Miau.PL

Kocurek ma 4 miesiące, jest odrobaczony, bardzo towarzyski i miziasty
Nazywa sie D-molek

Wyrwałam go przed schroniskiem babie, która przyniosła go w kartonie po świetlówkach- karton 100x20x10, i w środku wciśnięty krzyczący kociak. Wylądował u mojej koleżnaki, z uwagi na choróbska w moim domu, jest zdrowiutki, wesoły, załatwia sie do kuwety.

Bożuś jaka słodycz,wygląda jakby w komina wyszedł cudny słodziaczek

.....

Rewelacyjny.
I faktycznie wygląda na D-molka.

Sklonowali Krecika

Dodam jeszcze, że D-molek na zdjęciachj wyszedł jakiś taki szary- na żywo, w świetle dziennym jego kolor autentycznie wpada w stalowoniebieski
No ładny jest, no

ŁADNY???
On jest prześliczny!!!
Na pewno ktoś szybciutko się w nim zakocha

faktycznie milusi! szukałem do adopcji kotka długowłosego,ale ten urzeka!!!! Gdyby było jak go do Wrocławia dowieźć,a nikt w tamtych okolicach nie chciał dać mu domu-może zamieszczałby u mnie.. W razie czego puśćcie prywata,bo kocurek jest bomba!!!!!!

Jakie bystre oczka a wyglada rzeczywiscie jak z komina

o mamuniu...

ale koty sa w tym Elblągu...

Wyglada jak moj Kacperek


cudenko

Kordonia, normalnie osłabiasz mnie(pozytywnie oczywiście). Koty wiedzą kiedy stanąć na Twojej drodze
Mały jest przecudny

śliczny kocurek !! Przepiękny

o rany.... ale cudo!!!!!

Ogłoszenia na forumie zaczarowują moje ogłoszenia na elbląskiej stronce netowej

Tak było zKsięzniczką że póki nie pokazałam jej na fprum, to wisiała 2 tygodnie w ogłoszeniach elbląskich i nikt, dosłownie nikt, a następnego dnia po daniu jej tu na kociarnię juzbyła w nowym domu. Dom wcale nie znalazł jej tutaj, ale łasnie w tym czasie.

Podobnie i teraz- D-mol zwisał smętnie na tejże stronce od tygodnia, i nic oprócz jednej mało ciekawej propozycji kilka dni temu. Kiedy tylko dziś go pokazałam na forum, miałam kilka telefonów z Elblaga i nie tylko
Czary

D-molek to ostatni kotek, jak na razie, którego wzięłam do adocji. Muszę zawiesić swoją działalnosc, bo teraz jestem pewna, że to panleukopenia spowodowałą śmierć kilkorga kociaków u mnie w ostatnich dwóch tygodniach. Nie mogę sie pogodzić z tymi stratami i niestety, mój dom jest zwyczajnie niebezpieczny. D-mol miał po prostu szczęście, ze prosto ze schroniska zawiozłam go do koleżanki na tymczas,a nie do siebie, bo spoktałby go ten sam los, co resztę