OTW21- czas Sorrunia :(

[kwiryna]

Wózek i mata do zabawy oj nie będą się kotki nudziły

[MalgWroclaw]

Bure pysie są cudne. Wózek przydatny!
Wczoraj (właściwie prawie dziś) wolne się dziwiły, bo chciałam im zrobić zdjęcie. W ciemnościach latarenki oczu widać.

[ASK@]

Gajunia to dziecko Burasi leśnej. Mimo złapania w młodym wieku nie była kotem tulaśnym. Miała swoje zdanie. Janusz nie miał nadziei na to, że ona i Oczy znajdą dom. Obie charakterne, nie koniecznie do człeka lgnące. Wyrosły u nas na piękne dziewczyny. Obrobione na full. Ogłaszałam i ogłaszałam i ...ogłaszałam. O Oczy zgłosił się cudny dom. Który zaadoptował kilka tygodni po wzięciu Oczu Emirka. Gajunia czekała. Okazała się być dziewczynką wspaniałą do towarzystwa drugiemu futerkowi. Szczególnie pięknie odnosiła się do starszych kocich panów. Z czułością i delikatnością.To podkreślałam w każdym ogłoszeniu. I to zdanie zdecydowało o jej adopcji. Kobiaszkowi umarł towarzysz. Miał już swoje latka Kobiaszek. Ciężko przeżył rozstanie. Gajka weszła w dom jak do siebie. Dogadała się z rezydentem. Otworzyła. Okazała się być gadułą i tulasem. O wielkim apetycie na pełną miskę. Ale to akuratnie wiedziałam i ja.
Warto czekać na dom i nie rezygnować tylko dlatego ,że nikt nie zgłasza się. A koty dorastają.

[ASK@]

Kolejne świąteczne zdjątko.
Fotka z domu Guni (zwanej u nas Oczami-siostry Gajki) , Emirka (czarny po środku) i ich 2 przyszywanych braci.


Gunia "wpadła" w oko Dużemu Darkowi, który stwierdził ,że tylko ona! Z koteczki stroniącej od ludzi zrobiła się u nich przytulakiem. Co nikogo i niczego się nie boi. Była już dorosła gdy znalazła Domek. Pamiętam gdy Kasia zadzwoniła to aż mnie zatkało ,że o Gunię chodzi. Miałam maluszki, urocze kuleczki. A tutaj o mało atrakcyjną burą kocię pytają. Kocię, która kocha inne koty. Szczególnie starsze.
Gdy Kasia i Darek do nas przyjechali od razu Emirek zalansował się. Kasia chciała i jego brać. Zaiskrzyło między nimi. Tylko tzw zdrowy rozsądek nie pozwolił wyjechać z dwoma kotami. Ale rozsądek poszedł w kąt i wrócili po królewicza.
Teraz słyszę co i raz Dziewczyna Darka, Chłopaki Kasi.
Bo reszta to faceci. Schorowani bardzo koci panowie. Oczy odwdzięczyła się wielką miłością do swego ludzkiego faceta. A Emirek kocha Kasię bezwzględnie.

Dziś mróz zaskoczył mnie totalnie. Miski w grubej warstwie lodu. Trzeba było wybijać. Dobrze,że miałam więcej wody ze sobą.
Ruda piwniczna musiała być całą noc na dworze. Kolejną. Okienko na amen zamknięte więc nie udało się mi jej wpuścić. Zaczęły Teresy wypuszczać ją ale nie pilnują czy może wrócić. Zjadała sporo. Mało kotów dziś było. Choć wszystko zjedzone. I musiały to być futrzaki. Ptaki i jerze robią bajzel nie z tej ziemi. W lesie cisa. Też futra nie dopisały. Ona nawykłe są do Janusza z reguły są gdy i on jest. Zmiana moja dziś była. Nałożyłam górkę. Oby wyrobiły się z jedzeniem przed innymi. Gdy wracałam widziałam InnegoPingwina jak zmierzał skrótem do stołówki. Przełaził przez dziurę w płocie.
Od tygodni nie widzę JasnegoPingwina, Pingwisia leśnego, Szyli, Marmura młodego, Gabrysi ,ślicznej trisi ...Tak wiele kotów się wykruszyło. Może tylko nie przychodzą gdy ja jestem? Choć Szyla i Pingwin z lasu zawsze byli.
Niestety co i raz stanowiska karmienia są likwidowane. Ktoś jednak zjada co zostawiam. Czasem rzuci się w oczy przemykający cień. Budki są zamieszkałe co widać po ugniecionych polarach. Może jak zrobi się ciepło wszystko objawi się. Oby!

