Miau.PL

Po szczęśliwym znalezieniu domków pięciorgu maluchów stwierdziłam, że nieprędko dam się namówić na kolejny taki stres. Nieprędko trwało jakieś dwa tygodnie? Od poniedziałku rezyduje u mnie małe szylkretowe coś, zwane Alienką z racji swej kosmicznej urody. Koteczka, która dzięki wielkiemu sercu Margotki dotrwała w całkiem dobrym zdrowiu do trzymiesięcznicy, po czym przeprowadziła się w warunki domowe, czyli właściwe dla kota. Oczywiście z początku nie poznała się na tym, co dobre, i spędziła dobę w najciemniejszym miejscu pokoiku, następną dobę przepłakała, a ja niemal razem z nią, aż w końcu stwierdziła, że nic nie pomoże i trzeba się dostosować. Wygląda to mniej więcej tak:






Chyba stres trochę minął. Alienka jest słodkim, grzecznym maleństwem, bawi się bardzo ostrożnie, boidudek taki. Z kolan mogłaby zasadniczo nie schodzić i przymila się delikatnie, nienachalnie, głownie leży sobie i nadstawia poszczególne części ciała do mizianek, mrucząc przy tym na dwóch częstotliwościach. Je mokre, choć niewiele mam wrażenie, suchego nie tyka. Kuwetkuje wzorowo. Na razie z zabiegów medycznych było odpchlenie i odrobaczenie Cestalem, bo brzuch wielki a kicia chuda. Znalazłam jakąś glichę, ale jedną i małą i nie wiem, czy skuteczne było to odrobaczanie. W niedzielę pojedziemy do pana weta na przeglądzik, uszka sprawdzić (choć wyglądają na czyste) i oczęcie, które lekko łzawi i jest ciut przymrużone. W niedzielę też spróbujemy capnąć siostrę (lub brata), bo maleńka czuje się samotna.

No i szukamy domku - najlepszego z najlepszych. Już mnie boli serce na myśl o jej oddaniu.

ale śliczności! hop po domek

Ale odlot!

Miria to może ja wpadnę na obfocenie?:) Choć nie wiem czy będę umiała oddać jej urodę:)

Na obfocenie zapraszam jak najbardziej, ale dajmy jej jeszcze chwilkę na nabranie ogłady i zadbanie o toaletę. I ogólnie na rozwój sytuacji. Kicha mi trochę i to oczko mnie niepokoi, trudno, jutro ją zestresuję i zabiorę do weta jednak.

Zdjęcia niestety nie oddają też jej słodyczy i delikatności. Muszę chyba filmik jakiś nagrać.

hop po domek!

Śliczna jest, ale minkę to ma łobuzerską
Jeszcze z niej charakterek wyrośnie

Chcę ten sznurek od aparatu!

Wreszcie upolowany:

Miria pisze:Na obfocenie zapraszam jak najbardziej, ale dajmy jej jeszcze chwilkę na nabranie ogłady i zadbanie o toaletę. I ogólnie na rozwój sytuacji. Kicha mi trochę i to oczko mnie niepokoi, trudno, jutro ją zestresuję i zabiorę do weta jednak.

Zdjęcia niestety nie oddają też jej słodyczy i delikatności. Muszę chyba filmik jakiś nagrać.

Najwcześniej mogę w niedzielę:) Więc spoko:)

Jaka piękna!!! Ale Ci zazdroszczę

Miria pisze:Po szczęśliwym znalezieniu domków pięciorgu maluchów stwierdziłam, że nieprędko dam się namówić na kolejny taki stres.

Szczerze mówiąc, ja miałam podobnie. Na dodatek zdarzało mi się w chwilach zwątpienia, że miałam kompletnie dość. Szczególnie, jak znalazłam kocią toaletę pod biurkiem u mojej córki Z rozrzewnieniem wspominałam czasy, gdy tylko 2 koty spacerowały po mieszkaniu...Po oddaniu ostatniej kici uznałam, że na pewno muszę odpocząć od tymczasowania. Moje postanowienie wytrzymało do telefonu orchidki, czyli 2 dni . Niestety okazało się, że z powodu Puchatka, na pewno nie będę mogła sprowadzać do domu żadnego kociarstwa przez jakiś czas
Mam 3 koty na 38m2 i wydaje mi się, że jest tak pusto.
Cóż, tymczasem będę kibicować Alience

U mnie też zrobiło się strasznie pusto i jakoś tak smutno, mimo że dwie moje kotusie nie dają mi się nudzić. Poprzednie tymczasy były raczej bezproblemowe, nie chorowały (świerzbowiec tylko) i w sumie szybko znalazły domy ale w międzyczasie odnowiła się grzybica u Triksi na uszkach i myślałam, że umrę ze strachu, że małe się zarażą. Na szczęście nic się nie stało a u Tri wszystko zeszło po tygodniu smarowania.

A teraz jest trochę inaczej. Strasznie się przywiązałam do Alienki - szybko to poszło. Tamtych małych była piątka, były takie "samowystarczalne" a Alienka jest sama i garnie się do mnie strasznie. Wczoraj spacerowała już po pokojach. Do tego mam piekielną słabość do szylkretek.

No nic, jakoś to będzie! Pojedziemy dziś do weta, a w niedzielę spróbujemy capnąć któreś z rodzeństwa i porobić ładne foty.

śliczna

Przepiękna jest ta kicia

Piękna i ujmująca. Przeszczęsliwa, jak się ją mizia, mogłaby tak godzinami. Delikatna, jak próbuje się bawić, to chwyta palce bez pazurków. Przypomina mi moją Tri, jak była mała - Tri też była najpierw przerażonym dziczkiem, a teraz jest dystyngowaną, subtelną damą, spacerującą na paluszkach, grzeczną i kochaną. Ale czy mała taka będzie, to ciężko powiedzieć.

Suche okazało się jadalne, na szczęście.

Miria wysłałam do Ciebie wiadomość