Kotek pojawił się kilkanaście dni temu w miejscu, gdzie ta Pani dokarmia swoich podopiecznych. Został już odpchlony i odrobaczony. Nie wykazuje żadnych objawów chorobowych.
Kociak ma cztery, może trzy miesiące. Nie może dogadać się z resztą kociego stada, które składa się głównie z dorosłych, półdzikich samców.
Mały jest inny od nich. Jest oswojony. Nie przychodzi co prawda na wołanie, ale tak długo kręci się przy człowieku, trąca łapą, głęboko spogląda w oczy, niby przypadkiem muska ogonem, aż zostanie wzięty na ręce. A na rękach zamienia się w istne kocie złotko. Mruczy, daje buzi, wywala brzuszek, liże po szyi - no wszystko dosłownie i jeszcze więcej.
Mam jego jedno, bardzo niewyraźne zdjęcie - robione telefonem komórkowym. W dodatku kociak się na nim zdrzemnął...
Mały jest czarny, ale ta czerń jest taka złamana, oczy ma żółte, tzn. miodowe
.
No kochany jest jak nie wiem!
Może pójść do domu wychodzącego, chociaż oczywiście lepszy byłby niewychodzący.
