OTW21- czas Sorrunia :(

[MalgWroclaw]

Kciuki są. A mi ten dzień przeciekł przez palce.

[ASK@]

Niedziela minęła. Szybko, za szybko. Miałam umyć kuwety ale nie "komponowały" mnie się z pieczeniem kuraka Ale zaliczyłam spacerki dwa. Rankiem gdy koty poszłam nakarmić. Puściusio było. Zero spacerowiczów, nawet pieskowych. I po południu żeśmy z Januszem poszli. Wpadłam w taki rytm ,że dziś rano też dreptanie wokoło parkanu boiska zrobiłam. Dobre 15 minut szybkim krokiem jest. No i ...czuje się tak tym zdrowiem wypluta ,że nie miałam sił do pracy dojść.

Szukałam Gabryni. Skutki bez zmian.
Jedzenie wyczyszczone.
Szukałam tez innego kota. Ania go spotkała, nakarmiła. Ale nie udało się jej go capnąć. Z fotek wydaje się być znajomym. Tylko ten mi znany ma w nosie kontakt z ludziem i żarciem wszelakim. Olewa miski. łapkę także. Ma właściciela, choć stan kota nie świadczy o tym.

Sorruniek dostał wczoraj Tolfinę i ... odżył. Nie podobały mi się te dreszcze i malinowy nosek. Inny kot się zrobił. Gorączki nie dał sobie zmierzyć. Cyrk i horror w jednym było. Janusz nie umie go trzymać. Zaaplikowałam mu jednak i miałam rację. Mam tylko nadzieję, że on źle się czuł z powodu łaputki. A nie coś poważniejszego się szykuje. Wieczorem ganiał. Kłócił się ze mną. Właził na drapaki i pędził Teosia. O nerki tak się awanturował ,że Danka przyszła sprawdzić co się dzieje. Jednak takie przypadki uciśnienia Sorrka nie zostają bez echa. Kot mnie unika jak może. Trzyma się z dala i uważa na ręce. Bym za blisko nie podeszła. Podanie codziennych leków graniczyło z cudem. A każde udane podejście utwierdzało małego ,że ma rację spitalając na mój widok. Tylko ja pod kołdrą byłam bezpiecznym przeciwnikiem. Wszak nie trzymam laków pod poduszką. I nocą nie zapodam. Więc Sorruniek przychodził na tulanki. Ale takie tradycyjne. Bez włażenia na mnie i tulenia się po całości.

Piękny dzionek się szykuje. Janusz dziś w domu to im parapeting urządzi. Kuchenne okno już rano zostawiłam otwarte. Dziadówa ( czytaj Marion) już na nim się ulokowała.

[IrenaIka2]

[pibon]

Tak milo sie czyta te opisy co u Was slychac.
Ta Tolfina to jakis super lek chyba. Jesli dobrze zapamietalam to Mala CZarna od Blue tez ostatnio ja dostala i od razu odzyla. Pisza, ze ma dlugie dzialanie przeciwzapalne.

[ASK@]

