OTW18- cyborgi,f.39,41,42,43,46;nowe malce f.od70

[Stomachari]

[mimbla64]

[MalgWroclaw]

[*] Farciku

[Alienor]

[*] Farciku
Asiu, przytulam i Was i panią Ewę

[ASK@]

...

Los rzucił Kota ochłapek
Na mróz
Na głód
Na poniewierkę
Śmiał się okrutnie widząc
Jak umęczony kot cierpi

Los cisnął wrak Kota
Na krzywdę
Na ból
Na umieranie
Nic nie warta z Ciebie istota
Wołał , stojąc nad nim

Ręce ciepłe Kota uniosły
Utuliły
Wyleczyły
Ukochały
Dom najlepszy dla niego
Długo, długo szukały

Los z perfidnym uśmiechem
Dał Dom
Dał szczęście
Dał miłość Dużego
A potem wraz z życiem zabrał
...
Powiedz mi Boże, dlaczego?


ASK@

[tabo10]

[*]

[Kinnia]

[*]

[morelowa]

[*]

[ASK@]

Życie toczy się dalej. My mamy "lepiej" bo jest co przy bachorach robić. Głowa musi być zajęta.
Janusz był z nimi dziś u weta. Wystosowałam rano maila opisowego do wetki, z delikatnymi sugestiami. Oddzwoniono i zameldowano ,że sugestie zostały wzięte pod uwagę .
Malce w ilości cztery , mają zmieniony antybiotyk do oczu. Wedle mnie ten już nie dziala jak należy. Dodano też maść.
U-boocik i Ulotka dostali po kroplówce. U-boocik to histeryk pierwszej wody. Wczoraj mało co mi nie odleciał przy antybiotyku. Z Januszem ciężko się robi kucia. Podaje koty jak bezcenne gary porcelanowe. Należące do samej rodziny królewskiej. Boi się przytrzymać. Do tego musi siedzieć na zydelku. Bo mu nie wygodnie na podłodze. Więc jajcorów nie ściśnie. Nie usiedzi jak ta dziewoja ,by koty leżały na kończynach jak należy. Tylko im ich zady dyndają między kolanami mężowskimi. Więc wczoraj U-boot zlazł z igły. Drugie kucie przypłacił nerwami takimi, że myślałam ,że mi zejdzie. Wpierw kot. Potem TZ od mojego wrzasku. Sama mu rano kroplówkę zrobiłam i nie było cudów. Kotu znaczy się.
Oboje Ulotka i U-boocik są w tej chwili najbardziej chorzy. On ma ciągle gorączkę. Ona jest wolniejsza i ospała. Ale zaczęły jeść. Zerkadełka im bardzo dokuczają. Bardzo.
Uzi ma oko też takie se.Czasem widać spojówkę. UFO mniej czerwone ma patrzadło ale cały czas środka mało widać. UFFosiek zaczął dziś mruczeć. A Uliś gruchać i robić noski-noski. U-boot nadstawia tyłeczek przy glaskaniu. Uzi syczy na samo spojrzenie nasze. Ulotka stara się zamierać przy dotyku. Socjalizacja medyczna

Napiszę o Szabuniu jeszcze. Jest mało szczęśliwy siedząc z bandą głupoli. Nie wchodzi w interakcje z innymi futrami. Dostał swą sypialnię i tam się chowa. Ale mamy postęp. Przychodzi do kuchni na żebry. O każdej porze potrafi się stawić. Wybiega na powitanie. Prosi o głaski drepcząc śmiesznie. Mruczy jak aparat radziecki. I pięknie grucha zagadując nas. Do tego zaczął się bawić! Nareszcie. Nie wpada w popłoch już taki gdy cioś rąbnie. Sam ale czyni to. Wypiękniał. Zasmakował w konkretach i nie zje czegoś co mu nie pasi. Lubi dojadać podchodząc co i raz. Ale u nas zostawienie miski "na potem" nie jest realne. Jemu dom jak powietrze potrzebny.

[Szalony Kot]

Bardzo mi przykro

[Marzenia11]

Przeczytałem w nocy i trudno mi to zaakceptować.

