Miau.PL

Historia jest koszmarna.

Około dwa tygodnie temu kotka wyprowadziła cztery kolorowe kociaki z piwnicy. siostra tej kotki wcześniej wyprowadziła pięć kociąt.

Łapałam te starsze kociaki, dzikunki, bo miałam dla nich lokum u Modjeski. Maluszki właziły mi do klatki-łapki, do transporterka, dwa dotykałam w piwnicy (prychały). Wypuszczałam je obiecując, że po nie wrócę, tylko muszę znaleźć dom tymczasowy.

Nie zdążyłam.

Kilka dni temu dowiedziałam się, że kocięta zniknęły. W piwnicy, w której bywały, znalazłam ślady krwi na posłanku. Trzy dni temu zobaczyłam jednego malucha, bez uszka. Wczoraj udało się go złapać. Ucho ma urwane, już podgojone. Reszta kociąt prawdopodobnie zginęła. Zapewne to był pies...

Uszek jest dzikidziki i zdrowy, rudo-biały. Urwane ucho czyni go wyjątkowym - z wyglądu i nie tylko, w końcu udało mu się ujść z życiem jako jedynemu. Przeżył i zapłacił tylko kawałkiem małżowiny, to nie jest bardzo wysoka cena.

Dziś wieczorem Uszek będzie u mnie. Oswoję chłopaka i znajdę mu dobry dom.


Jest mi cholernie źle, że wypuszczałam te maluchy wtedy, kiedy jeszcze żyły...

Jana pisze: Jest mi cholernie źle, że wypuszczałam te maluchy wtedy, kiedy jeszcze żyły...

Nie możesz przewidzieć i zapobiec całemu złu tego świata

Nie obwiniaj sie za to
najważniejsze, że uratowałas tego bez uszka. teraz on jest najwazniejszy. Życze mu zdrowia

Jana...
Znajdziesz Uszkowi dom najlepszy z najlepszych.

Mnie też nie jest najlżej...

Jana ciesze się że chociaż temu malenstwu sie udało,przykro mi że tak dużo porażek ale z tego co czytam jeszcze więcej sukcesów .Powodzenia .Jesteś wspaniala.

Kotek jest absolutnie wyjątkowy, reperuar dźwięków też ma imponujący Ale w lecznicy w sumie głównie dźwięki wydawał, jak na dzikusa był dość grzeczny, pani doktor sprawdzała ząbki ręką bez rękawiczki i nie został z paszczęki zrobiony kasownik No i powiedziała, że koteczek się oswoi w kilka dni, za co trzymamy kciuki

za rudzielca.

No i przywiozłam go. Dzidziki Uszek-Uszatek jest już u mnie. Pożyczyłam klatkę wystawową, zrobiłam mu tam domek - wyścieliłam kocem, dałam kuwetkę, zabawki, miskę z mlekiem i saszetką. Całość przykryłam wielkim, cienkim ręcznikiem. Uszek ma tam naprawdę przytulnie, ale cały czas kombinuje jak by tu uciec Mam nadzieję, że niczego nie wykombinuje... Przekładanie kotka z transporterka do klatki wymagało użycie grubej rękawicy.

Proszę o kciuki za socjalizację Uszka-Uszatka!


A klatka jest wielka i nie mieści się w łazience, więc stoi w pokoju TŻa. Ciekawe kiedy TŻ się wkurzy już całkiem

Jana pisze:
A klatka jest wielka i nie mieści się w łazience, więc stoi w pokoju TŻa. Ciekawe kiedy TŻ się wkurzy już całkiem

o choroba, nie zmieściła się jednak?
Trzymam kciuki za jak najszybsze oswojenie się malucha

Jana pisze:A klatka jest wielka i nie mieści się w łazience, więc stoi w pokoju TŻa. Ciekawe kiedy TŻ się wkurzy już całkiem

Jak minęła Panom noc?

Za socjalizację Uszka-Uszatka

Uszek-Uszatek nawiał z klatki Jest zamknięty w pokoju, przenosi się z kąta w kąt, ale nie dałam rady go złapać sama. Wieczorem znowu łapanka Na razie porozstawiałam mu miski z jedzeniem i mlekiem, wystawiłam z klatki kuwetkę (mam nadzieję, że jej użyje).

W życiu nie miałam takiego dzikuska w domu


A ten pokój, jedyny który da się u nas całkiem zamknąć przed kotami (m.in. przybijając do dziury w drzwiach podkładkę korkową), to pokój TŻa, jego samotnia, biblioteka, pokój komputerowy i miejsce relaksu. Jak mi się TŻ nie będzie miał gdzie zrelaksować, to...

O kurcze... Uszatku, nie wygłupiaj się.

Jana, z oswajaniem dzikichdzikich kociąt kojarzy mi się Katy. Może ona coś umiałaby Ci podpowiedzieć?

Ode mnie mocne kciuki.

Jana pisze:
A ten pokój, jedyny który da się u nas całkiem zamknąć przed kotami (m.in. przybijając do dziury w drzwiach podkładkę korkową), to pokój TŻa, jego samotnia, biblioteka, pokój komputerowy i miejsce relaksu. Jak mi się TŻ nie będzie miał gdzie zrelaksować, to...

też zdziczeje...
Jana, trzymam kciuki, Uszatek musi się oswoić, no!

A to bestia zdolna z dziskusa...
Trzymam kciuki za łapankę
I za cierpliwość TŻta też

Uszek-Uszatek spędził dzień na wolności, czyliw zamkniętym pokoju. Nie jadl, nie pił, nie sikał (dokuwety w każdym razie ).

Wieczorem zabraliśmy się z TŻem za klatkę, z której mały uciekł. Znaleźliśmy problemowe miejsca (otwory przy samej podłodze), zabezpieczyliśmy plastikową osłonką na blaty (to takie cóś co się nasuwa żeby zasłonić cięcie płyty) i drutami tudzież taśmą. Od nowa urządziłam miejscówkę, założyłam rękawicę i złapałam Uszatka Sama Łatwo nie było
Gówniarz straszliwie się boi, straszliwie fuka i prycha, próbuje się podkopywać, ale już nie bardzo ma jak zwiać. Zakopuje się w koc i udaje, że go nie ma. Ma w nosie kuwetę, gerberka, mleczko... Ale ja ambitna bywam
Bo odbyło sie karmienie, a co.
Założyłam rękawicę, wsadziłam rękę do klatki - Uszatek mnie ofukał. Zamoczyłam palec (w rękawicy oczywiście) w gerberku i podstawiłam małemu pod pyszczek. Ale fuknął! No to mu wysmarowałam nos. Zdębiał. Fuknął. Oblizal się. Wylizał z rękawicy. No to znowu nabrałam gerberka, podstawiłam pod pysk, Uszatek nafukał i zjadł. No to znowu. I tak się karmiliśmy fukająco
Na dziś wystarczy malemu atrakcji, jutro będziemy się oswajać dalej.

Piszę to z rozmruczanym Bieżnikiem na kolanach - chciałabym, żeby Uszatek też doszedł do tego etapu...