Miau.PL

Maciej nadal kocha ludzi.
Mruczy przy kazdym dotknięciu.
Ufnie wtula się w człowieka.
Nie wiem jak to możliwe.
Ludzkie dzieci skazały go na śmierć.
Zawiazały na szyi sznurek.
Rzucały w niego gruszkami, biły kijem, kopały, wpychały do pyszczka ziemię.
Widziała to bezradna dziewczynka. Widziała jak sznurek zsunął się z szyi i kociak uciekł. Oprawcom znudziła sie zabawa, bo go nie gonili.
Dziewczynka znalazła kociaka, bez problemu pozwolił sie złapac

.Zaniosła go do domu, ale mama kazał wyrzucić :evil:

.
Stanęła wiec zapłakana przed domem Beaty.
I ta własciwie nie miała wyjscia.
Maciej nadal jest bardzo ufny.
Jest tez bardzo smutny.
Pilnie potrzebuje domu.

Ma około 3 miesięcy.

popłakałam się...
Po raz pierwszy (mimo wielu smutnych i wzruszających historii) odkąd jestem na forum popłakałam się...
Zabiłabym gówniarstwo gołymi rękami... Albo zamknęła w piwnicy z głodnymi szczurami. #$%^&*()_+ ^%&*( i jeszcze ^%&*() sterylizacja powinna się tyczyć PRZEDE WSZYSTKIM głupich ludzi!!!!

jesssu
nie moge
zattłukłam bym te bachory :evil:

jak tak mozna co
to za bachory
jacy rodzice
jessu
az mnie trafilo
wiem ze to nie ludzkie ale ja bym ich ... pi pi pii
biedny Macius
jak dobrze ze ta dziewczynka byla w poblizu
Maciusiu w gore!!
po dobry domek!
po tym co przeszedles!!

Dobrze, że takie dzieci, jak ta dziewczynka, wiedzą dokąd pójść.
Sama jestem matką. Mój syn mając 11 lat przyniósł do domu Normana. Przez nasz dom przewinęło się kilka kociąt przyniesionych do nas przez dzieci [nie tylko kolegów i koleżanki mojego syna].
Takim dzieciom nie wolno odmawiać. Nigdy nie odmówiłam. Taką dziecięcą troskę należy starannie pielegnowac, bo to właśnie te dzieci są i będą przeciwwagą dla tych innych... I nie rozumiem, jak rodzice takich dzieci mogą odmówić. Jest tyle sposobów, by dziecko nie czuło się odrzucone w swej wrażliwości...

A kocince życzę zdrowia i cudownego domku.

Agn pisze:Takim dzieciom nie wolno odmawiać. Nigdy nie odmówiłam. Taką dziecięcą troskę należy starannie pielegnowac, bo to właśnie te dzieci są i będą przeciwwagą dla tych innych... I nie rozumiem, jak rodzice takich dzieci mogą odmówić. Jest tyle sposobów, by dziecko nie czuło się odrzucone w swej wrażliwości...

Szkoda że moi rodzice nie usłyszeli takich słów wiele lat temu, a to są piękne i mądre słowa...
Zawsze przynosiłam do domu najróżniejsze bidy - gołębie z połamanymi skrzydłami, chore koty, szczurki, myszki, chomiki, porzucone świnki morskie zapakowane z worki foliowe... Zawsze mnie odprawiali z kwitkiem zresztą nadal tak jest a mam już 24 lata. Błagam, proszę, krzyczę, pokazuję ile kotów potrzebuje pomocy a nie mogę nawet na tymczas przygarnąć żadnej bidy... Trafiam na mur bez żadnej szczeliny. :cry:

Brak mi słów.Jeśli takie są jako dzieci to jacy wyrosną z nich dorośli :cry:

Domku!znajdź się!

przerazajace

Maciejku, trzymam mocno za domek :ok:

dzieci sa okrutne :evil:

az strach pomyslec o ilu takich przypadkach sie nigdy nie dowiemy, a zwierzaki umieraja w meczarniach

Czytam i łzy same z oczu kapią :cry:

Nie znam nawet takiej "łaciny" aby okreslić to, co sądzę o tych dzieciakach, nie mówiąc już co sądzę o ich rodzicach :evil:

Często jest tak że siedzą w oknach i ze spokojem patrzą na to co wyprawiają ich "aniołki".

