Miau.PL

Amigo jest małym, dzielnym chłopakiem z pruszkowskich nizin społecznych. Mimo skromnego pochodzenia jest jednak uosobieniem wdzięku, uroku i dobrych manier (w kwestii kuwetkowej: 100% trafień!) Przyszedł na świat zapewne w piwnicy i to w połowie grudnia , nie wiem, jak udało mu się przeżyć, ale przeżył (nie tylko on zresztą - Amigo jest braciszkiem Simby z tego wątku: http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=74 ... ight=simba)
W kwietniu chłopaki po kolei wpadły w ręce Orchidki
Amigo debiutował u Orchidki średnio, ponieważ udało mu się dostać za szafę, gdzie spędził dwa dni i został wydobyty po rozkręceniu całej konstrukcji. Wkrótce po tej przygodzie zmienił miejsce pobytu i trafił do mojej sypialni, gdzie kilka pierwszych dni również przesiedział cichutko w kąciku w trybie "nie ma kota."
Na szczęście Amigo ma pewną cechę charakteru, która wybitnie ułatwia oswajanie: to urodzony miziak! Jeszcze jako mała kupka kociego strachu przy miziankach uruchamiał natychmiast traktorek!
Mizianie jest tak fajne, że Amigo nigdy nie może się zdecydować, który boczek nadstawić, w związku z tym turla się i wije
Teraz (po dwóch tygodniach) jesteśmy na etapie:
- spanko koniecznie z pańcią w łóżku, może być przy głowie razem z wujkiem Nemkiem, albo w nogach
- - rano noski-noski z pańcią i mizianie w stylu freestyle z turlaniem
- - ganianki po całym domu połączone z zabawą
- - odkryliśmy, że sofa, fotel i komputer to najlepsze miejsca na drzemkę
- - nie lubimy już tak bardzo transporterka, bo jest w nim nudno, chowamy się tam tylko wtedy, gdy robi się niebezpiecznie
- - Duża na dwóch nogach nadal nas przeraża, podobnie jak łapanie, ale jak już nas złapie, weźmie na ręce i zacznie drapać za uchem, to można się zrelaksować i włączyć traktorek
Amigo ma kilka dodatków bonusowych w pakiecie:
- opcja gadanie nocne (w dzień też gada, ale w nocy bardziej: grrrk, mrrrrk, miiii, grrrr, miiiia....)
- czarne kropeczki na białym brzuszku
- troszkę dłuższe futerko na krawaciku
- czarna kropeczka na różowym nosku!
- ANTENKA! Końcówka czarnego ogonka jest biała
Oto całe małe cudo:

Jedna z pierwszych samodzielnych wypraw po pokoju:

Ulubione miejsce spania, o które Amigo tłucze się z ciotką Mufką:

Kolejne świetne miejsce - Fotel Prezesa:

Cudo w całej rozciągłości:

A oto pysio:

Z wujkiem Nemkiem na balkonie:

I na deser - Amigo podczas zabawy. Zdjęcie lekko nieostre (kto widział ostre zdjęcie bawiącego się kociaka?!), ale należy zwrócić uwagę na ogonek z antenką!

W oswajaniu Amigo dzielnie pomaga, jak zwykle zresztą, wujek Nemo - fantastycznie jest obserwować, ile rzeczy mały się od niego uczy!
Zwykle zasypiam z Nemkiem przy poduszce, miziając go po brzuchu - ostatnio mały przyszedł i wpasował się między moją rękę i Wujka Nemka. I to nie jakoś tak nieśmiało się podkradł - o nie, on przyszedł i się zwalił, jakby to miejsce na niego czekało
Cioteczka Mufka jak zwykle niezadowolona bardzo, co wyraża w sposób o tyle dobitny, co mokry
No to komu takie cudo? Jeszcze trochę nieśmiałe, ale rokujące na niepoprawnego miziaka

Anouk dzielna kobieto, widzę, że nie ustajesz
Brawo! Ten mały jest cudny

No jak sie rozszalało moje maleństwo:)

Ze spraw "technicznych":
Amigo został odrobaczony i lada dzień czeka go szczepienie.

Jest zdecydowanie kotem prokocim (z biegu sięn zaprzyjaźnia z innymi futrzakami) i będzie idealnym towarzyszem dla innego kota, dlatego szukamy mu zdecydowanie domu już zakoconego.

Fotel prezesa Pana Amigo. To powinna być normalnie edycja limitowana

Słodziuszki. Buziak w lewą piętę.

Tak patrzę na te fotki i sobie myslę, że Amigo dziwnie wielki na nich wyszedł... a przecież to maluch

Maluch, ale całkiem spory
Wiesz, mi się wydaje, że jak siedział jako skulony strachulec, to się wydawał mniejszy. A jak się chłopak wyluzował, to się okazało, że jest go całkiem sporo.
W ogóle uwielbiam obserwować, jak się kociak oswaja - jak zaczyna się bawić, swobodnie zachowywać, jak mu się futerko poprawia
O poranku to się już dzieciak normalnie DOPOMINA o mizianki! Nie mogę wstać, póki nie wymiziam!
Amigo ma nietypową cechę - nie jest łakomy.
Poprzedni tymczasik, Chochliczek, dzień rozpoczynał od darcia swojej uroczej mordki, że głodny. Rezydent Nemcio z nadzieją uczestniczy we wszystkich pracach kuchennych, bo może coś się trafi. Mufencja, prawdziwa dama (ze śmietnika co prawda, ale...) ociera się i tańczy gdy wejdę do domu, a taniec ten zawsze prowadzi do kuchni...
A ten nic... Jak mu postawią michę przed nosem to i owszem, chętnie zje. Ale żeby się tam domagać... nieee

Szukaj domu maluszku!

Dzieciak coraz bardziej rozbrykany się robi! W nocy jakieś galopki się po mnie odbywały
No i zasypiał wieczorem tuż przy mojej twarzy! Normalnie dziki kot!

Słodkie dzikości w tym Pruszkowie mieszkają

No pewnie, że słodkie

Hmmm, a gdzie są inne ciotki?

Amigo robi z dnia na dzień postępy: ciągle jeszcze boi się podchodzenia (duuuuża ta Duża), ale daje się już pogłaskać w zabawie. No a jak ja jestem w parterze, to jest cały mój
Zasypia wtulony we mnie i wita noskiem w nosek rano.
A wczoraj mnie niesamowicie rozczulił: zasypiając miziałam Nemka. Nagle słyszę głośne mrrrr- mrrrr- mrrrr. Nemo tak nie mruczy, bo on nie ma klasycznego traktorka, tylko tak śmiesznie posapuje. Otwieram więc oczy i co widzę: Amigo sobie usiadł przy Nemku i oglądał sobie nasze mizianki i na sam widok miziania drugiego kota włączył traktor!
No i jak ja mam się nie przywiązywać do tymczasów???

hopsaj Amigo do góry! Na 3 stronie nikt antenki nie wypatrzy:P

hopsa:)

niesamowite jest to kocie!

Nooo - ma w sobie to coś!