Filozof i my. Generalnie krzepimy, ale czasem życie dołuje

Przez pół nocy sie ciotki zbiegały :mrgreen:

a ja dopiero rano :twisted:

Dzień dobry.
na dworze zimno i mokro - to człowiek się tu ogrzeje przy porannej kawce, zanim się za robotę weźmie

zaznaczam

Witam ciotki

przydałby się jakiś wujek :mrgreen:

Kiedyś było nawet trzech, ale cóż.
Człowiek się starzeje, to i faceci znikają...

Chlip.

Załapałam się na drugą.
Może być.
Dzień dobry wszystkim.

Jestem i ja. Czytam sobie z uśmiechem i z podziwem dla Megany.

Cześć i czołem wesołej ekipie! :piwa:

Pozdrawiam :-D

Pozdrawiam z Łodzi... :kotek:

A ja z Piaseczna :piwa:

...i spod Torunia :piwa:

Witamy wszystkie ciocie serdecznie i spieszymy z dramatyczną opowieścią
"Jak to moja siostra ze swoją mamą suczkę z Cieszyna adoptowała"
Otóż mama mojej siostry (czyli znana z opowiastek Babunia mojego siostrzeńca Jędrka) pewnego dnia zobaczyła na mojej tablicy na fb zdjęcie suczki do adopcji. Suczka była malutka, biała w żółte łaty i miała na imię Nuka. Babunia zakochała się od pierwszego rzutu oka na monitor i moja siostra rozpoczęła działania adopcyjne. Wykonała telefon do ogłaszającej wolontariuszki, zaklepała psa, podpisała umowę, po różnych perturbacjach zorganizowała transport i stosownego dnia wolontariuszka udała się do schroniska po odbiór Nuki.
Niestety, okazało się, że dnia poprzedniego przyszła jakaś pani i Nukę z marszu adoptowała.
Babunia była bardzo rozżalona i ogólnie wszystkim było bardzo przykro. Mnie też.
Minęło parę dni i Babunia znowu zajrzała na stronę schroniska i postanowiła, że jednak zdecyduje się na inną suczkę. Moja siostra ponownie rozpoczęła działania. Wykonała telefon do tej samej wolontariuszki, podpisała mailowo umowę... Wolontariuszka udała się do schroniska po Nukę numer dwa.
Niestety, okazało się, że poprzedniego dnia...
Znowu wszyscy byli rozżaleni i wszystkim było przykro.
Ale Babunia jest uparta i mimo delikatnych sugestii, że jest masa małych suczek bliżej stolicy, wybrała na stronie schroniska kolejną Nukę. Moja siostra wykonała telefon do zaprzyjaźnionej już wolontariuszki, wolontariuszka bez zbędnej zwłoki popędziła do schronu i ...
I, proszę państwa, tym razem zdążyła!
Przedstawiam szanownej publisi nowego członka szeroko pojętej naszej rodziny - oto Nuka numer 3!

Nuka na razie ma tylko dwa wymiary, długość i wysokość, ale sądzę, że na babuniowym wikcie bardzo szybko osiągnie poważną szerokość...

ale piękna dziewczynka

Cudna jest!!!! Dużo szczęścia i zdrowia życzę :ok:

Filozof i my. Generalnie krzepimy, ale czasem życie dołuje

Kto przegląda forum