4 miesięczna banda - okolice Wyszkowa

Trzy maluszki około 3 tyg nosiły dzieci po osiedlu. Nie wiadomo skąd je podebrały. Kocięta trafiły do osoby, która nieumiejętnie się nimi zajęła. Do picia dawała wodę, do jedzenia karmę dla dorosłych kotów ... Miały trzy tygodnie ... Jak je z koleżanką odebrałyśmy, to pierwsze kroki na weterynarię. Były w złej formie. Jeden, na tyle złej, że kilka dni później zmarł u mnie w domu. Codziennie weterynaria, kroplówki, wstawanie w nocy z budzikiem na karmienie. Nie udało się jednak.
Zostały dwa kociaki, ale nie na długo. Wyjechałam i w prawie, że w wymarłej wiosce pod granicą białoruską usłyszałam przeraźliwy płacz. Małe miesięczne kociątko wydzierało się wniebogłosy, bo od dwóch dni matka do niego nie wróciła. Rozpytałam. Akurat na weekend przyjechali tam po sąsiedzku jacyś ludzie. Zaprowadzili mnie do obory na niezamieszkałej już działce. Otworzyli drzwi obory - mały wisiał na drzwiach wczepiony pazurami i darł się ile sił w płucach. Do domu wróciłam z kotem ...

dwie siostry

chłopak z pod granicy

Maluchy są odrobaczone dwukrotnie. Odpchlone. W pełni kuwetkowe. Do adopcji najlepiej w dwupaku lub tripaku ... lub do innego kota.

A jak one do ludzi? Lubią się z człowiekiem, głaskanie, branie na ręce?

Ale cudeńka :1luvu:

Oby udało się znaleźć dla nich fantastyczne domy :ok:

Same lezą w ręce. Szukają kontaktu z człowiekiem. Szczególnie łaciata kotka. Źle się czuła, zanim lekarz ustalił, że się zatkała. Objawy były mylące. Szła biegunka, a jelita były mimo to zakorkowane. W końcu na rtg wyszło. Lekarz zrobił lewatywę i powyciskał kota. Bardzo dzielnie to znosiła. W przerwach, gdy jej dawał odpocząć, stawała na dwóch łapkach, przednie opierała o mnie i skarżyła się jak do mamy, co ten zły doktor jej robi. We wcześniejszych dniach, gdy już ją bolał brzuch to chodziła krok krok tam gdzie ja. Ja się zatrzymałam, to ona obok skulona. Teraz już nie. Szaleje z pozostałymi.
Wszystkie trzy z ufnością garną się do ludzi.