Honorowy Kot [tj. kochany pies Kaj] ZA TĘCZOWYM MOSTEM

Aia, a ja mam taką potrzebę
http://www.homebook.pl/produkty/5446936 ... lo-vintage
taką jak ta niedostępna :mrgreen:

Nie musiałaby być taka śliczna - choc może - wolałbym by była niedroga

Ale taki krój, pokrój i TWARDA. Jak krzesło tapicerowane. Kiedyś były tego typu materace.. wypchane jakimś włosiem czy czymś.. Ona się nie może uginać. I gruba. Ma być na krzesło do biurka.
Wiesz może skąd sie taką bierze? tzn kupuje?

Morelowa, a chodzi dokładnie (mniej dokładnie) o taki wzór i kolor siedziska?
Bo jak moze być jednolita, bez nadruku, to ja kupowałam w Leroy Merlin... z tym, że chyba kosztowała 25-30 zł (czyli nie najtaniej)
Od razu uprzedzam, że te poduchy są genialne dopóki ich się nie chce wyprać... Po miesięcznej wizycie kilku kotów próbowałam je uprać ręcznie. Raz, że materiał zafarbował tym czymś ze środka (włosiem?), dwa - zaczęły cuchnąć, trzy - nie chciały wyschnąć i trafiły na śmietnik, także Kaj się nimi nacieszył ze 3-4 miesiące..

Przez 5 lat szukałam programu do naprawy uszkodzonych filmów z aparatu. W końcu ktoś taki program zrobił, natrafiłam na niego (z pomocą znajomego) i udało mi się naprawić filmiki z 2009 i 2010 roku. Krótkie, kilkunastosekundowe, bez dźwięku, format wielkości znaczka pocztowego, ale jest ich ok 300. Z Kajem i naszymi PodwórKotami - Kotem, Kokotą, Tiko. Tęskno za Nimi... Zdjęcie Kota, razem z Aschem i Kajem, wciąż wisi na mojej ścianie w sypialni. Mądry był z Niego zwierz. Magiczny.

Dzięki

Może być byle jaka [choć ta ze zdjecia i podobne to taki mój klimat] byle kwadratowa, wysoka i twarda.
Te - nieobecne - w sklepach internetowych i na allegro są/były dużo droższe.
I nie będę prała! Ona ma być dla mnie, nie dla kotów, a ja się.. hmmm... myję i ubranko zmieniam :mrgreen:

to na allegro znalazłam za 16 zł (choć do końca aukcji zostały 3 min) i za 22zł. Ale w bardzo pstrokatym kolorze. Jeszcze można poszukać w Ikei, mogą być podobne.

PS
jeśli ktoś ma ochotę, to proszę się częstować banerkiem
im więcej osób się dowie, tym może więcej pieniędzy uda się uzbierać i dotrzeć do fundacji/osób, którym przyda się trochę grosza

Kod: Zaznacz cały: [url=http://forum.miau.pl/viewtopic.php?f=20&t=169651][img]http://wstaw.org/m/2015/07/09/P2010592.JPG[/img][/url]

Z chęcią też przygarnę zgrabniejszy baner.

PS 2
w domu strasznie cicho... pusto

Ale co na tym allegro ?

i gdzie konkretnie?

Te Twoje pufy... ech.. :1luvu:

Mam na dziś tyle planów, że czuję, iż nie wyjdzie z nich nic. Powrót do rutyny (i normalności) idzie, jak krew z nosa. Wszystko, co wiążę się z opuszczeniem domu, jest abstrakcją. Tu jeszcze prace jakoś idą. Poprane, odkurzone, poprasowane, pochowane to, co zbędne, kurze pościerane, nawet jedno skrzydło okna umyte, bym mogła przyczepić moskitierę. Próbuję coś zacząć szyć, ale co chwila energia się kończy, ręce stają się ołowiane i wraca uczucie pustki. Nie słychać ciaptania pazurów po panelach. Jestem już zmęczona. Chciałabym normalnie przeżyć dzień. Ale nie umiem. Wszystko wybija mnie z rytmu.
I śnią mi się koty.
To już miesiąc.

Koty...?

O ! Megana

A ja myślę, że dobrze, że koty.

