Fundacja działająca niedaleko Gorzyc, kilkanaście kilometrów od Stalowej Woli dostała parę dni temu sporo karmy.
https://www.facebook.com/BEZDOMNIAKIGORZYCE/Porozdawali ją wszystkim potrzebującym. P.Ania, którą akurat znam, porozwoziła ją w kilka miejsc. To ładne umieć się dzielić, prawda? Działają w terenie wiejskim, mnóstwo tam dramatów psich i kocich, jak to na wsi.
Dzisiaj nie ma czym oddychać, powinno coś popadać, bo jest nie do wytrzymania. Koty śpią jak zabite. Aha, zauważyłam dziwną rzecz. Miszka daje się głaskać, mruczy, łasi się, ale wystarczy, że zbliżę twarz, aby cmoknąć go w główkę, to ucieka w panice
Bardzo mi przykro, miałam nadzieję, że uda się ją jakoś podleczyć, bo w lutym nie miała złych wyników, ale posypała się 
Ona nigdy nie była zdrowa, ale jakoś funkcjonowała, jadła, nawet czasem się bawiła, z kuwetą nie było problemów. Tak się cieszyłam, kiedy wskakiwała na stół w kuchni czekając grzecznie na jedzonko, bo tam stawiałam miseczki. Potem już zanosiłam jej na posłanko, trochę jadła, ale to trwało krótko. Nie mogłam przedłużać jej cierpienia. Kochana moja, wtulała się w dłoń i mruczała, kiedy wetka dawała jej zastrzyk znieczulający. Tak tylko się z nią pożegnałam.
Trzeba jednak żyć dalej, robić, co się da. Dzisiaj zapowiada się straszny upał, koty już zeszły z balkonu, bo tam grzeje niemiłosiernie. Zaraz idę na zakupy, szykuję jedzenie dla Kulek i wsiadam na rower.
