OTW23-A życie prozaicznie się toczy:(

[MalgWroclaw]

Nigdy nie wiadomo, kiedy człowieka opadną wspomnienia.

[ASK@]

Nigdy nie wiadomo, kiedy człowieka opadną wspomnienia.

To prawda. Siedzi to wszystko w nas mocno. Za mocno.

[ASK@]

Nie mogę sobie poradzić, uporać z tragedią pani Filiks i jej syna. Mikołaja.
Straszne. Życiem zapłacił młody człowiek.

[aania]

I pewnie nikt nigdy za to nie odpowie

[meg11]

Nie mogę sobie poradzić, uporać z tragedią pani Filiks i jej syna. Mikołaja.
Straszne. Życiem zapłacił młody człowiek.

Szlag mnie trafia co z całą rodziną te pisie[...] zrobiły.
Nie dość że został tak strasznie skrzywdzony to jeszcze szmaciarstwo pisie wyciągneli jego dane żeby matce dowalić.

[ASK@]

Jak w tytule. Szukam kogoś z Katowic do wizyty PA. Dla Sonny. Daleko a ona lekko wycofana. Poza tym są tam już 2 koty a mała stroni od naszych. Choć z Marion doskonale się dogadywała. Obecne chuligany atakują ją i mała trzyma się z dala. Bez wizyty nie puszczę.

[mir.ka]

Jak w tytule. Szukam kogoś z Katowic do wizyty PA. Dla Sonny. Daleko a ona lekko wycofana. Poza tym są tam już 2 koty a mała stroni od naszych. Choć z Marion doskonale się dogadywała. Obecne chuligany atakują ją i mała trzyma się z dala. Bez wizyty nie puszczę.

a gdzie w Katowicach?

[ASK@]

Jak w tytule. Szukam kogoś z Katowic do wizyty PA. Dla Sonny. Daleko a ona lekko wycofana. Poza tym są tam już 2 koty a mała stroni od naszych. Choć z Marion doskonale się dogadywała. Obecne chuligany atakują ją i mała trzyma się z dala. Bez wizyty nie puszczę.

a gdzie w Katowicach?

ul.Chrobrego

[mir.ka]

Jak w tytule. Szukam kogoś z Katowic do wizyty PA. Dla Sonny. Daleko a ona lekko wycofana. Poza tym są tam już 2 koty a mała stroni od naszych. Choć z Marion doskonale się dogadywała. Obecne chuligany atakują ją i mała trzyma się z dala. Bez wizyty nie puszczę.

a gdzie w Katowicach?

ul.Chrobrego

to na osiedlu Tysiąclecia, mam kawałek , bo ja z sąsiedniego miasta

[ASK@]

Dzięki. Może "coś" się trafi. Trudno. Co ma być to będzie.
Sonny jest "specyficzną" koteńką. Jest bardzo wrażliwa i "bojaźliwa". Wymaga wiele cierpliwości. Wydaje się mi ,że jako jedynaczka by była najlepsza. Ew inny spokojny kot. Ona nie zaczepia innych futer. Zawsze ustępuje czy to wypędzą ją z kuwety czy zabierają miskę. Jest niezwykle urocza. O rączkach nawet nie ma co myśleć. Bo ucieka. Ale za to uwielbia przytulanki na stole. Oj, jak ona się wdzięczy. jak ryjka nadstawia. Katowice to długa trasa. Gdy się nie zaaklimatyzuje to będzie problem. Małą ma zgłoszenia ale "szczęście" to ma mierne w ludziach.

[mir.ka]

Dzięki. Może "coś" się trafi. Trudno. Co ma być to będzie.
Sonny jest "specyficzną" koteńką. Jest bardzo wrażliwa i "bojaźliwa". Wymaga wiele cierpliwości. Wydaje się mi ,że jako jedynaczka by była najlepsza. Ew inny spokojny kot. Ona nie zaczepia innych futer. Zawsze ustępuje czy to wypędzą ją z kuwety czy zabierają miskę. Jest niezwykle urocza. O rączkach nawet nie ma co myśleć. Bo ucieka. Ale za to uwielbia przytulanki na stole. Oj, jak ona się wdzięczy. jak ryjka nadstawia. Katowice to długa trasa. Gdy się nie zaaklimatyzuje to będzie problem. Małą ma zgłoszenia ale "szczęście" to ma mierne w ludziach.

Lepiej dobrze sprawdzić dom bo do mojej teściowej trafiła na wieczny tymczas kotka bez jednej , przedniej łapki. W tamtym domu były juz 3 koty, które tej kotce jak mogły to utrudniały życie

[ASK@]

Dzięki. Może "coś" się trafi. Trudno. Co ma być to będzie.
Sonny jest "specyficzną" koteńką. Jest bardzo wrażliwa i "bojaźliwa". Wymaga wiele cierpliwości. Wydaje się mi ,że jako jedynaczka by była najlepsza. Ew inny spokojny kot. Ona nie zaczepia innych futer. Zawsze ustępuje czy to wypędzą ją z kuwety czy zabierają miskę. Jest niezwykle urocza. O rączkach nawet nie ma co myśleć. Bo ucieka. Ale za to uwielbia przytulanki na stole. Oj, jak ona się wdzięczy. jak ryjka nadstawia. Katowice to długa trasa. Gdy się nie zaaklimatyzuje to będzie problem. Małą ma zgłoszenia ale "szczęście" to ma mierne w ludziach.