I jak plany? Może zamiast wielu, wymyślić sobie jeden..i jakoś tak spróbować..

Megana pisze:Koty...?

Różne. Przeważnie anonimowe. Raz kociątko z forum, że umierało. Raz kot wielkości małego palca. Innym razem jakieś czarne, po prostu sobie były. Przeważnie nie śni mi się, a koty to już w ogóle. Teraz mnie męczą na zmianę ze spędami rodzinnymi (których i tak nie lubiłam, a teraz znieść nie mogę). Jeszcze tylko brakuje do kompletu mojej rodzicielki krzywdzącej Kaja (do tej pory, to był mój nawracający koszmar, że nie mogłam wyciągnąć psiego od tej sadystki) i będzie super.
Z planów nici. Cały dzień padało, rozmokłam na kanapie. Najgorzej zrobić coś, co powinno sprawić przyjemność, wtedy się nie chce, rozchodzi się po kościach. To, co musi, być zrobione jakoś idzie. Dziś w ogóle nie mam humoru. Dla odmiany. Może po zupce "chińskiej". Może skorzystam z rady i kupię awokado na koktajl.

Dziś jest okropnie. Serce łomocze, jakby chciało się wydostać, bije nie wiadomo po co, boli, wnętrzności do rytmu się skręcają. Chciałabym móc powiedzieć, że Ktoś wygrał, było "zabawnie", ale poddaje się, wystarczy, niech już mi oddadzą Kaja. Śniło mi się, że przestał oddychać. Przerażenie. Zryw. Świadomość - On już nie żyje. Innym razem, że jest wtulony, jak zwykle pyszczydło pod ręką, a ja głaszczę Go po grzbiecie. Jest zimny. Nie żyje. Dziś obudziły mnie dźwięki z drugiego pokoju, popiskiwanie. Ale w koszyku leży jedynie zdjęcie Kaja. Jego nie ma.
Ciało przyzwyczajone do odruchów, nadal, automatycznie rzucam odkrojone kawałki mięsa czy rolki po papierze na podłogę, potem podnoszę, przecież Kaj już ich mi nie przyniesie, bo Go nie ma.

Oh, Asiu, Asiu.

Mnie boli serce

Tak bardzo wielki smutek jest w tym, co piszesz

Asiu, tak mi przykro, ze nie można Ci pomóc.

Asia pamietaj o tych 12 +, wiele ich jeszcze przed Toba

. Wiem jak jest, niedawno minelo 6 miesiecy bez Zena. Nie ma dnia bym nie wyla, byl czescia mnie, zabral wielki kawal ze soba. Ale warto trwac dla tych, dla ktorych bedziemy ratunkiem.

Marzyłam, aby Kaj doczekał siedemnastych urodzin. Ludzie często Nas zaczepiali na ulicy i zagadywali. Opowiadali o swoich psiakach, które dożyły tego wieku. Tak bardzo chciałabym móc powiedzieć "Mój też". Wiedziałam, że to niemożliwe, bardzo mało prawdopodobne, ze względu na schorzenia i stan ogólny psiego. Ale zawsze powtarzałam Kajowi, że MUSI wytrwać przynajmniej do piętnastki. Nie może mnie wcześniej zostawić. I nie chciał, wiem to. Cały czas wodził za mną wzrokiem, kiedy już nie mógł się ruszać.
Czuję, że każda komórka w moim ciele drży z rozpaczy. Tak bardzo bym chciała cofnąć czas, stchórzyć i nie słuchać rozsądku, wybrać inny wariant... móc dotrzymać słowa, że już nigdy nic złego Kaja nie spotka. Jak po czymś takim można dalej żyć normalnie? Jak można zapomnieć o tym, co zrobiłam, jak się z tym pogodzić, zaakceptować...
Żegnałam już niejedno zwierze, nie zawsze spokojnie, także po przegranej walce z chorobą, ale nie w taki sposób. Nie Jego.

Patrzę właśnie na psiaka sąsiadów, tak podobnego do Kaja... Taki młody, szalony, rudy.

Honorowy Kot [tj. kochany pies Kaj] ZA TĘCZOWYM MOSTEM

Kto przegląda forum