Maciejku, trzymam bardzo mocno zacisniete kciuki za cudny domek dla Ciebie :ok:

hopp Maciejku
po dobry domek !!!

Biedny biedny Maciuś
:cry:

Hop po domek

A wredne dzieci też niestety musiałam parokrotnie przeganiać,
szczęście sprawiało im rzucanie kamieniami do maleńkich kociaczków.. ich rodzice pewnie też nienawidzą zwierząt

Bosh, ja też ryczę.

Trzymam kciuki za domek dla Maciusia! Dobry, kochający dom.

Vinn pisze:
Agn pisze:Takim dzieciom nie wolno odmawiać. Nigdy nie odmówiłam. Taką dziecięcą troskę należy starannie pielegnowac, bo to właśnie te dzieci są i będą przeciwwagą dla tych innych... I nie rozumiem, jak rodzice takich dzieci mogą odmówić. Jest tyle sposobów, by dziecko nie czuło się odrzucone w swej wrażliwości...

Szkoda że moi rodzice nie usłyszeli takich słów wiele lat temu, a to są piękne i mądre słowa...
Zawsze przynosiłam do domu najróżniejsze bidy - gołębie z połamanymi skrzydłami, chore koty, szczurki, myszki, chomiki, porzucone świnki morskie zapakowane z worki foliowe... Zawsze mnie odprawiali z kwitkiem zresztą nadal tak jest a mam już 24 lata. Błagam, proszę, krzyczę, pokazuję ile kotów potrzebuje pomocy a nie mogę nawet na tymczas przygarnąć żadnej bidy... Trafiam na mur bez żadnej szczeliny.

Vinn, ale ty pomagasz kotom, choc nie możesz ich wziąc do domu- to chyba jeszcze trudniejsze i bardziej godne podziwu Obrazek

Agn pisze:Dobrze, że takie dzieci, jak ta dziewczynka, wiedzą dokąd pójść.
Sama jestem matką. Mój syn mając 11 lat przyniósł do domu Normana. Przez nasz dom przewinęło się kilka kociąt przyniesionych do nas przez dzieci [nie tylko kolegów i koleżanki mojego syna].
Takim dzieciom nie wolno odmawiać. Nigdy nie odmówiłam. Taką dziecięcą troskę należy starannie pielegnowac, bo to właśnie te dzieci są i będą przeciwwagą dla tych innych... I nie rozumiem, jak rodzice takich dzieci mogą odmówić. Jest tyle sposobów, by dziecko nie czuło się odrzucone w swej wrażliwości...

A kocince życzę zdrowia i cudownego domku.

Ivette dziękuję!!! Jesteś kochana!

Jojo - dzieci nie są okrutne. Dzieci bywają okrutne, tak samo dorośli.

Vinn - ja sama pochodzę z takiego domu, w którym choć był zawsze jakiś pies, mama stawiała twardy opór moim zapędom pomocowym. I pamiętam, jak za którymś razem nawet nie podeszłam do kociątka, wiedząc, że jako trzynastolatka nie dam rady sama mu pomóc.

I pamiętam, jak się czuje takie dziecko.

Rozumiem i rozumiałam takich dorosłych, jak moja mama - rozumiałam ale nie akceptowałam.
Dlatego w każdym takim dziecku widzę siebie sprzed dwudziestuparu lat...

A co u malucha.

Miau.PL

Maciej został skazany na śmierć- ma dom:))))

Maciej został skazany na śmierć- ma dom:))))