Lepiej dobrze sprawdzić dom bo do mojej teściowej trafiła na wieczny tymczas kotka bez jednej , przedniej łapki. W tamtym domu były juz 3 koty, które tej kotce jak mogły to utrudniały życie

To ja wiem. Mam zwariowane adopcje za sobą. Ale to jednostki. Więcej szczęścia niż rozumu miałam. Koty znaczy się.

[mir.ka]

Dzięki. Może "coś" się trafi. Trudno. Co ma być to będzie.
Sonny jest "specyficzną" koteńką. Jest bardzo wrażliwa i "bojaźliwa". Wymaga wiele cierpliwości. Wydaje się mi ,że jako jedynaczka by była najlepsza. Ew inny spokojny kot. Ona nie zaczepia innych futer. Zawsze ustępuje czy to wypędzą ją z kuwety czy zabierają miskę. Jest niezwykle urocza. O rączkach nawet nie ma co myśleć. Bo ucieka. Ale za to uwielbia przytulanki na stole. Oj, jak ona się wdzięczy. jak ryjka nadstawia. Katowice to długa trasa. Gdy się nie zaaklimatyzuje to będzie problem. Małą ma zgłoszenia ale "szczęście" to ma mierne w ludziach.

Lepiej dobrze sprawdzić dom bo do mojej teściowej trafiła na wieczny tymczas kotka bez jednej , przedniej łapki. W tamtym domu były juz 3 koty, które tej kotce jak mogły to utrudniały życie

To ja wiem. Mam zwariowane adopcje za sobą. Ale to jednostki. Więcej szczęścia niż rozumu miałam. Koty znaczy się.

bywa

[ASK@]

Dzięki. Może "coś" się trafi. Trudno. Co ma być to będzie.
Sonny jest "specyficzną" koteńką. Jest bardzo wrażliwa i "bojaźliwa". Wymaga wiele cierpliwości. Wydaje się mi ,że jako jedynaczka by była najlepsza. Ew inny spokojny kot. Ona nie zaczepia innych futer. Zawsze ustępuje czy to wypędzą ją z kuwety czy zabierają miskę. Jest niezwykle urocza. O rączkach nawet nie ma co myśleć. Bo ucieka. Ale za to uwielbia przytulanki na stole. Oj, jak ona się wdzięczy. jak ryjka nadstawia. Katowice to długa trasa. Gdy się nie zaaklimatyzuje to będzie problem. Małą ma zgłoszenia ale "szczęście" to ma mierne w ludziach.

Lepiej dobrze sprawdzić dom bo do mojej teściowej trafiła na wieczny tymczas kotka bez jednej , przedniej łapki. W tamtym domu były juz 3 koty, które tej kotce jak mogły to utrudniały życie

To ja wiem. Mam zwariowane adopcje za sobą. Ale to jednostki. Więcej szczęścia niż rozumu miałam. Koty znaczy się.

bywa

Gabryśka "tak" trafiła .

[ASK@]

Rano biały, delikatny puch okrywał ziemię. W świetle latarni lecące z nieba płatki przesuwały się cieniem po błyszczącym dywanie. Było bardzo jasno. Pięknie. Ptaki już śpiewają na potęgę. Krzaki , konary, igły sosen i cisów ... pokryte lukrem skrzyły się jak diamenciki. Przy forsycji przebiśnieg nieśmiało wychylał główki znad kołdry puchu. Prymulka, dziecko jeszcze o delikatnych listkach i fioletowej główce, też wyciągała się by nie zostać całkiem przykryta lecącym puchem z nieba.
Na drodze w lesie zero śladów. Równy, utkany przez przyrodę gobelin prowadził w głąb lasu. Tylko bliżej stołówki małe kocie ślady zaznaczyły się na nim. Biegły sznurkami koralikowych odcisków wprost ku kateringowi. Z dala widać było latarenki oczu przy stołówce. Ale to nie była Igunia. Ona by została i przyszła pogadać.
Woda nie zamarzła. Uff.
Nie było wiatru choć zacinający śnieg oklejał mi twarz. Ponoć dobre dla cery i zmarszczek. Nie prasowałam już gęby przed wyjściem do pracy
Rita chora. Chyba od Danki się zaraziła. Zarzygała pół chaty. Okrutnie się męczyła. Nos zaklejony. Tuli się i włazi na ramiona. To nie wróży dobrze. Dostała leki. Strasznie boje się ją kuć. Jeszcze po ropniaku nie odskoczył całkiem strupek. Smarcze się i reszta. Ale ona najbardziej dostała w kość.