Honorowy Kot [tj. kochany pies Kaj] ZA TĘCZOWYM MOSTEM

Zosiu, staramy sie nie przewracać :ok:

a tym bardziej nie uszkadzać

Kaj jakoś ostatnio też miał spektakularną wywrotkę na chodniku :roll:

nie widziałam, bo na sekundę odwróciłam wzrok w inną stronę, ale usłyszałam huk kości :roll:

całe szczęście , tym razem ryjcochem nie zarył w beton :mrgreen:

nowe leki Kaja BARDZO mi sie nie podobają

poszło mi 70 zł :strach:

co prawda starczy na ~~ 2 mies... ale i tak mi się to nei podoba :evil:

mam nadzieję ze uda sie znaleźć jakieś zamienniki
(Lotensin, Essentiale Forte, Hepatil - ten akurat najtańszy)

z tej okazji poszliśmy na długi spacer :kotek:

coś optymistycznego
bo nie wystarczy się po prostu przytulić
Obrazek

jak ja się niezmiernie cieszę że Kaj jest ze mną :oops:

ale fotki

super ... Wesolych Swiat !

u mnie nie ma kto takich zdjec zrobic,
a bywa, ze x futer sie uwala na koldre i leze jak w gipsie :lol:

to moje marzenie, by sie móc położyć otoczona futerkami :oops:

jak dotąd niespełnione...
a w zasadzie to spełnione tak po trochu

pamiętam, Gdy Asche był bardzo malutki, miał może z 3 miesiące
leżeliśmy sobie tak w trójkę
ja z podkulonymi nogami na boczku, Kaj w strategicznym miejscu zgięciu kolan

i Asche przy brzuchu wtulony w rękę :1luvu:

tyle że Asche był taki malutki, iż prawie jakby Go nie było :mrgreen:

Kira jak zawsze się od nas izolowała :twisted:

ale zdarzały sie momenty, gdy zostawałam sama w domu na kilka dni, wtedy mogłam spać ze zwierzami
Imperatorowa w nocy podkradała się się do łóżka, rozwalała przy nogach, i bykami zwalić się Jej nie dało :mrgreen:

najfajniej jednak wtedy, gdy kot śpi przytulony blisko głowy i mruczy do ucha
pamiętam Pirata ['] (wtedy już konającego), który by był spokojny, musiał być tak blisko buzi przytulony, by czuć bicie serca i oddech

czekam i czekam na spełnienie się marzenia

No to oby ...

z okazji świąt, a raczej pięknej pogody

, zabraliśmy gryzaczek i poszliśmy na spacer

co powiecie na takiego pieska po paraliżu :wink:

pozdrawiamy wielkanocnie

dzisiaj mamy małą rocznicę

w 2007 roku Kajetanek zamieszkał ze mną

dla przypomnienia, miałam Go "pożyczyć" by pójść z nim do weta, na szczepienia i czyszczenie zębów
przyprowadziłam Go wtedy na sznurku i kociej obróżce... które dostałam "w wyprawce"
kiedy przekroczył próg mieszkania dziadków
nie było mowy bym Go po tak długiej walce Go oddała :mrgreen:

piesek się wtedy tak prezentował:
pierwszy dzień
Obrazek