[mimbla64]

Jakie braterstwo między całą czwórką. Cudne koty.

Co do Oczu, czyli Guni, to ja się Darkowi nie dziwię.
Oczy mi się niezwykle podobały, nieprzeciętnej urody koteczka, chociaż niby zwykła burasia.

[ASK@]

Wczoraj odebrałam zamówione smaczki.
Dziękujemy ślicznie w imieniu Sorrunia




Sorruś dziś nie za bardzo się czuje. Już wczoraj coś mi nie grało ale jakoś dzionek przebył bez "sensacji". Pomyślałam, przeczulicę mam. Nad ranem przychodził do mnie często co już jest znakiem ,że może "kuleć". Niechcący , w tej bezładnej łaputce, wyczułam mocno wyrośnięte pazurki. Jeden aż wbijać się zaczął w opuszkę. Rano mu podcięłam je. Obyło się bez strat w ludziach. Natarłam mu też opuszki maścią bo suche są i rogowacieją.
Sorrek przyszedł normalnie na śniadanie. Ucieszyłam się, że tylko strachy mi się we łbie ulęgły. Nawet zjadł. Prosił o smaczki ale ... prawie ich nie ruszył. Co jest niepokojące. No i za chwilkę zaczęło się. Wymioty. Poszedł na pierwszy luz posiłek. Oczywiście na dywan. Potem już tak go szarpało ,że tylko wodą i śliną rzygał. Dobrze, że zakupiłam Torecan. Podany od razu (ku jego rozpaczy) uspokoił brzunio. Już jak wróciłam z karmienia był pogodniejszy. Choć nic nie zjadł mimo ,że prosił. Oby nic się nie działo poważniejszego. To może być efekt interferonu. Oby! Dziś ostatni dzionek z pierwszej serii.
Trzymajcie kciuki za chłopaka.

[IrenaIka2]

[meg11]

[Myszorek]

Trzymam baaardzo mocno

[ametyst55]

Mocne

[MonikaMroz]

Asiu trzymamy nieustannie

[muza_51]

[Nul]

Od nas również! Sorruniu!

[ASK@]

Sorruniowi nosek ładnie się goi. Cały czas rany na boczkach po zastrzykach się zasklepiają. Strupki prawie nie odpadają. Łapię chłopaka jak przy myciu próbuje sobie je od skubać. To mocno wystrachany leczeniem kot. Boi się wszystkiego "dziwnego" w moim ręku. Wyciągniętej ręki też się obawia. Kuli się aż, zanim nie załapie ,że to nic takiego. Tylko głaski mają być. Tyle osiągnęłam walką o niego . Stąd cieszę się, że teraz tylko do pysia wszystko dostaje. Choć on profilaktycznie stara się schować i tak gdy zmierzam do niego. mały doskonale wie, że mu więcej wolno. Wykorzystuje to. Żebrze na potęgę. Podskakuje i płacze rozpaczliwie. Nie jest ważne co się kroi czy szykuje. Ważne by dostać. Może najwyżej odejść oburzony nic nie ruszywszy. Ściąga cięgiem "szmaty" wiszące na poręczy piecyka. Uwala się na nie i dotrzymuje mi towarzystwa. A czasem ot tak sobie leży na gałganach. Patrzy na mnie wyzywająco co zrobię gdy po raz kolejny wszystko ląduje na podłodze. Taka gra nasza. Ja mam wciskać na miejsce a Sorry, z ognikiem w oczku, wyszarpuje wszystko. Gdy to robi jestem w miarę spokojna, że jest jako tako z nim.

[kwiryna]

za Sorrusia!
U mnie Fisia, wielki miziak, kiedy idę z zastrzykiem zwija się w taką malusieńką kupkę nieszczęścia, wie jak na nerwach zagrać... Człowiek winny się czuje, że cokolwiek robi