Synuś, skrzywdzony kociak. Mieszka w stajni
Napisane: Czw lut 28, 2008 12:50To tragiczna historia.
Kilka tygodni temu skontaktowała się ze mną pani, prosząc o pomoc w złapaniu kotki i kociaków. Ta pani dotąd zajmowała się tylko psami, ale do jej ogródka zaczęła przychodzić kotka. Pani ją karmiła od dłuższego czasu, a kotka kociła się kilka razy w roku
W tym roku kotka przyprowadziła trzy kociaki, takie ok. dwumiesięczne. Dwa klonowate i jednego czarnego. Pewnego dnia czarny kociak uległ jakiemuś wypadkowi - albo ktoś go strasznie kopnął, albo skądś bardzo źle upadł, a może został polany jakims kwasem. Nie wiadomo.
Wiadomo, że czarny kocurek był w tragicznym stanie. Pani zajęła się nim, zabrała do lecznicy, prawie tydzień dzień w dzień przyjeżdżała z kociakiem na wielogodzinne kroplówki, leczenie. Było jednak naprawdę tragicznie, coraz gorzej. Kociak walczył o życie, został w szpitaliku lecznicowym.
Wyobraźcie sobie trzymiesięcznego kotka, któremu odpadły jądra i siusiak, zeszła skóra z całego tyłu, "znikł" odbyt.
Jego rodzeństwo mieszka w łazience tamtej Pani, jest oswajane. Mamusia już złapana, wysterylizowana i chyba nawet wróciła na wolność.
A Synuś, bo tak na niego mówią w lecznicy, zdrowieje. Wczoraj widziałam go po raz pierwszy. To kotek "z niespodzianką". Z przodu widać przepięknego, czarnego kociaka o grubej, błyszczącej sierści, miśkowatej, okrągłej głowie i bystrym spojrzeniu. Z tyłu... Synuś jest jak oskórowany. Ma wyszytą cewkę moczową, nie ma skóry na tyłeczku i na udach. Miał operację, cały brzuszek szyty. Odbyt jakimś cudem "odrósł", tzn. zwieracze zaczęły pracować.
Synuś czuje się dobrze. Zmaltretowane ciałko goi się, humor kociakowi dopisuje, jest niesamowitym miziakiem. I jest przepiękny, naprawdę przepiękny! Nie miałam aparatu przy sobie, ale postaram się szybko o jakieś zdjęcia. Będą i piękne (przód) i drastyczne ("niespodzianka").
Synuś szuka wspaniałego domu. Takiego najcudowniejszego na świecie, bo jego życie jest cudem, a walka o niego trwała tygodniami.
więcej zdjęć na str. 2
Kilka tygodni temu skontaktowała się ze mną pani, prosząc o pomoc w złapaniu kotki i kociaków. Ta pani dotąd zajmowała się tylko psami, ale do jej ogródka zaczęła przychodzić kotka. Pani ją karmiła od dłuższego czasu, a kotka kociła się kilka razy w roku
W tym roku kotka przyprowadziła trzy kociaki, takie ok. dwumiesięczne. Dwa klonowate i jednego czarnego. Pewnego dnia czarny kociak uległ jakiemuś wypadkowi - albo ktoś go strasznie kopnął, albo skądś bardzo źle upadł, a może został polany jakims kwasem. Nie wiadomo.
Wiadomo, że czarny kocurek był w tragicznym stanie. Pani zajęła się nim, zabrała do lecznicy, prawie tydzień dzień w dzień przyjeżdżała z kociakiem na wielogodzinne kroplówki, leczenie. Było jednak naprawdę tragicznie, coraz gorzej. Kociak walczył o życie, został w szpitaliku lecznicowym.
Wyobraźcie sobie trzymiesięcznego kotka, któremu odpadły jądra i siusiak, zeszła skóra z całego tyłu, "znikł" odbyt.
Jego rodzeństwo mieszka w łazience tamtej Pani, jest oswajane. Mamusia już złapana, wysterylizowana i chyba nawet wróciła na wolność.
A Synuś, bo tak na niego mówią w lecznicy, zdrowieje. Wczoraj widziałam go po raz pierwszy. To kotek "z niespodzianką". Z przodu widać przepięknego, czarnego kociaka o grubej, błyszczącej sierści, miśkowatej, okrągłej głowie i bystrym spojrzeniu. Z tyłu... Synuś jest jak oskórowany. Ma wyszytą cewkę moczową, nie ma skóry na tyłeczku i na udach. Miał operację, cały brzuszek szyty. Odbyt jakimś cudem "odrósł", tzn. zwieracze zaczęły pracować.
Synuś czuje się dobrze. Zmaltretowane ciałko goi się, humor kociakowi dopisuje, jest niesamowitym miziakiem. I jest przepiękny, naprawdę przepiękny! Nie miałam aparatu przy sobie, ale postaram się szybko o jakieś zdjęcia. Będą i piękne (przód) i drastyczne ("niespodzianka").
Synuś szuka wspaniałego domu. Takiego najcudowniejszego na świecie, bo jego życie jest cudem, a walka o niego trwała tygodniami.
więcej zdjęć na str. 2
...przepraszam,ale to poprostu straszne co ten kotek przeszedł.....
Jest naprawdę dobrze, tfu tfu. Koteczek mieszka w klatce, ma tam domek z kartoniku, ma myszkę, którą się bawi. Goi się, ja wprawdzie prawie zemdlałam, kiedy zobaczyłam jego tył i brzuszek, ale zapewniono mnie, że teraz jest już ekstra.
Cezar to taki fokomors, a Cleo taka liściasta 
