Koty z Hucianego Grodu.Pusia za TM.

Karmię Pusię jak niemowlę :mrgreen:

Podsuwam miskę, jak tylko się obudzi. Zjada naprawdę malutko, ale ważne, że sama, że ze smakiem i nie trzeba jej karmić na silę.

ewar pisze:Karmię Pusię jak niemowlę Podsuwam miskę, jak tylko się obudzi. Zjada naprawdę malutko, ale ważne, że sama, że ze smakiem i nie trzeba jej karmić na silę.

Pusiuniu, niech Ci jedzonko wyjdzie na zdrowie! Miej sie dobrze, kotko!

Dzięki za kibicowanie Pusi :1luvu:

Na razie nie jest źle, pronefra i leki na apetyt działają. Oby jak najdłużej :ok:

Jak zwykle o tej porze koty są już po kolacji, leki podane. Byłam też nakarmić czarnuszka, Zdzicha nie widziałam, ale może gdzieś skrył się w krzakach. Czarnuszek coraz śmielszy, chciałabym go złapać na transporterek, ale to mi się chyba nie uda. Piękny kotek z niego lub z niej, wciąż nie znam płci. Domowe koty często nie mają tak gęstej, błyszczącej sierści.

Pusia nadal je, pije i chodzi do kuwety. Domaga się wypuszczenia jej na balkon, ale na razie jest bardzo zimno, nie mogę na to pozwolić.
Wituś rośnie i tyje, ale tylne nóżki ma słabe. Ile jeszcze czasu potrzebuje? Nie wiem. To jest żywa przytulanka, najmilszy kot, jakiego można sobie wyobrazić. Wciąż jestem wzruszona patrząc na niego i Nadię. Kotka jest bardzo spokojna, w sumie to większość czasu przesypia. Wituś się bawi, czymkolwiek, bo przecież to młodziutkie jest. Z kotami żyje w zgodzie, ale lgnie wyłącznie do swojej mamy. Obejmują się łapkami, myją nawzajem i śpią przytuleni do siebie. Bardzo się kochają, są dla siebie całym światem. Naprawdę. Wiem, co piszę.

Pusiu cieszę się że apetyt ciągle jest :ok:

szkoda mi Witusia i żałuję, że nie mam już warunków na kolejne koty, bo wierz mi że brałabym od razu tę przecudną parkę :1luvu:

kciuki za próby łapania czarnuszka (oby nie okazała się kotką) i mamusi. Tak żal kolejnych kociąt, które gdzieś zaginęły bez śladu

Myślisz że Jadzia już się nie pojawi do wiosny? Mam nadzieję, ze jednak się pokaże od czasu do czasu :ok:

Sabciu, Wituś i jego mama to idealne koty. Parterowe, że się tak wyrażę. Wituś , bo ma problemy zdrowotne, a Nadia, bo taka spokojna jest i już. Ona jest szczęśliwa, bo bezpieczna, bo ma dziecko przy sobie, pełną miskę , nie musi o nic walczyć, może się wysypiać do woli. Wituś nigdy nie zaznał niczego złego, od zawsze jest z mamą, która kocha go na życie. On jest zadowolony ze wszystkiego, szczęście w czystej postaci. Koty pięknie korzystają z drapaków, są miziaste, czyściutkie, nie ma się do czego przyczepić.
Pusia dostaje malutką tabletkę na apetyt co drugi dzień, to działa. Oby jak najdłużej. Do lecznicy pójdę sama ( uff!), tylko po leki dla Beni i suplementy dla Witusia.
Obawiam się, że Jadzia już się nie pojawi

Nie chcę sobie robić nadziei, ale podjadę tam o zwykłej porze, tak na wszelki wypadek. Naprawdę kiepsko wyglądała, myślę, że siadły jej nerki.
Kulki mieszkają na takim terenie, gdzie bywają dzikie zwierzęta. Myślę, że one zabijają kocięta. Otruć nikt ich nie mógł, bo nie jadły jeszcze samodzielnie, a nawet gdyby, to i dorosłe koty by znikały. To dla mnie strasznie przykre, bo widziałam przecież te maluszki, zdrowe, czyściutkie, które bawiły się, wygrzewały na słońcu, a kocia mama opiekowała się nimi, broniła, gdy tylko się do nich zbliżałam. Co ona musi czuć?

Śliczne, zdrowiutkie Sreberko nagle zniknęło

Ona była do oswojenia, tak myślę. Opieka nad wolno żyjącymi kotami jest bardzo stresująca. Niby łatwiej niż z domowymi, bo wystarczy nakarmić, nie sprząta się kuwet, wiadomo, ale właśnie znikają, chorują, pojawiają się kociaki i człowiek często jest bezradny. Mnie zabija bezradność, przede wszystkim.

czytam cały czas i ...powstrzymywałam sie od pisania. Najpierw bardzo przestraszyłam się Pusią, cały czas myślę o Sreberku, co się z nią/nim dzieje, a teraz....naprawdę mam łzy w oczach, gdy piszesz o Jadzi, o tym, że może nie przyjśc już

Przez/dzięki tym Twoim relacjom z wycieczek i spotkan z Jadzią, o jej wybieganiu do Ciebie, tych pozimowych oczekiwaniach, kiedy znowu się pojawi, związałam się emocjonalnie z kicią, której nigdy nie widziałam

Bardzo, bardzo trzymam za nią kciuki, by jednak znowu podbiegła. Wiem oczywiscie, że zycie nie trwa wiecznie, że kiedyś się konczy, ale....

Jeśli mysl ma jakąś moc, to bardzo, bardzo sciskam te myślowe kciuki za dziewczyny wszystkie.

I za Witusia, by wreszcie wyszedł na prostą zdrowotnie.

Jest mi naprawdę przykro, że taki minorowy wątek się zrobił :oops:

Pod hutą było mnóstwo kotów, były i psy. Parę osób z forum poznało te koty osobiście, domek burasi, Sowę, która odeszła w wieku 13 lat..itd. Niektóre koty pojawiały się raz i potem już ich nie było, ale Jadzia była zawsze. Zakładam, że urodziła się w 2011 roku, bo sterylizowana była w 2012. Sporo przeszła, była wręcz oskalpowana, potem ta paskudna choroba skóry. Jakoś się wygrzebała. Jadła, nabierała ciałka, ale teraz było inaczej. Potrafiła zjeść pół kilograma karmy, jak miała dobry dzień, ale wciąż była strasznie chuda

Ostatni raz, kiedy ją widziałam tydzień temu, powąchała jedzenie i nawet kawałeczka nie zjadła. Nie biegła też do mnie, tylko szła powolutku. To mnie zaniepokoiło i dlatego myślę, że szanse na zobaczenie jej jeszcze są mizerne.
Byłam w sklepie, kupiłam mięso, zaraz sparzę, pokroję i wsiadam na rower. Jest zimno, ale słonecznie, nawet koty wylegują się na balkonie. Pojadę do Jadzi, do Kulek, jak zwykle. Napiszę po powrocie.
Bardzo dziękuję za kibicowanie moim kotom :1luvu:

To może na lepszy początek nowy wątek? Nawet człowiek nie czuje, jak mu się rymuje

Nieustająco są kciuki, cieple myśli i życzenia zdrowia dla kotów i dla Ciebie :1luvu:

ewar pisze:Jest mi naprawdę przykro, że taki minorowy wątek się zrobił Pod hutą było mnóstwo kotów, były i psy. Parę osób z forum poznało te koty osobiście, domek burasi, Sowę, która odeszła w wieku 13 lat..itd. Niektóre koty pojawiały się raz i potem już ich nie było, ale Jadzia była zawsze. Zakładam, że urodziła się w 2011 roku, bo sterylizowana była w 2012. Sporo przeszła, była wręcz oskalpowana, potem ta paskudna choroba skóry. Jakoś się wygrzebała. Jadła, nabierała ciałka, ale teraz było inaczej. Potrafiła zjeść pół kilograma karmy, jak miała dobry dzień, ale wciąż była strasznie chuda Ostatni raz, kiedy ją widziałam tydzień temu, powąchała jedzenie i nawet kawałeczka nie zjadła. Nie biegła też do mnie, tylko szła powolutku. To mnie zaniepokoiło i dlatego myślę, że szanse na zobaczenie jej jeszcze są mizerne.
Byłam w sklepie, kupiłam mięso, zaraz sparzę, pokroję i wsiadam na rower. Jest zimno, ale słonecznie, nawet koty wylegują się na balkonie. Pojadę do Jadzi, do Kulek, jak zwykle. Napiszę po powrocie.
Bardzo dziękuję za kibicowanie moim kotom

napisz, ze Jadzia była :ok:

Nie napiszę, bo Jadzi nie było

TAK! To Sreberko :ok:

Ale po kolei. Byłam pod hutą o zwykłej porze, dzwoniłam dzwonkiem, trochę tam czekałam, ale Jadzia się nie pojawiła. Oczywiście nie odpuszczam, jeździć tam będę, ale tak jak wcześniej pisałam, już wielkiej nadziei nie mam.
Podjechałam potem do Kulek. Miski były puste, nikt tam nie zajrzał. Zrobiłam porządek, nałożyłam do misek i już odjeżdżałam, kiedy przybiegła Lila. Była głodna, ale jedzenia powinno wystarczyć i dla niej i dla maruderów. Widziałam kocią mamę, ona mnie też, ale nie przyszła na jedzenie, poszła w stronę parku. Pod podłogą też jest jedzenie w dwóch miskach, ona drogę zna. Podjechałam pod drugi transformator, nalałam wody do miski, umyłam te na karmę i patrzę i oczom nie wierzę

Moje Sreberko za ogrodzeniem :piwa:

Miałam przeczucie, że ona tam może przychodzić, bo jest przeganiana przez inne koty. Dzisiaj była bardzo głodna, jadła łapczywie. Jest bardzo szczupła, muszę ją podkarmić porządnie. Pomyślę o jakiejś budce, chociażby na karmę. Ona spała w kocim domku, ale gdzie teraz? Nie wiem. Jak dobrze, że się pokazała :lol:

ewar pisze:Nie napiszę, bo Jadzi nie było

TAK! To Sreberko
Ale po kolei. Byłam pod hutą o zwykłej porze, dzwoniłam dzwonkiem, trochę tam czekałam, ale Jadzia się nie pojawiła. Oczywiście nie odpuszczam, jeździć tam będę, ale tak jak wcześniej pisałam, już wielkiej nadziei nie mam.
Podjechałam potem do Kulek. Miski były puste, nikt tam nie zajrzał. Zrobiłam porządek, nałożyłam do misek i już odjeżdżałam, kiedy przybiegła Lila. Była głodna, ale jedzenia powinno wystarczyć i dla niej i dla maruderów. Widziałam kocią mamę, ona mnie też, ale nie przyszła na jedzenie, poszła w stronę parku. Pod podłogą też jest jedzenie w dwóch miskach, ona drogę zna. Podjechałam pod drugi transformator, nalałam wody do miski, umyłam te na karmę i patrzę i oczom nie wierzę Moje Sreberko za ogrodzeniem Miałam przeczucie, że ona tam może przychodzić, bo jest przeganiana przez inne koty. Dzisiaj była bardzo głodna, jadła łapczywie. Jest bardzo szczupła, muszę ją podkarmić porządnie. Pomyślę o jakiejś budce, chociażby na karmę. Ona spała w kocim domku, ale gdzie teraz? Nie wiem. Jak dobrze, że się pokazała

bardzo dobrze

Sreberko!!! Hurrra!

Akurat dzisiaj opowiadałam o Sreberku panu taksówkarzowi - bo on opisywał swoją kotkę, buało-szarą i nnie się to ze Sreberkiem skojarzyło

Jeszcze żeby ta Jadzia...

Zdrowia! :ok:

Koty z Hucianego Grodu.Pusia za TM.

Kto przegląda forum