obstructive]) Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego. (FIC)
Czym jest FIC:
1. Opisuje oznaki nieprawidłowego lub bolesnego (wnerwiającego futrzaka) oddawania moczu, związanego lub nie z minimalnym zapaleniem dolnych dróg moczowych. Ten typ zapalenia nazywany jest neurogennym i charakteryzuje się rozszerzenie naczyń, obrzękiem, wysiękiem naczyniowym, wysiękiem białych i czerwonych krwinek, a również naciekami zapalnymi komórek.
2. FIC jest diagnozą z wykluczenia, dokonaną po wykluczeniu kamicy dróg moczowych, zakażeń bakteryjnych układu moczowego, zaburzeń anatomicznych, zaburzenia zachowania oraz nowotworów.
3. Proces choroby jest wielotorowy i obejmuje interakcje pomiędzy pęcherzem, innymi narządami (np. nadnercza), ośrodkowym układem nerwowym (OUN) i środowiskiem.
4. Może mieć przebieg ostry lub przewlekły.
5. W ciężkich przypadkach, koty dotknięte tą chorobą, mogą mieć wiele współistniejących zaburzeń dolnych dróg moczowych, a objawy są wtórnym przejawem tych zaburzeń.
6. Większość kocurków z zatorem cewki moczowej, ma objawy związane z FIC po usunięciu zatoru.
Czynniki ryzyka:
Wiek ryzyka: 1 - 10 lat.
Wiek największego ryzyka: 2 - 7 lat.
Wiek zmiejszonego ryzyka: < 1 lat.
Płeć: nieistotna.
Rasa: perski - ryzyko wyższe, syjamski - ryzyko niższe.
Zachowanie wysokiego ryzyka:
- koty nerwowe, płochliwe, agresywne
- koty neurotycznie przywiązane do opiekuna
Inne czynniki zwiększające ryzyko:
- kastracja
- chów domowy
- korzystanie z kuwety
- sucha dieta
- otyłość
- mało aktywny tryb życia
- wielokotne środowisko
- zmiejszone spożycie wody
- nerwowe relacje z otoczeniem i opiekunem
- niedawne zmiany miejsca lub rutynowych procedur
- skłonności genetyczne oraz zmiany epigenetyczne
- Czynniki stresogenne są często niedoceniane przez właściciela i lekarza weterynarii. Stres jest potężnym bodżcem pobudzającym współczulny układ nerwowy, w wyniku czego może wywoływac zapalenia neurogenne.
Udowodnione prawdy:
- Wyniki badania moczu nie są wrażliwe ani specyficzne dla FIC.
- PH moczu nie ma znaczenia diagnostycznego w FIC.
- Krwiomocz jest dominującym wskaźnikiem w moczu kotów mogącym wskazywać na FIC.
- Posiew moczu jest ujemny u kotów z FIC. Osad moczu może zawierać elementy, które wyglądają jak bakterie, ale te elementy zazwyczaj są artefaktami.
- Posiew moczu zawsze należy wykonać u kotów w wieku powyżej 10 lat, kotów z SG moczu niższym od 1,040, kotów z azotemią, kotów cewnikowanych w ciągu ostanich 6 miesięcy.
- Koty z FIC są bardzo wrażliwe na zmiany w środowisku.
- Należy pamiętać, że objawy kliniczne samoistnie ustępują u 85% kotów w ciągu 5 do 7 dni od wystąpienia ostrego epizodu. Trwałość objawów klinicznych powyżej 7 dni sugeruje, że samoistne ustąpienie jest mało prawdopodobne.
- MEMO (multimodal environmental modification) jest najważniejszym przy leczeniu FIC.
- MEMO często zmniejsza objawy kliniczne FIC i należy rozważyć jego zastosowanie przed wszelkimi lekami, innymi niż konieczne do opanowania ostrych epizodów.
- Zwiększone spożycie wody i zwiększenie produkcji bardziej rozcieńczonego moczu jest podstawą leczenia FIC.
- Wypuszczanie kota na zewnątrz niekiedy skutecznie zmniejsza objawy kliniczne FIC.
Co nalezy robić:
- Wykluczyć inne choroby dolnych dróg mocozwych (np. bakteryjne zakażenia dróg moczowych, kamieni, nowotwory) u kotów z podejrzeniem FIC.
- Podać środki znieczulające (np. buprenorfiny) i łagodne środki uspokojające (np. acepromazynę) podczas Kilku pierwszych dni ostrego epizodu FIC.
- Nie podawać antybiotyków.
- Unikać NSAID (Metacam) i kortykosteroidów. (Nie wolno podawać NSAID, bez wykluczenia azotemii!!!)
- Zwiększyć podaż wody.
- Wykonac badania obrazowe w przypadku nieustąpienia objawów w ciągu 7 dni.
- Przypadki z niskim SG moczu diagnozować w kierunku CRF i nadczynności tarczycy.
- Użyć Feliway.
- Przepisać amitryptylinę kotu z ciężkim nawracającym FIC, gdy MEMO się nie powiedzie.
- Uwzględniać potencjalne korzyści kliniczne zamienników GAG, mimo niewielu dowodów naukowych na ich skuteczność.
Najczęściej popełniane błędy:
- kryształy odgrywają ważną rolę w patogenezie FIC. Nieprawda - kryształy nie odgrywają żadnej roli w niezatorowej formie FIC. Kryształy przyczyniają się do tworzenia korków cewki moczowej, ale są one wtórne do podstawowego FIC. Ani struwity ani kryształy szczawianu wapnia nie uszkadzają błony śluzowej.
- Leczenie antybiotykami jest pomocne przy FIC. Nieprawda - ostre objawy FIC często ustępują w ciągu jednego tygodnia, nieraz w ciągu kilku dni, niezależnie od leczenia antybiotykiem. Ta choroba ma naturalną zdolność samoistnego znikania.
- Wysokie pH moczu odgrywa ważną rolę w patogenezie FIC. Nieprawda - Alkaliczny mocz sam w sobie jest nie szkodliwy dla błony śluzowej pęcherza moczowego lub cewki moczowej. Może on przyczynić się do wytrącenia struwitów, ale nie mają one żadnego znaczenia przy niezatorowym FIC
- Wysoka zawartość magnezu w diecie odgrywa ważną rolę w patogenezie FIC. Nieprawda - Wysoka zawartość magnezu w pokarmie może przyczynić się krystalurii fosforanowej, ale to nie odgrywa żadnej roli w rozwoju lub utrzymanie FIC.
- Bakteryjne zakażenia dróg moczowych jest powszechne u kotów z FIC. Nieprawda - Zakażenia bakteryjne są rzadkie u kotów w wieku poniżej 10 lat z objawami FIC.
* Objaśnienia skrótów