Sarenka rośnie zdrowo

Mała czuje się dobrze. Rok temu trafiła tam sarenka z Poznania , troszkę starsza od mojej. Bryka teraz jak szalona na terenie nadleśnictwa, zachowuje jednak dystans w kontaktach z ludźmi. Sarny (koziołki) bywają często agresywne w okresie dorastania, niszczą rogami zagródki i dlatego męskiej płci sarny wracają do natury. Moja malutka nie okazywała lęku przed człowiekiem.

Razem z babcią wykarmiłam kiedyś sarenkę. Została znaleziona na polu żyta w czasie żniw. Jej brat lub siostra zginęła pod kombajnem, gdy zorientowano się, że w zbożu leży druga ktoś ją przeniósł kilka metrów w bezpieczne miejsce i jak nam potem powiedziano był to błąd - matka nie zaopiekuje się dzieckiem pachnącym człowiekiem. Dostawała mleko krowie z butelki, jakoś nauczyłyśmy ją jeść koniczynę trawę. Nazwałyśmy ją Baśka i na to imię reagowała, ale mimo okazywanego nam zaufania była zwierzęciem płochliwym ale nie na tyle by mogła wrócić do lasu.
Babcia zgłosiła jej obecność w nadleśnictwie, przyjęli ten fakt do wiadomości i tyle ale były to lata 70te.

Wiadomości z dnia dzisiejszego- sarenka miała rozwolnienie, zmiana mleka. Opanowana już i jest ok. Mała chodzi przy nodze człowieka jak piesek.Kciuki za sarenkę. :ok:

W następny weekend jedziemy do niej.

Czekamy na zdjęcia

Obiecane fotki sarenki.

jaka cudna!

Gratuluję sarniątka

Ja też niedawno przekonałam się jak u nas wygląda ochrona dzikich zwierząt - miałam małe wiewiórki ( szczegóły na wątku - link w podpisie), ile się nadzwoniłam, napytałam, naprosiłam o pomoc! Jak grochem o ścianę - tylko straszenie, że to nielegalne i grozi karą, że wścielkizna etc... :evil:

Najlepiej nic nikomu nie mówić i wyrzucić na śmietnik - na to wychodzi wg ludzi w fundacjach, którzy powinni pomóc :evil:

Postanowiłam zatem, że żadna z tych fundacji (TOZ, Liga Ochrony Przyrody) juz odpisu z podatku od nas nie dostanie :roll:

Przekaże na koty :mrgreen:

Trzy lata temu pod śmietnikiem była potrącona kuna. Oczywiście ludzie wiedzieli kogo powiadomić , że chyba kotek albo coś innego futrzastego leży i niech pani pomoże.Kuna była już skubana przez sroki. Nie mogła uciekać , bo nóżki przetrącone.Długo nie myślałam , wzięłam koci transporter i przy pomocy TŻ "zainstalowałam kunę . Ludzie przechodzili i pukali się w czoło , dając mi do zrozumienia co o nas myślą. Mówili jeszcze , -"pani to wściekłe jest, ugryzie". Kuna miała uszkodzony kręgosłup i została humanitarnie uśpiona. Przynajmniej nie stresowała się i nie cierpiała. A ludzie jak ludzie , zero współczucia dla zwierzaczka. Dobrze , że nie kopali , bo niby wściekłe. Życie......

Przeczytałam, fajnie, że to się tak szcześliwie skończyło :ok:

To jest po prostu przerażające i straszne, że dzikie zwierzęta w naszym kraju nie moga liczyć na pomoc, a uświadomienie społeczeństwa nadal sięga bruku

Prosty przykład: centrum miasta, zabudowa zwarta, cały ogromy kwartał zabudowany kamienicami, ale wewnątrz kwartału jest zieleń, miniogródki i na tym terenie żyje kilka - nie jestem pewna: kun albo łasic. Kilka razy wracając wieczorem do domu natknęłam się już na nie, jak sobie przebiegały przez ulicę do nastepnego kwartału. Notorycznie trwają nocne walki z bezdomnymi i domnymi wychodzacymi kotami. Gdyby nie daj takiemu zwierzatku przydarzyło się coś złego - pogryzienie, potracenie , potrzebowałby pomocy - to jej nie znajdzie, bo pomimo zycia w mieście jest traktowane jak zwierze dzikie, podobnie jak jeże czy nawet lis żyjący na osiedlu (typowe blokowisko) u moich rodziców. Można tylko zgarnąć do zaprzyjaźnionego weterynarza i postarać się samemu znależć mu schronienie. Przerażające. Jakby to były zwierzęta drugiej kategorii.
Normalnie prosi się o list otwarty do Ministerstwa Środowiska. Pewnie w końcu napisze, jak się wygrzebię z nadmiaru obowiazków

koconek pisze: Normalnie prosi się o list otwarty do Ministerstwa Środowiska. Pewnie w końcu napisze, jak się wygrzebię z nadmiaru obowiazków

I tu się zdziwisz :evil:

Dzwoniłam tam też - polecono mi LOP :evil:

Wiadomość z ostatniej chwili- sarenka ma się świetnie , jest wesoła i śmiga jak szalona. :lol:

To super !!!

Super!

Byłam w nadleśnictwie w Grodźcu , odwiedzić sarenkę. Sarenka ma na imię Zosia. Bardzo wszyscy ją tam kochają i troszczą się o nią. Ma super warunki , swój domek drewniany w którym jest zamykana. Nie może wychodzić bez opieki na wybieg , żeby nie najadła się czegoś niedozwolonego.Leży sobie na sianku , czeka na opiekunkę i podchodzi z główką do głaskania.Gdy zobaczyła mnie . zaczęła popiskiwać i z zapytaniem w oczkach patrzyła na opiekunkę , kto to przyszedł? Karmiłam ją mleczkiem z butelki, patrzyłam jak biega w zagródce , ale krótko biega , bo woli być w swoim domku w taki upał. Tam ma bardzo dobrze.Gdy tylko traci z oczu człowieka, zaraz zdezorientowana biega i popiskuje.Taka fajna zabawa w "chowanego". :1luvu:

» Śro sty 26, 2011 12:37 Re: Sarenka rośnie zdrowo

Rozmawiałam z opiekunką sarenki Zosi. Sarenka jest bardzo kochana, chodzi przy nodze jak piesek.Przywiązana jest do ludzi, nie boi się wcale.Myślano , że jak podrośnie będzie uciekała od człowieka.Zosia żyje sobie bezpiecznie w Grodźcu, ma do dyspozycji duży wybieg , swój domek i towarzystwo innych zwierząt. Jedynie jest jak na swój wiek zbyt mała.Poza tym wszystko u niej ok.Niezmiernie mnie to cieszy.Wiosną zamierzamy ją odwiedzić. :lol:

Sarenka rośnie zdrowo

Kto przegląda forum