Miau.PL

Keli ur. 2002
Kotka trafiła do Fundacji "Bezpieczna Przystań" po śmierci swojego opiekuna 08.03.2007.
Jest piękną, klasycznie umaszczoną pręgowaną buraską, z jasnym podbródkiem.

Pierwsze dni pobytu u Pani Ani Wydry wyglądaly tak:
I dzień
Na razie kotka zamieszkała w mojej izolatce - łazience, ulokowała się na pralce w misce. Jest bardzo rozmowna - kiedy wchodzę do łazienki zaczyna natychmiast mraukać, a pogłaskana zaczyna mruczeć. Jest już odrobaczona i zaszczepiona.
Wyobrażam już sobie nowy dom dla Malarki - to powinno być spokojne, ciche mieszkanie z dorosłymi osobami, mającymi dużo czasu i miłości, których potrzebuje kotka Keli.

- to zdjęcia zrobione zaraz po przyjeździe. Keli miała wtedy poraniony nosek.

II dzień
Kotka była chyba bardzo stęskniona kontaktu z człowiekiem – przez trzy ostatnie miesiące pozbawiona była kontaktu z człowiekiem, którego kochała i znała, zachęcona przeze mnie wyszła do mnie z kontenerka (kolejne miejsce do spania i bezpieczny schowek). Keli zaczęła "strzelać baranki" łepkiem i ocierać się o mnie z podniesionym pionowo ogonkiem i mruczeć. Bez przerwy do mnie zagaduje - może chce mi opowiedzieć o swoim opiekunie, którego już nie ma. Na koniec czułości wylizała mnie po twarzy swoim szorstkim językiem i poszła nieśmiało zwiedzać łazienkę. Bardzo zaintrygował ją widok kota w okienku pralki - to była ona sama. Na razie niepokoją ją głosy kotów i psów, dobiegające zza drzwi, ale już z ciekawością wpatrywała się w kratkę w drzwiach, za którą byli ciekawscy koledzy.
Myślę, że pan Michał - zmarły opiekun kotki - bardzo ją kochał - Keli jest cudowna i urocza.

Tel.: 835-64-38 - Anna Wydra - Fundacja Ochrony Zwierząt "Bezpieczna Przystań"

Warunki adopcij -> zajrzyj koniecznie:
http://www.bezpiecznaprzystan.org.pl/ad ... r_adop.htm

Co się Keli w nosek stało?
Jest przepiękna
Widać, że tęskni za panem, biedna mała kruszynka
Trzymam mocno kciuki za cudny dom dla niej.

tajdzi pisze:Co się Keli w nosek stało?

prawdopodobnie próbowała sobie coś otworzyć noskiem
ale już zagojony :lol:

Z tego co kojarzę, to o klatkę łapkę, w którą pan Dariusz, przyjaciel zmarłego pana Michała ją złapał.
Na szczęście nosek szybko się zagoił

Na początku kwietnia Keli została wysterylizowana.
Bardzo dzielnie sobie radziła w kubraczku:

Ładnie jej w niebieskim

Z noskiem Keli było tak - po śmierci na nowotwór jedynego człowieka, jakiego znała - artysty malarza w średnim wieku, kotka mieszkała w mieszkaniu samiuteńka. Wizytował ją przyjaciel zmarłego opiekuna, ale ona chowała się przed nim na pawlaczu - napewno była w wielkim stresie, a ów przyjaciel, nie mając doświadczenia z kotami, nie wiedział jak jej pomóc.
Kiedy zgodziłam się po rozmowie z nim przyjąć Keli do siebie, pożyczył ode mnie klatkę- łapkę i to właśnie o klatkę kotka pokaleczyła sobie nosek. Jest już zagojony.

Keli jest ciekawska - lubi zajrzeć w każdy kąt

jejku
i tak miała Kiciunia szczęście, że ktoś o nią dbał, karmił zamiast wyrzucić na ulicę..,

Greta_2006 pisze::( jejku
i tak miała Kiciunia szczęście, że ktoś o nią dbał, karmił zamiast wyrzucić na ulicę..,

Prawda?
Z drugiej strony zastanawiam się dlaczego ludzie pozbywają się zwierząt po kimś zmarłym z rodziny?
Nie piszę o tym przypadku, ale o wielu innych sytuacjach

Przecież zajęcie się psem czy kotem po np zmarłej osobie jest kwestią szcunku względem niej :roll:

Tak mi się wydaje. Kochając taką osobę, można, a nawet trzeba zadbać o to co ona kochała

Chyba, że że cała miłość jest motywowana spadkiem :twisted:

BTW. Znajomy odziedziczył mieszkanie po baci wlaśnie z kotką. Kilkunastoletnią. Kotka jest rozpieszczana, wychodzi przynajmniej raz dziennie na spacer (na długiej, wyciąganej smyczy) - tak robila jej zmarla pani, więc on kultywuje zwyczaj.
Kiedy wyjeżdża, a nie uda mu się załatwić do niej opieki - bieże ją ze sobą - w maju kotka uprawiała agroturystykę na południu Polski.
Kurcze, można więc!

Keli jako księżycowy kot a'la Rosina Wachtmeister (jeszcze z obtartym noskiem)