[ASK@]

Ranek za krótki sie robi. Ogarniając stadko doroślaków doskakuję do dzieci. Zapodanie kropli do oczu zajmuje wiele czasu. Nakarmienie też. Bo Uliś dalej ciągnie strzykawkę. Czyszczenie klatki, kuwetki, utulenie...Kradną serce i minuty. Dziś są same do 16. Nikogo nie ma. Muszą wytrzymać.
Szabuś coś wymiotował chrupkami. On woli mokre tylko ,że nic z jego miski nie staje jak chce podskubać. Jakby oczy miał szkliste? Ale ja przewrażliwiona jestem. Jest na obserwacji. zaraz się doszczepiamy.

Jestem zmęczona. I tyle. Tyłek mi ciąży a cyc opada. Piętrzy sie to jakos wszystko a ja nie ogarnięta jestem. Muszę zakupić kolejne sitko bo obecne przetarło się Janusz kupił wczoraj nowe specyfiki do oczek i już się nagadał o cenach i kosztach i innych duperelkach. Zdrowiej jest jednak jak ja mam w swoim władaniu odwiedzanie apteki. Choć ostatnio szlag mnie trafia i tam. Jakby ciemnota zapanowała w niektórych. Pani z jednej była zdziwiona tym ,że chcę insulinówki zakupić z osobną igłą. Ponoć już takich NIE robią bo wszyscy peny mają No koniec świata. W drugiej pesel przy zakupie kropli zachciało się im, bym podała. W tej sprawie napisałam do dyrekcji tej apteki, do Izby Farmaceutycznej i do RPK. Nie będą mnie w bambuko robić. Niech mi podadzą wykładnie ustawy na którą sie farmaceuta powołuje. Takiego przepisu nie ma.
Jestem zakręcona i ma dość. Dziesięciolecia przeżyte moje słabe ramiona przygniatają do ziemi. Nawet sie żel tak łba nie trzyma jak kiedyś

W pracy zwariowane lotnisko. Upał dokłąda. Nie znoszę aż takich gorących dni.

[kussad]

[*]
Zaglądam dopiero teraz - ukradkiem z biura - RODO mi zablokowało dostęp do internetu z telefonu w wyszukiwarkach i bez pomocy Syna, Który wyjechał na szkolenie jestem uziemiona.... - za dużo fachowych komunikatów i angielski....

[ASK@]

Witaj Ewo.
A u nas cisza z gościami na wątku.
Poranne zabieganie.

Oczy malców takie sobie. Wczorajsza przerwa 10-cio godzinna w zakrapianiu odbiła się na oczach. U-boocik ma je zamgolne. Okazało się to po ich rozklejeniu. To samo jedno oczko UFO. Rano było ok. Oczki Ulotki i Uziego są też byle jakie. Mają wielkie apetyty. Co jest dobre. Radosne jak skowronki. Uliś to rozkoszniaczek ciagle proszący o...dokarmianie. Pochłaniają tony. Dziś od 3.30 do mojego wyjścia do pracy zeżarły już 3 tacki i gerberka wymieszanegoz Convą. Dawkowane wszystko. Dwóch na raz nie zjedzą ale lubią dojadać. Po drapakach śmigają. Kuwetka zaliczana na cacy. Lubią siedzieć na parapecie i ptakom się przyglądać. Dobrze ,że gęstą siatkę założyłam. Uzi to syczek. Nawet na wzrok skierowany na niego syczy. Dziewczynka najbardziej się broni przed umizgami ludzi. U-boot różnie. Boi się rąk bo ciągle przy nim się majstruje. Uliś to tulak i wywalacz brzucha. UFO rozczochraniec mruczy i delikatnie pcha się na kolana. Szkoda ,że zdrowie im nawaliło tak totalnie. Pisałam to już ale napiszę raz jeszcze. Od Janusza dostaje mi się ciągle, że takie zdechlaki. Trafiły w ostatniej chwili do nas.

[aga66]

Asiu czytam od dawna ale nie piszę bo ja niezbyt pisata jestem. Ale jestem pod wrażeniem tego co robisz. Nie wiem czy kojarzysz ale to my z mężem chcieliśmy adoptować od Ciebie Biszkopta. Teraz mamy w jego miejsce Maniusia z Palucha, który cudem żyje. Także dziel się z nami opowieściami z życia codziennego Waszego i kotków, ja naprawdę chętnie czytam. Pozdrawiam i moja trójeczka.