Dziś spotkałam nowego kota. Chude, biało-bure dziecko jeszcze. Nie chciał podejść. Nie był zainteresowany miską. gdy szłam za nim spitalał szybko patrząc tylko czy daleko jestem. Pani Teresa Druga, co akuratnie wyszła, mówi ,że pokazuje się od 4 dni. Podobno ma właściciela "tamuj dwa bloki dalej" ,który go wypuścił i nie jest zainteresowany powrotem. Według mnie to kotka. Możliwe ,że w rujce dlatego podwórko zaliczyła. Będziemy z Anką namierzać i ew łapać. Tylko niech zacznie pokazywać się regularnie.
W lesie byłą dziś Bunia.Bardzo ładnie wygląda. Czarusia nie widziałam jakiś czas. Deczko się o niego martwię bo ostatnio, w świetle marnego poranka, wydawał się być zrudziały. A to dobrze nie świadczy. Tyle że ja zawsze choroby szukam.
Poszłam po karmieniu w las. Zrobić koło dookoła parkanu. Czas pokazywał ,że mogę sobie na to pozwolić. Było pięknie i tak spokojnie. Ledwo wzeszłe słońce oświetlało pnie sosen złociście-brązowo. Mech błyszczał żółto-zielonym kolorem. Kępka niezapominajek wychylała główki niebieskie ze sterty suchych gałęzi. Zderzenie czerni z błękitem pięknie wyglądało. Ostatnie deszcze i przymrozki ogołociło sosny ze starych szyszek. Pospadały na ziemię kryjąc ją ciernistym dywanem. Konwalie ledwo co wypuściły listki. Do kwitnięcia im daleko. Nieliczne liściaste krzewy i drzewa nie pchają się by wypuścić liście. Są tylko osnute smugami zieleni. Na tle ciemnych pni sosen białe i aksamitne brzozy odcinają się cudnie. Zero ptaków. Nawet synogarlice jeszcze spały. Zero ludzi. Tylko ryk aut z pobliskiej ulicy zakłócał spokój lasu. Fajnie było.

[IrenaIka2]

[ASK@]

Od wczoraj zadziało się nie fajnie. Ale to nie jest istotne. Opowiem przy innej okazji.

Dziś ważny jest nasz sąsiad. Młody człowiek Paweł. Wezwana rano karetka do domu wywiozła go do szpitala w ciężkim stanie. Przechodził covid , niby wyzdrowiał i wrócił do pracy ale źle się cały czas czuł. Był teraz na zwolnieniu. Oczywiście po teleporadzie. Przybyły ratownik zdecydował o natychmiastowym zabraniu go na oddział. Dźwięk oddalającej się karetki zlewał się z płaczem jego partnerki. Podejrzewają rozwarstwienie? i krwotok? pęknięcie? aorty brzusznej.
Janusz potem zawiezie Asię (jego dziewczyna) do szpitala z rzeczami.

Trzymajcie kciuki proszę za Pawła.
Pawełku, trzymaj się

[IrenaIka2]

Mocno trzymam za wszystkich

[meg11]

Trzymam.

[Marzenia11]

Sa

[MonikaMroz]

Jej ten covid jest straszny a skutki uboczne po nim jeszcze gorszę
Ja musze w koncu się zebrać i zadzwonić do lekarza po skierowania na morfologię i rtg. bo chorowałam w marcu a nie badałam sie jeszcze

[meg11]

Monika USG serca też weż.

[MonikaMroz]

Monika USG serca też weż.

Pierwsze słyszę o takim badaniu. Ale zapytam.

[maczkowa]

Monika USG serca też weż.

Pierwsze słyszę o takim badaniu. Ale zapytam.

usg, to tak naprawdę echo serca jest

[ASK@]

Najgorsze jest to ,że teleporady są cały czas. Trudno dostać się do lekarza, specjalisty... Jak na telefon zdiagnozować problemy? Co prawda gdy udało mi się dostać do rodzinnego to tak daleko ode mnie się trzymał ,że chyba lepsza by była rozmowa przez aparat.

Do Pawła przyjechała karetka na sygnale szybko ale tylko jeden człowiek wszedł. Drugim był kierowca czekający w aucie. Brak obsługi! Gdy okazało się, że trzeba jechać do szpitala, on prawie nie przytomny i w boleściach, to ratownik wezwał ...straż pożarną. Podjechała migiem na sygnale. Czterech chłopa weszli na 4 piętro i znieśli Pawła owiniętego w narzutę. Wsadzili do karetki. Wszystko poszło sprawnie. Jednak ile przypadków takich jest "sprawnych"? Oby ta sprawność utrzymała się w dostaniu do szpitala. Aśka boi się by w kolejce karetek nie stał. Nie potrafili powiedzieć gdzie i do którego go za transportują.