OTW19-zawsze mogło by być lepiej...

[Bastet]

aga66 on NIE ma wymiotów i nie leci mu NIC z pupy. Precuś po prostu trwa. Raz z wysoką temperaturą. Raz zza niską. Nie je. Nie pije. Na pewno go boli.

Jesteśmy po wecie. Wenflon, ot tak, założony. Kroplówka podana. Darł i wiercił się cały czas. Leki wstrzyknięte. Strasznie się wkurzył i prawie mnie zeżarł.
Wetka potwierdziła moje odczucie, że Precuś jest w dotyku dziwny. Galaretowaty. Nie wiem od czego ale taki jest.
Walczymy z duszą tańczącą na ramieniu.

Moim zdaniem on jest galaretowaty od kroplówek. Nie wchłaniają się dobrze. Z Feniksem było to samo. Dlatego dobrze byłoby jednak dawac dożylne.

[ASK@]

Mnie też się wydaje ,że od kroplówek pod skórnych. Ale wydawać się a mieć pewność to dwie rzeczy odmienne. Może to "jakiś" objaw choroby?
Nie dawno usłyszałam, że jestem więcej niż deczko nadwrażliwa i za dużo wyciągam wniosków. Za bardzo przejmuję się i obserwuję. Chodzi o koty, ich choroby i reakcje na leki/szczepienia.Coś w tym jest.

Nic to zobaczymy jak pójdzie nam wieczorny strzał w żyłę. Czy da sobie zrobić.

[kwiryna]

I jak????

[ASK@]

I jak????

Dałam radę.
Dlaczego ja?! Bo Janusz sperdolił (sorki ) karmić koty pod blokiem.
Raptem poczuł potrzebę pomocy. Jak godzinę wcześniej, słysząc jego motanie w lodówce, zapytałam ociekając słodyczą szukasz pojemnika pod blok? jest w szufladzie! burknął na mnie ,że nigdzie się nie wybiera. I piwo wyciągł.
Ale...
Gdy Preceluś trafił na "stół" kroplówkowy, od razu poczuł potrzebę zapodania dzikom i jeżom i kretom (nie mylić z kretynami) przygotowanego żarcia. Szybciusio ewakuował się. A myśma zostali sami. Ja , igła, kot, płacze ... Moje nerwy. Jego frustracja.
Ponoć małego słychać było mocno na blokowisku. Znaczy się mocno jego ego mordę darło. tak Janusz, karmiący okolicę, twierdził.
Jakże ja się umęczyłam. Przeliczyłam się licząc ,że jak ciepły płyn dotrze do żyły, to uspokoi się.
Trzymając wijącego się gada za kark. Zerkając na to, czy kropi się płyn zaczęłam nucić swobodnie
(pod Majkę Jeżowską "a ja wolę swoją mamę....")

My kroplówkę se dajemy
chociaż bardzo jej nie chcemy
pan spierdzielił nam już dziś
a nam płyny mają iśćććććććććććććććććććć

W żyłkę sobie wciąż dajemy
chociaż bardzo tego już nie chcemy
okolica słyszy darcie me
pani zamordować mnie już chceeeeeeeeeeeeeeeeee
..............

Dalszej częsci nie zacytuję bo bana dostanę

[MalgWroclaw]

Ktoś te koty koło bloku musi nakarmić, więc dobrze, że jest Was dwoje.

[ASK@]

Ktoś te koty koło bloku musi nakarmić, więc dobrze, że jest Was dwoje.

A pewnie, że dobrze. Nie palił się do tego godzinę-dwie wcześniej. Tylko wtedy gdy igły wjechały na stół.
Mały nie współpracuje przy kroplówkach. Inne koty ( prócz U-Boota) bardzo uspokaja ciepłe kapanie. Jego nie.

[Bastet]

Asiu, gratuluję!

[Marzenia11]

Malz ładnie zwial,dobrze że w przydatnym celu.
Ech piosenki z bezradności, znam znam..
Nieustanne kciuki Asiu,za Ciebie również.

[ASK@]

Wenflon padł.
Niby sprawny okazał się być przy płukaniu. Ale płyn poszedł w łapę, która spuchła. Tak się dzieciak wściekł ,że pod skórę trudno było mu cokolwiek dać. Odpuściłam.
Ledwo antybiotyk wstrzyknęłam.

Ale ... śledzimy Precusia w kuwecie. Dziś wyprodukował malunią kupeczkę. Ale zgrabnie uformowaną. Zwartą. Nic nie rozlało się. Aromatem normalne goowno capiło. Cudne zapachy!
Boję się cieszyć.

[aga66]

To się nie cieszymy tylko kciukamy póki co oczywiście!

[IrenaIka2]

[ametyst55]

[ASK@]

Jest nowy wenflon. Poszła kroplówka.
Darł się mały jak opętany. Leżał i darł.
Dopiero wróciłam.
Szybciusio jeszcze dowiózł mnie szanowny monrz pod market bym żarcie zostawiła. Spóźniona. Dawno micha winna być.
I...
Jest!!! Jest!!!
Na murku z pojemniczka pił czarny kot. Uciekł na mój widok ciągnąc nóżki za sobą. Obtarte. Sprawnie mu wyszło wskoczenie na kolejny. Przystopował. Nie znikł. Patrzył co robię. Szybko nałożyłam jedzenie. Zmieniłam wodę (ktoś znowu ukradł miskę) na świeżą. Wycofałam się do auta. Widziałam jak schodził czujny bardzo. Musiał być głodny.
Znam tego kota. Okrągła buźka jest charakterystyczna. Spotkałam go już kilka razy przemykającego wiosną pod blokiem. Wojującego na kotłowni. To kolega/brat Agrafki? Trzymały się razem. Potem znikł do czasu odkrycia go pod balkonem. Gdzie moje nachalstwo go wypłoszyło.
Nie wiem czy go jeszcze spotkam ot tak. By nie uciekł. Obecność dziś jeszcze nic nie znaczy. To mógł być ten pierwszy i ostatni raz. Żyje. Przychodzi na nery. Warto było zostawiać. Niech żywi się, nabiera sił.

[MalgWroclaw]

Za wenflon, żeby siedział i kroplówkę, żeby pomogła.

[ASK@]

Precuś, syneczek nasz.

Jak zwykle ostrość moich fot powala

Tutaj leży na Januszu. Tuż przed wizytą u weta. Widać jak schudł i jak mu się futerko "zepsuło"


Po wecie. Obrażony jak cholera