KTO MNIE POKOCHA?
Napisane: Sob maja 04, 2019 18:47Pojawił się na podwórku jakieś dwa tygodnie temu. Dostał miseczek z jedzonkiem i.... został. Całymi godzinami leży sobie w kąciku przy drzwiach i czeka. Znika tylko na kilka godzin miedzy 10 a 16 kiedy dogrzewa słonce. Idę spać, kicia leży w kąciku, wstaje rano, kiciuś jest na swoim miejscu, praktycznie 24 na dobę, czasem 50 cm dalej na ławce i to jest cały jego świat, 
Az mi go zal czasem gdy tak patrze jak tkwi przyklejony za oknem. Często wychodzimy z mężem do niego, wtedy wstaje, przeciąga się i spaceruje z nami przy nodze 
po podwórku, przewracając się co kawałek i gulgocząc z radości. To zwykły kotek, około 2 letni, bardzo przyjazny, spragniony pieszczot 
nie okazuje agresji, żadnego prychania jeżenia sierści czy wystawiania pazurów, już drugiego dnia pozwolił wziąć się na ręce, uwielbia kłaść się na stopach, potrzebuje po prostu kogoś kto go pokocha.
Niestety nie mam możliwości wzięcia go do domu, gdyż na stanie mam 8 siersciakow, podzielonych na 2 nie koegzystujące ze sobą stada
w tym jedna kicia z ONN druga autoimmunologiczna i po prostu nie jestem w stanie wygospodarować kolejnego lokum. Na chwile obecna Kiciuś jest i będzie karmiony, martwi mnie jednak gdzie go ukryć gdy nadejdzie zima. A drugim WIEEELKIM I STRASZNYM problemem jest to, ze u nas na wsi ludzie od wiosny do późnej jesieni wysypują trutki na szczury. Juz dwa dokarmiane przeze mnie kociaki odeszły na moich oczach niestety otrute
A zapewniam, ze widok ich odejścia był po prostu straszny.
CZY ZNAJDZIE SIĘ KTOŚ,KTO POTRZEBUJE MIEĆ KOLO SIEBIE MIĘKKA MRUCZĄCA ISTOTĘ, KTÓRA ZA ODROBINĘ CZUŁOŚCI BĘDZIE OCIERAĆ SIĘ O NOGI, PATRZEĆ W OCZY I BEZWZGLĘDNIE KOCHAĆ, TAK JAK TYLKO ZWIERZĘTA POTRAFIĄ????
Az mi go zal, kiedy tak siedzi i zagląda do środka
Ten kawalek dywanika, to jego swiat
Az mi go zal czasem gdy tak patrze jak tkwi przyklejony za oknem. Często wychodzimy z mężem do niego, wtedy wstaje, przeciąga się i spaceruje z nami przy nodze po podwórku, przewracając się co kawałek i gulgocząc z radości. To zwykły kotek, około 2 letni, bardzo przyjazny, spragniony pieszczot nie okazuje agresji, żadnego prychania jeżenia sierści czy wystawiania pazurów, już drugiego dnia pozwolił wziąć się na ręce, uwielbia kłaść się na stopach, potrzebuje po prostu kogoś kto go pokocha.Niestety nie mam możliwości wzięcia go do domu, gdyż na stanie mam 8 siersciakow, podzielonych na 2 nie koegzystujące ze sobą stada
w tym jedna kicia z ONN druga autoimmunologiczna i po prostu nie jestem w stanie wygospodarować kolejnego lokum. Na chwile obecna Kiciuś jest i będzie karmiony, martwi mnie jednak gdzie go ukryć gdy nadejdzie zima. A drugim WIEEELKIM I STRASZNYM problemem jest to, ze u nas na wsi ludzie od wiosny do późnej jesieni wysypują trutki na szczury. Juz dwa dokarmiane przeze mnie kociaki odeszły na moich oczach niestety otrute
A zapewniam, ze widok ich odejścia był po prostu straszny.
CZY ZNAJDZIE SIĘ KTOŚ,KTO POTRZEBUJE MIEĆ KOLO SIEBIE MIĘKKA MRUCZĄCA ISTOTĘ, KTÓRA ZA ODROBINĘ CZUŁOŚCI BĘDZIE OCIERAĆ SIĘ O NOGI, PATRZEĆ W OCZY I BEZWZGLĘDNIE KOCHAĆ, TAK JAK TYLKO ZWIERZĘTA POTRAFIĄ???? Az mi go zal, kiedy tak siedzi i zagląda do środka
Ten kawalek dywanika, to jego swiat
bardzo bym chciała, by ktoś go przygarnął, mały jest naprawdę spragniony towarzystwa człowieka, te jego gulgotanie kiedy przychodzę do niego .... 
Co do budek to są, jedna na dworze a druga a właściwie kartonowe pudelku z dziurkami i kocykiem w garażu ale kiciu nie przejawia zainteresowania. Upodobał sobie to jedno jedyne miejsce, nawet wczoraj wieczorem, kiedy padalo, uparcie siedzial 
przez okno zabezpieczone siatka z reszta moich kocic.... nie zauwazylam agresji.On siedzi na swojej stronie, kocice od srodka.
i poszly sobie. On nie....caly czas tkwi na tym kawalku chodnika.Nawet fajnych zdjatek nie mozna mu zrobic, bo wciaz jest "usadowiony" na te wyplowialej wykladzinie 
Zapewniam, ze umie chodzic a nawet biegac zaczal bawic sie wedka, myszka i pileczka. Ozywia sie kiedy wychodzimy do niego na dwor a potem wraca na swoja planete "Wykladzina" i kiedy go widze zwinietego w klebuszek, to az mi lzy naplywaja do oczu bo po prostu to nie jest kot, ktory sie zachowuje jak kot 
