Miau.PL

Postanowiłam założyć Pink Floydom wątek na kociarni, bo bardzo potrzebuję znaleźć im dom.
Są to kociaki z tego wątku Saskii:
http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=46 ... highlight=

i mojego:
http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=50 ... highlight=

Trochę się przechorowały, ale mamy to już za sobą. Teraz pięknieją i nabierają ciała i bawią się wesoło.



Poszukuję im wspólnego domu, bo wiele razem przeszli i są do siebie bardzo przywiązani. Mój tymczasowy dom jest co prawda wychodzący, ale wolałabym żeby trafili do dobrze zabezpieczonego mieszkania zanim zupełnie przyzwyczają się do hasania po lesie.

Aż miło popatrzeć na szczęsliwe , rozbrykane kociaki. Śliczne są Komu taki rozkoszny duecik?

Chłopaki są na prawdę rozkoszni, przytulni i bardzo potrzebują własnego Dużego.

Ja natomiast bardzo potrzebuję zmniejszyć stan zakocenia do 5 sztuk ( jeśli się uda)

O widzę, że chłopaki mają już swój wątek na kociarni! Żeby domek dla nich znalazł się szybko

ile oni teraz maja??
slodziaki z nich starszne

Ok. 5 miesięcy, ale drobniutkie są

Drobinki, w górę proszę

Modjeska, odbierz pw, proszę

Do górym dwupaku

Chłopaki ostatnio zaczęli w większej dyscyplinie chodzić ze mną na spacery i w łaskawości serca raczą wrócić do domu a nie zostają w lesie żeby sobie poskakać wesoło po drzewach, tak jakby ich nie mieli na działce.

Pink & Floyd śmigajcie do góry i do domków

Do góry chłopaki

Jeszcze nie w domku?
Do góry

Nareszcie mam dostęp do netu, więc mogę zdać relację.

Z Pinka niepostrzeżenie robi się "prawdziwy" kot. Obaj wprawdzie nie wyglądają już jak 5 minut na małym zegarku, ale Pink bardziej wydoroślał. Jest też bardziej zdyscyplinowany. Bardzo karnie reaguje na wołanie po imieniu (szczególnie jeśli czuje, że powodem wołania jest surowa wołowinka albo kurczaczek). Bardziej od Floyda się "zaokrąglił" na pysiu i bardziej utył, co nie znaczy, że jest gruby.
Floyd jest znacznie bardziej ciapowaty i dość słabo reaguje na wołanie, nawet jeśli woła go Przecinek. Niestety nie lubi surowego mięsa więc dużo trudniej na cokolwiek go skusić by przyszedł. Lubi serek biały, ale trudno z serkiem w kieszeni chodzić na spacer. Trochę mnie martwią jego tylne łapki bo czasami zachowują się mało sprawnie i trochę się "plączą". Mam nadzieję, że to tylko konsekwencja długotrwałej choroby i braku ćwiczeń, które teraz są intensywnie nadrabiane w czasie gonitw po domu i po okolicznych drzewach.
Obiecuję, że zdjęcia będą jak tylko będzie znów sprawny aparat.

To głaski dla chłopaków i czekamy na foteczki