OTW18- cyborgi,f.39,41,42,43,46;nowe malce f.od70

Aśka jesteś the beściara

Jak kociaki ??

Twórczość wspaniała jak zawsze :ok:

Ja do talentu Asi nie mam już siły..... :lol:

**Adopcje: 11 >>**

Można już powstać z kolan , na które moje wypociny Was powaliły :wink:

U-Boocik.
Tak sobie pośpię na podusi paniusi

Oplułam sobie tele czytając opis kłotni ptasiej :oops:

jesteś świetna :ryk:

Biedny malec. Kciki za zdrowie futerek i Twoje :ok:

A ja zapytam przyziemnie:jak pralka? Bo to w DT przy tylu chorych maluchach najwazniejszy sprzęt.

**Adopcje: 11 >>**

Padła

Padła na amenty.
Pan od pralki był. Nic nie da rady z nią zrobić.
Znaczy się da...wynieść i zezłomować

TŻ zapomniał jeszcze o palniku co nie pali powiedzieć.

Wszystko się wali.
Bez jednego palnika jakoś dam radę.
Bez pralki :cry:

**Adopcje: 11 >>**

Dziś okulista.
Janusz musi poślady spinać by po pracy nas zabrać i pognać do Warszawki. Nocą zjedziemy.

W pracy poszły rozliczenia i nie ma jak wkładu w długopis załadować taki ruch jest.

Nie zadowolony ruch. Zmęczona jestem tym rozgaworem, pretensjami, agresją. Ludzie mają w sobie takie pokłady żalów i wymagań jakby żyli w innym świecie. Do tego nie czytają wypocin i zanim otrzymają wskazówki to już jest awantura. Wracam do domu i padam. A tutaj trzeba stadko ogarnąć , utulić, podać leki, w domu coś oskrobać ze ścian i w gary. Taka wczoraj wyszłam zła sama na siebie na wieczorne karmienie. Przecie nikt mi nie nakazuje wlec michy w las czy telepać się po kotłowni. Nikt. Tylko durnota ma. A wszystkie były. Mamunia dzieciów siedziała schowana i czekała na talerz przysmaków. A za płotem...za płotem siedział...Czekolada.

Nie mogłam uwierzyć własnym oczom. Widziałam go ostatni raz w kwietniu. Tuż po próbach złapania go znikł. Myślałam, że nie żyje. Skulony za prętami gapił się i czekał. Ale mordy wolno jadły. Poszedł. Jak wstał ... Jak wstał to mi serce zamarło. Źle wygląda. Schudł. Zrezygnowany poszedł w swe zakamarki. Zostawiłam tyle żarcia ,że jeszcze dziś rano zbierałam bo nie dały rady upchać w siebie. Tak się ucieszyłam. Ale i zmartwiłam. Czy mówiłam ,że jak mi wpadnie do łba pomysł łapania to mam se w murek mózgownicę panąć? Mówiłam. Poszukuję porządnego murka.

Asiu będziemy czekać na wieści po okuliście. A U-Boocik słodko śpi

**Adopcje: 11 >>**

Wczoraj jechaliśmy w deszczyku do stolicy. Całą drogę myślałam czy dobrego kota zabrałam :mrgreen:

Tak jest jak się ma burasów kilka.
Doktorka Marta bardzo z nich zadowolona. Oczki bardzo się poprawiły. Zrosty zostaną ale koty wyzbywają się stanów zapalnych. Najbardziej zachwyciła się U-Boocikiem. Że podwoił swój wzrost. Że taki duży, i takie ma długie łapiska. Ja tego nie widzę ale ona twierdzi ,że przez dwa tygodnie bardzo się zmienił. W zachowaniu także. Bardzo walczył o wydarcie się z rą oprawców. Będzie widział choć oczy będą mętne. Uzinek także dał popis. Koty spokojnie zniosły drogę. Jak nigdy. Nie to ,że były rozluźnione. Ale nie darły się.
Wracaliśmy wjeżdżając w chmurę. Ciemna, granatowa, o szklistej poświacie. Przyroda umie barwić swoje chmury na cudne kolory. Nawet te przyprawiające o strach noszą piękno w sobie. Zaznaczana złotymi nitkami z fantazją tnącymi jej powierzchnię. Pięknie i groźnie. Jeszcze las obskoczyłam. W walące krople deszczu rozdarłam się swoim tradycyjnym kooooty, koooootyyyy. Tylko doopek czeka na odzew w taką ulewę. Ale ja nim jestem :placz:

Polana cicha i wilgotna osnuła mnie mgłą unszącą się nad zielenią. Lubię chwilę gdy dzień miesza się ze zmrokiem. Lubię ten zapach jaki jest wydzielany przez ziemię co dostała tyle dobra z nieba. Połysk liści. Brąz konarów. Tą ciszę jaka wtedy panuje. Taką inną. Wolną od jazgotu sójek i innego ptaszorstwa. Lubię poszum spadających kropli, otarcie się gałęzi o siebie, trzask bujanych drzew... Ciemność czajacą się w krzewinach. Nie powiem ,że mnie jakieś horrorysię nie kojarzą. :strach:

Naczytałam się ich deczko i pamiętam. Ale las o tej porze jest piękny.

Asiu Czekolada to kot?

**Adopcje: 11 >>**

aga66 pisze:Asiu Czekolada to kot?

Tak. To deczko puchaty ,bardzo płochliwy kot w takim kolorze. Pojawił się ot tak. Dla mnie był kotem, któremu coś dolega. Piękny kolor nie musi być jego urodą wrodzoną. Kilka razy podjęłam próby capnięcia go ale nie dało rady. Po ostatnich łapankach, znikł. Nie było go od kwietnia. Pokazał się teraz. Ale czy to był ostatni raz czy jeszcze się zjawi? To wielka niewiadoma. Według mnie nie wyglądał teraz najlepiej. Tylko jak go capnąć? Zbyt jest strachliwy by podszedł. Zbyt ostrożny. Głodny biegał od stanowiska do stanowiska ale łapki ominął. Na podbierak też nie da rady bo nie dopuszcza nas do siebie.
W ogóle w krótkim czasie pojawiło się u nas kilka nowych kotów. W tym i on.

**Adopcje: 11 >>**

Miałam dopisać ale tego nie zrobiłam.
Malcom zmieniono leki. Mamy kropić mniejszą ilością za to dłuuuuugo. Uzinek tylko w prawe oczko dostanie.Uff. U-BOocik ma skończyć co ma :wink:

i zostanie tylko przy dwóch specyfikach. Jak nic się nie zadzieje to lecieć na pysk złamany (mój) nie muszę. Oby.
Uziś, Uliś, Ulocia i UFO zwany Kudłaczem dziś mają ostatni dzionek antybiotyku kaliciwirozowego :wink:

Dowaliłam słowo c,nie :smokin: