Koty z Hucianego Grodu.Parka kociaków w DS-ie.

[ewar]

Kitek nie dał rady, nie żyje Temperatura mu spadała, nie dało się jej podnieść. Podejrzewali zatrucie robalami, bo możliwe, że był mocno zarobaczony. W poniedziałek pójdę do lecznicy i się wypytam. Wetka mówi, że to mogło być wszystko, nawet początek pp. Faktem jest, że był dość chudy jak na takiego małego kotka, pojęcia nie mam. Tak mi źle, tyle miałam kociaków i żaden nie umarł. Były w kiepskim stanie i udało się, dlaczego tym razem nie wyszło? Nie mogę więcej pisać. Dziękuję za pomoc, za wsparcie

[waanka]

Kitku Iskierko (*)

[MAU]

Śpij spokojnie Maleńki (*)........
Tak strasznie żal, że nie można Ci było pomóc. ....
Ewo bardzo , bardzo Ci współczuję.

[Arcana]

Trzymaj się
Szkoda maluszka.

[Bastet]

Bardzo smutno... Kiteńku...

[Gosiagosia]

Nie tak miało być, miałeś mieć już szczęśliwe życie.Los jest okrutny,jestem zła i rozżalona.
Ewuniu mocno przytulam.

[aga66]

Kitek(*)

[violet]

Ewo, bardzo Ci współczuję.
Kiteńku, biedaku (*)

[ewar]

Dziękuję
W poniedziałek pójdę i odbiorę rzeczy, tzn.torbę i kocyk. Okropne to, ale trzeba się wziąć w garść i żyć, bo jak inaczej?

[mir.ka]

Współczuję Ci bardzo
Kitku [*]

[aga66]

Dziękuję
W poniedziałek pójdę i odbiorę rzeczy, tzn.torbę i kocyk. Okropne to, ale trzeba się wziąć w garść i żyć, bo jak inaczej?

Dokładnie. Masz dla kogo zyć przecież. Kitkowego życia najbardziej szkoda, taki maluni był.

[ASK@]

Niestety z maluszkami tak bywa.
Huśtawka.
To mogło być wszystko.
Twój opis przypomina mi kalici jakie było 2 lata temu.
Bez objawów widocznych. Bolesność brzuszka, całego ciała. Wysoka gorączka. Spadek. Kilka dni i kota nie ma.
Fosprenil i Gamavit nie pomogły.
A odrobaczania ich boję się jak ognia.
Jeśli nie muszę, to tego z mety nie robię dopóki kota nie poznam i sił nie nabierze.

Bardzo współczuję.
Przytulam
[*]

[Katia K.]

Ewa, bardzo Ci współczuję
[']

[ewar]

Dziękuję

A odrobaczania ich boję się jak ognia.

A ja bardzo boję się robaczycy. Odrobaczania też, jasne. Taką jazdę jaką miałam z czarnymi puchatkami to coś okropnego. Stella omal nie umarła, tak straszliwie zarobaczona była. Kitek wydawał się zdrów jak rzadko, pisałam o tym. Nie cofnę czasu, nie da się, pozostaje okropna rana, ale muszę żyć dalej.
Piesek już po spacerku, nakarmiony, ale znowu kilka godzin będzie sam w mieszkaniu. Zwierzęta są takie wrażliwe. Biedak goni do domu, bo ma zakodowane, że jak ja z nim wracam ze spaceru to jego pani jest w domu. Teraz jest inaczej. Dzisiaj wieczorem jego pani wraca, mnie też będzie trochę lżej. Na szczęście pogoda jakoś się unormowała, nie leje już, jest ciepło. Mam nadzieję, że Jadzia przyjdzie, a może i płochliwe. Dawno już go nie było.

[ASK@]

Dziękuję

A odrobaczania ich boję się jak ognia.

A ja bardzo boję się robaczycy. Odrobaczania też, jasne. Taką jazdę jaką miałam z czarnymi puchatkami to coś okropnego. Stella omal nie umarła, tak straszliwie zarobaczona była. Kitek wydawał się zdrów jak rzadko, pisałam o tym. Nie cofnę czasu, nie da się, pozostaje okropna rana, ale muszę żyć dalej.
Piesek już po spacerku, nakarmiony, ale znowu kilka godzin będzie sam w mieszkaniu. Zwierzęta są takie wrażliwe. Biedak goni do domu, bo ma zakodowane, że jak ja z nim wracam ze spaceru to jego pani jest w domu. Teraz jest inaczej. Dzisiaj wieczorem jego pani wraca, mnie też będzie trochę lżej. Na szczęście pogoda jakoś się unormowała, nie leje już, jest ciepło. Mam nadzieję, że Jadzia przyjdzie, a może i płochliwe. Dawno już go nie było.

Dlatego się boję. Bo nie wiemy jak zadziała. Dawać, nie dawać? Nie wiemy niczego.
Czasu się nie cofnie. A nawet jeśli to nie wiadomo jak los by się potoczył. Stało się. Zostaje ból.
Przytulam