Filozof i reszta futer,wątek ku pokrzepieniu. Cz.4

Boo pisze:Ciekawe co, prócz kotów (no chyba, że to one są przyczyną ), łączy nas wszystkie? Mam wrażenie, czytając różne wypowiedzi na forum, że jest nas bardzo dużo z depresją. W mniejszym bądź większym stopniu ale jest...

nie mam kotów, ale koszatniczki z bardzo kocim charakterem. I depresję, hmmm

No to może chodzi generalnie o posiadanie zwierzaków i większą, niż przeciętna, empatię wobec nich. Jak by nie było, sporo na forum jest depresyjnych lub choć chronicznie zdołowanych...

Tak Hańka, Ty jesteś z innej bajki

Dziewczyny co Wy, głowy do góry, nigdy bym Was nie podejrzewała o takie sprawy

Kto będzie ratował koty jak się poddacie ?

Hańka pisze:W życiu nie miałam depresji... To co - wypad z miau?

Też nie miałam i nie mam :mrgreen:

Natomiast znam kilka osób osobiście, bez jakichkolwiek zwierząt, za to z kliniczną, zdiagnozowaną, leczoną depresją.

Kropkaa pisze:Dziewczyny co Wy, głowy do góry, nigdy bym Was nie podejrzewała o takie sprawy Kto będzie ratował koty jak się poddacie ?

Nie wiem czy empatia to jest coś danego, czy też może się rozwijać. Ale generalnie zwierzęta mają i ratują osoby, które poziom empatii mają "naturalnie" wyższy. I chyba ta zwiększona zdolność współodczuwania powoduje, że jakoś łatwiej też zapada się na depresję. I dalej sobie myślę, tym tropem, obserwując siebie i grono moich znajomych, że samemu można być w dołku i nie móc ruszyć ręką ani nogą w swojej sprawie, ale jakaś 4-łapna potrzebująca istota powoduje, że człowiek natychmiast się zbiera do kupy i leci pomagać. A po pomocy okopuje się ponownie w swojej norce. I może gdyby nie te zwierzęta potrzebujące byłoby z nami znacznie gorzej. A tak - jakoś się z tą depresją żyje.

selenicereus pisze:
Kropkaa pisze:Dziewczyny co Wy, głowy do góry, nigdy bym Was nie podejrzewała o takie sprawy Kto będzie ratował koty jak się poddacie ?

Nie wiem czy empatia to jest coś danego, czy też może się rozwijać. Ale generalnie zwierzęta mają i ratują osoby, które poziom empatii mają "naturalnie" wyższy. I chyba ta zwiększona zdolność współodczuwania powoduje, że jakoś łatwiej też zapada się na depresję. I dalej sobie myślę, tym tropem, obserwując siebie i grono moich znajomych, że samemu można być w dołku i nie móc ruszyć ręką ani nogą w swojej sprawie, ale jakaś 4-łapna potrzebująca istota powoduje, że człowiek natychmiast się zbiera do kupy i leci pomagać. A po pomocy okopuje się ponownie w swojej norce. I może gdyby nie te zwierzęta potrzebujące byłoby z nami znacznie gorzej. A tak - jakoś się z tą depresją żyje.

Myślę, że masz rację i coś w tym jest, ale może to nie jest depresja tylko zwykła niemoc spowodowana ogólnie niezbyt "wesołym” życiem, a pomoc zwierzętom ogólnie nas napędza i nadaje sens życiu?

Musiałam sobie wyguglać hashimoto, ale to chyba nie u mnie. Tarczyca się wtedy powiększa, si?

Dobra, teraz sprawy robocze - czy szanowna klientka mogła by zdecydować, co robimy ze spodami? Zostawić białe drewno i tylko polakierować, czy też pomalować na kremowo?
Szanowna klientka będzie miała przegląd od najgorzej naklejonych róż, do momentu, kiedy nabrałam wprawy i znalazłam chytre sposoby :mrgreen:

Naprawdę nie wiem, dlaczego najnowsze serwetki tak się drą, poprzednie się nie darły, serio.
Tak to wygląda. I niech SzK nie robi sobie nadziei, to mniej niż połowa roboty. teraz trzeba polakierować fyfnaście razy, a to potrwa, zwłaszcza futerałów, bo mają cztery strony.

A to futerały, że tak powiem.

zdolna bestia z Ciebie !! I pracowita

Zanim SzKlientka odpowie, szczurcie przypominają!

Nam się udało, ale tysiącom innych - NIE.
Podpisałaś?
https://ec.europa.eu/citizens-initiativ ... do?lang=pl

A tu macie link od Boo.
Sporo tych w miarę bezpiecznych firm, więc chyba bez trudu możemy kupować rzeczy nietestowane na zwierzętach.
http://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=600483

Megana pisze:Musiałam sobie wyguglać hashimoto, ale to chyba nie u mnie. Tarczyca się wtedy powiększa, si?

Nie cieszyłabym się... moja tarczyca nie jest powiększona :roll:

Widzę, że moje szczurkowe imienniczki też cieszą się wiosną

Jak widzę "SzK" to myślę, że to o mnie :oops:

Podpisałam. Rozsiewam.

To teraz coś dla pokrzepienia.

Z CYKLU
MAM SIOSTRZEŃCA.

Mama i Jędruś bawią się w pociąg. Jędrek sprzedaje bilety.

Jędrek - Proszę, to bilety dla pani i pani żony.
Mama (trochę zaskoczona i skonfudowana, odruchowo) - Kiedy ja nie mam żony.
Jędrek (z uczuciem i współczująco) - Ojej, umarła...?

Szalony Kot pisze:Jak widzę "SzK" to myślę, że to o mnie

Tak, wiem, ale lenistwo zwyciężyło.

Filozof i reszta futer,wątek ku pokrzepieniu. Cz.4

Kto przegląda forum