Miau.PL

dopisane 29 sierpnia

Robinek niestety umarl 25 sierpnia. Wyniszczyla go choroba i bledy ludzi. Nigdy nie zapomne Robinka. Ten piekny kochany kotek nie zdazyl nacieszyc sie zyciem, glaskaniem, zabawa... Nie zapomne jego zmaltretowanego, skurczonego cialka, skundlonego futerka i cierpiacego wyrazu pyszczka. Nie daruje sobie, ze Robinek nigdy nie bedzie wielkim, rozpieszczonym kocurem, nigdy nie napsoci, nigdy nie zamruczy...

Loarka caly czas walczy z ta sama choroba oraz cierpi z powodu bledow ludzi. Walczy dzielnie i teraz juz nie damy jej zginac.
Domek Loarki jeszcze na nia czeka chociaz teraz nie wiem czy bedziemy chcialy spuscic ja z oka i wydac gdzies poza Poznan...

Tadzinek stal mi sie bardzo bliski i mimo wielu przeszkod z tym zwiazanych zdecydowalam sie nie oddawac go do adopcji (zreszta nie bylo nawet pol zainteresowanego domku). Patrze na rosnacego Tadzika, na to jak broi w calym domu, jak szuka zaczepki, jak uczy sie codziennie nowych rzeczy i kocham tego malucha calym sercem. Nie oddam go chocby nie wiem co.
_________________________________________________________

Aby ulatwic sobie zycie, przejmuje watek:

http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=29430

W skrócie to wygląda tak:
W azylu w Sycynie odchowały się 3 pręgowane, srebrno – szare kotki oraz ich mamusia.
Tamiza ma już swoje życie realne i wirtualne o tutaj: http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=30682

Jej dzieci trafiły do mnie.
Oto one przylapane na drzemce



Kotki są u mnie od kilkunastu dni i z wielką radością zajmuję się ich socjalizacją.
Kotki mają obecnie 3 miesiące, jak dotąd wykazują się żelaznym zdrowiem (odporność wyssana z mlekiem matki), ogromnym apetytem oraz szybkim tempem adaptacji.
Tadzik jest największy.
Robin jest średni.
Loarka jest najmniejsza i ma jaśniejsze – srebrne futerko.
Kotki z umaszczenia są niby buraski ale za to z figury to prawdziwe smukłe, subtelne, zgrabne sarenki.
Nogi dłuuuuugaśnie, uszki jak u gacka, pyszczki smukłe, brzuszki choć nabite to też wąskie.

Oto Loarka - patrzy sobie z dezaprobata



Oto Tadzik - za chwile ziewnie



Oto Robinek- prezentuje swoje dlugie nogi



Kotki szukają fajnych, kochanych domków.

Catrina ,

Widać, że im u Ciebie dobrze

pełne michy ważne

Dzieci Tamizy są cudne i muszą znależć suuper domki
Za domki

Robin jest jak sarenka, długonogi

Ojej skąd ja znam ten koszyczek ze środkowego zdjęcia? Mój Groszek tak lubił sie na nim bawić - kupiłam mu podobny ale bardzo rzadko do niego wskakuje - byc moze wsród swojego rodzeństwa ten koszyczek był obiektem rywalizacji - a tak jeden kotek na jedenk koszyczek to troche za duzo

sliczne burasie

Pozdrowienia dla kotków od ich siostry Sadzy

Kociątka socjalizują się że aż miło. Zaczynają tak samo broić jak inne kociaki, które miałam na odchowaniu i mają takie same upodobania:). Najważniejsze, że już nie chowają się pod wstrętną wannę tylko rezydują na kocim fotelu:).
Tadzinek jest najbardziej ufny i naszybciej zaczął mruczeć przy głaskaniu. Robinek troche na mnie fuka ale też mruczy, nawet przy czyszczeniu uszu:).
Loarka moja słodka najmniejsza kruszynka jeszcze nie załapała, że ja też jestem miła i łazi jak cień za Pisią i tylko ją lubi.
Wszystkie kociaki czują się wyśmienicie i tęsknie wypatrują dobrego domu.
Jak na złość nadal nie mam aparatu. Może jutro zrobię im sesję, bo szkoda żebym tylko ja miała takie piękne widoki:). Trzy splątane kociątka, pręża swoje długie łapki z czarnymi podusiami:). Sama słodycz.

hop sarenki!

Sarenki socjalizuja sie w roznym skutkiem. Tadzik lazi juz za mna zafascynowanym tym co ja wyprawiam. Po tym jak go z reki karmilam kawaleczkami wolowiny patrzy na mnie jak w obraz i marzy o nastepnej porcji . Robinek tez zalapal ze bliskie podejscie do mnie = wolowinka i tez chodzi i weszy jak mnie widzi . Loarka ma w nosie wolowinke. Nadal jest fanka Pisi i Pisia moze ja mietoloc i dusic a ja nawet nie moge jej poglaskac . No nic., w czwartek znajomo dadza mi troche miesa z królika, zobaczymy czy Loarka sie przelamie .
W moje dorosle koty wstapilo nowe zycie pod wplywem wolowiny. Robia takie mlynki ogonami jakbym je obsypala zlotem conajmniej i to po malutkim kawaleczku miesa

Hop moje cudenka kochane;)

Catrina pisze:Sarenki socjalizuja sie w roznym skutkiem. Tadzik lazi juz za mna zafascynowanym tym co ja wyprawiam. Po tym jak go z reki karmilam kawaleczkami wolowiny patrzy na mnie jak w obraz i marzy o nastepnej porcji . Robinek tez zalapal ze bliskie podejscie do mnie = wolowinka i tez chodzi i weszy jak mnie widzi . Loarka ma w nosie wolowinke. Nadal jest fanka Pisi i Pisia moze ja mietoloc i dusic a ja nawet nie moge jej poglaskac . No nic., w czwartek znajomo dadza mi troche miesa z królika, zobaczymy czy Loarka sie przelamie .
W moje dorosle koty wstapilo nowe zycie pod wplywem wolowiny. Robia takie mlynki ogonami jakbym je obsypala zlotem conajmniej i to po malutkim kawaleczku miesa

No mówiłam wołowimka mielona , to jest to co kociaki lubią najbardziej

No i kolejny dzien za nami. Kocham te male rozrabiaki . Maluchy uwazaja mnie za swojego najgorszego wroga i zwiewaja jak tylko podchodze. Niestety wpychanie im do gardla gorzkich tabletek nie zbuduje miedzy nami wiezi .
Najlatwiejszy w obsludze jest Tadzinek. Jas sobie przypomne ta jego mordke to mam od razu lepszy humor . Tadzinek przychodzi do mnie, polyka tablete bez lapoczynow i wypija smekte szybko i bez protestow. Loarke zlapalam dzisiaj tylko dzieki Pisi, ktora rano ja jak zwykle napadla, przydusila i wylizywala (wariatki). Tablete chciala wypluc ale ja bylam szybsza i jakos sie udalo.
Przez Robinka znowu sie spoznilam do pracy, bo on owszem dal sie zlapac, dal sobie wepchnac tablete do pyszczka ale pozniej siedzial spetany przeze mnie recznikiem i nic. Nie polykal!. Siedzielismy tak sobie 15 minut a Robinek patrzyl na mnie rozzalonym wzrokiem, ktory mowil "no i co mnie tak meczysz?, chcesz mnie otruc? pusc mnie kobieto!"
No jakos sie udalo, ale Robinek mnie nie lubi .
Tadzika oddam na koncu, bo go kocham