Felv i niewydolność nerek - Felix (*)....................

[AgaPap]

Feluś odszedł od nas dzisiaj rano, w domu, spokojnie zasnął.





Żegnaj mój najukochańszy, fochowaty chuliganie. Mój białasku z czarnym serduszkiem na dupce. Bedzie nam Ciebie bardzo brakowało.......

[Boo]

[*]





Aga, tulę bardzo, bardzo mocno!

[pixie65]

[']

[taizu]

Bardzo wspołczuję

[Slonko_Łódź]

Aga- nie tak miało być... Strasznie mi przykro. Felix [*]

[AgaPap]

Aga- nie tak miało być... Strasznie mi przykro. Felix [*]

Niestety los zadecydował inaczej, nawet nam nie dał szansy żeby leki zaczęły działać


Dziekuje Wam dziewczyny tzn. przede wszystkim pixie65, Slonko_Łódź i Boo za cenne rady i podpowiedzi co i jak zrobić, za sugestię jakie leki można jeszcze wykorzystać. I za wsparcie - bo to też niezmierne ważne. Dzięki Wam nie siedziałam na tyłku i nie czekałam na jego smierć, ale starałam się zrobić wszystko żeby wygrać z chorobą. Chociaż sobie zarzucam, że jednak może coś więcej powinnam. Tylko kiedy, bo przeciez dostaliśmy mało czasu.

[Slonko_Łódź]

Znam to, tyle powiem... Też się ciągle zastanawiam czy mogłam zrobić coś jeszcze, czy mogłam zrobić coś innego, jak by było gdybym czegoś nie zrobiła albo zrobiła inaczej.... Ale z drugiej strony wiem, że kiedy czytam o czyjejś walce mam przeświadczenie, że robił wszystko co mógł, że wybierał najlepiej... Czyli obiektywnie nie ma powodu się zadręczać.. Ale serce pęka z bólu nadal... I nic się na to nie poradzi. Felix będzie z Wami- będzie w Waszych sercach i pamięci. A może pewnego dnia zobaczysz Go w oczach innego kota- ponoć wracają....

My też właśnie przegrywamy...

[AgaPap]

Znam to, tyle powiem... Też się ciągle zastanawiam czy mogłam zrobić coś jeszcze, czy mogłam zrobić coś innego, jak by było gdybym czegoś nie zrobiła albo zrobiła inaczej.... Ale z drugiej strony wiem, że kiedy czytam o czyjejś walce mam przeświadczenie, że robił wszystko co mógł, że wybierał najlepiej... Czyli obiektywnie nie ma powodu się zadręczać.. Ale serce pęka z bólu nadal... I nic się na to nie poradzi. Felix będzie z Wami- będzie w Waszych sercach i pamięci. A może pewnego dnia zobaczysz Go w oczach innego kota- ponoć wracają....

My też właśnie przegrywamy...

Nie wiem dlaczego tak jest, ale brak Felixa w stadzie odczuwam bardzo fizycznie. Nie wiem jak to określić, bo do tej pory, jak odchodziły poprzednie koty ten brak odczuwałam całkiej inaczej. Tłumaczę sobie, że to dlatego, że on był bardzo specyficznym kotem, że jego obecność była bardzo taka dominująca w domu. Jak sobie przypomne jego wejścia do pokoju, w którym siedzimy wszyscy z miną typowego łobuza i zabijaki i tym błyskiem w oku mówiącym " no sprawdzam swoje rejony, czy porządek jest, bo jak nie to wpi...." to od razu oczy mi sie mokre robią. Musiało być jak on chce i koniec, bo jak nie to w sposób bezwzgledny ( zębowo - pazurowy) to egzekwował. Z drugiej znowu strony był największym miziakiem z naszego stada, ładował się na kolana bez pytania i bez ceregieli, w nocy na ludziu spał i mruczał na kilka głosów. Tak jakby miał podwójną osobowość, jak "mr hyde i dr jekyll". Taki właśnie Felix był.


Słonko nawet nie wiesz jak mi smutno, jak tak piszesz, ale może jeszcze stanie się świąteczny cud, trzymam za to z całych sił.

[Slonko_Łódź]

Są takie koty, których jest jakby więcej- ciągle się gdzieś kręcą koło człowieka, robią jakieś rzeczy, które zwracają uwagę, wpychają się na kolana, poduszkę, mruczą, miauczą, rozrabiają, sprawiają problemy, zajmują myśli- im ich więcej, tym potem bardziej ich brakuje... Brakuje właśnie tak fizycznie.... Trzymaj się- mogę tylko ciepło o Was myśleć....