Miau.PL

tylko zupy nie przypal

Zdrowia i sytości (bo jakbyś zupę spaliła to )

Alienor pisze:Zdrowia i sytości (bo jakbyś zupę spaliła to )

Wiadomo ,że ja potrafię.
Ale mam za mało wsiego. Ziemniaków, nie ziemniaków , troszkę mrożonej kapusty, trochę makaronu. Tylko cebuli nie mam trochę. Na co się ja porwałam z nicem. Nic to. Zobaczymy.

Za oknem jakiś facet się wydziera. Komentator. Jeżdżą kolarze terenowi Podziwiać, że im się chce.
Zero zimy. Za to ciepło i mokro. Mnie cieszy taki stan. Tylko niech nie deszczy się. Nasze dzikunki nie trzęsą się na mrozie. Okleiłam pudło folią . Takie płaskie, bez góry. Mogło by być wyższe ale tam nic innego nie wciśnie się. Trzeba je znieść pod balkon zmarłej i wsunąć. Tam ponoć ruda bytuje. W środku,niestety, swetry są. Nie ma jak iść po polary. A w domu wsio się pokończyło. Janusz już raz był ale tak padało, a obok rynna wychodziła ,że nie zdecydował się. Mówił ,że woda się lała. Może to nie jest dobry pomysł.

Niedzielne kanapowanie Enterka

she's a witch pisze:Niedzielne kanapowanie Enterka

ech, chłopaku... łza się w oku kręci...
a jak sobie przypomnę jego choróbsko to dreszcze mi po plecach cały czas chodzą na to wspomnienie

Piękny widok!
A Enterek cudo.

Enterek łapki poskładał do zdjęcia
Też mi po nic śnieg i mróz, no i deszcz także. Z takich samych powodów.

she's a witch pisze:Niedzielne kanapowanie Enterka

Jaki gładziusi. Jakie uszyska wielkie. Taki jest spokojny i zadowolony.
Wiem, że nie jest duży. Fotki jednak postarzają

Jak się błyszczy! Jak wypolerowany

Szalony Kot pisze:Jak się błyszczy! Jak wypolerowany

Entuś ma takie futerko. Jakby zbroja miękka była obleczona.

Bezia napisała. Moja malunia, skrzywdzona Bezia.
Chyba powolutku idzie ku dobremu. Choć wiele, wiele cierpliwości jej potrzeba jeszcze. Pani Małgosia i jej Rodzina jest (mam nadzieję) tą Dużą na którą Bezunia czekała.
Mała jest pełny miesiąc u siebie.Wszyscy stanęli na przysłowiowej głowie by kotu pomóc w aklimatyzacji.
Mnie wzruszyło "Bezunia, Bezulka, Bezia".

...Bezulka oswaja się powoli. W nocy jest wszystko bardzo dobrze. Śpi ze mną, chce, żeby ją głaskać, przytulać, zaczęła mnie lizać. Wszystko super. Dzień przynosi lęki. Ucieka przede mną i innymi, co prawda nie za każdym razem, ale widać, że jeszcze nie ufa nam. Czasem podchodzi blisko, ale musi przełamywać jakiś opór. Wczoraj otworzyłam drzwi do jej pokoju, może teraz wychodzić i zwiedzać całe mieszkanie. Odbywa się to tak, że jest u siebie i jak przyjdzie jej ochota wyrusza dalej. Malcia trochę syczy na nią, ale jest też tak, że Bezulka chodzi sobie, nawet blisko Mali, a ta zachowuje spokój i nie odzywa się. Myślę, że wszystko odbywa się spokojnie, w swoim tempie. Jak się Bezi znudzą te wędrówki, wraca do siebie i patrzy przez okno, złapie komara w fotelu, albo pobawi się trochę. Noc sylwestrowa była spokojna, powiedziałabym, że nad wyraz, spokojna...
I tak to wygląda. Myślę, że jest już całkiem przyzwoicie, bo i apetycik dopisuje, i humorek częściej lepszy. Jednak do całkowitej aklimatyzacji potrzeba jeszcze trochę czasu. Zapomniałam napisać, że Bezunia polubiła moją mamę, choć miała z nią najmniejszy, jak do tej pory kontakt. Rzadko na nią syczy i jak mama się pojawia, kotka chodzi za nią...

Trudne jest życie. Bardzo trudne.

... a przypomnij sobie, że mogła szukać jedzenia gdzieś po podwórkach, w ten zimny czas.

MalgWroclaw pisze:... a przypomnij sobie, że mogła szukać jedzenia gdzieś po podwórkach, w ten zimny czas.

Masz rację Małgosiu. Dziękuję tym co do jej odnalezienia przyczynili się. Miała kocia wiele, wiele szczęścia. Tyle ludziów zadbało o to by kot się odnalazł. Jak o tym myślę, to zawsze mnie ogarnia wzruszenie. A także wstyd, że tak się pomyliłam w wyborze domu.
Gdyby nie determinacja tak wielu osób które uczestniczyły w bezowych poszukiwaniach nie byłoby Bezi z nami. Dzięki mimbla64 i Malk co zaparły się w łowach to mała może by nie była z nami. Może już pierwszą zimę nie przeżyłaby.

Mam nadzieję, że się Beza powoli całkowicie zaufa nowym opiekunom.
Dobrze, że cierpliwi, bo faktycznie idzie to wolno.
Kciuki dalej trzymam.

mimbla64 pisze:Mam nadzieję, że się Beza powoli całkowicie zaufa nowym opiekunom.
Dobrze, że cierpliwi, bo faktycznie idzie to wolno.
Kciuki dalej trzymam.

Też mam taką nadzieję. Bezia ma dwa oblicza. W zaciszu nocy to miziak i tulak. Za dnia bojący się i dziczący kot. Taka shrekowa Fiona tylko odwrotnie
Wiele razy o ew problemach z Bezą podczas adaptacji z Panią Małgosią rozmawiałam. Niestety, moje czarne przepuszczenia, sprawdziły się. Choć i ja i ona miałyśmy jednak nadzieję na cud. tak po cichu, w środku, bardzo głęboko zagrzebane. Wiem, że złym wyborem "domu" skrzywdziłam kota. Daj mi Boże nadzieję, że nie bezpowrotnie. Że kotka odżyje i nabierze radości i spokoju.Jeden cud już był. Znalazła się. Teraz nieśmiało czekam na drugi. By była szczęśliwa.

Bardzo dziękuję Danusi za wpłatę. Tym bardziej cenną, bo wiem,że sama boryka się ze swoimi "demonami"
Maryli i Krzysiowi dziękujemy za pakę suchej Puriny. Rozdysponowana przez Janusza już została. Czyli otwarte, wsypane, karton wyciepany (ku rozpaczy kotów). Ja już dzikom naszykowałam porcje. Czekamy na PT.

she's a witch pisze:Niedzielne kanapowanie Enterka

Piekny. Podobny do mojego diabla Marcysia