OTW17- życie leniwie toczy się dalej...

Dobrze, że nie choruje gdzieś w zapomnieniu. To wbrew pozorom wielkie pocieszenie.

**Adopcje: 11 >>**

MalgWroclaw pisze:Dobrze, że nie choruje gdzieś w zapomnieniu. To wbrew pozorom wielkie pocieszenie.

Wiem Małgosiu. On był bezdomny wraz z mamą. Jako dzieciak wiedział co to głód. Jako ostatni z rodzeństwa znalał domek. Niby miał jeden co go "zaklepał" tylko musiał się zabezpieczyć. odwlekał, odwlekał...aż wreszcie jak to zrobił, wizyta pa wsio potwierdził, to Leonek nabawił się grzybka. A dom, na który Leonik wiernie czekał, wypiął się i wziął innego kota. Bo czekać nie może, bo chce już i teraz. Bo dzieci płaczą. Jakoś wcześniej to nie zawadzało. To był ostatni raz "blokowania" kota. Nauki zostały wyciągnięte. Pani powiedziałam kilka słów. Grzecznie ale dobitnie. Drugi DT (adopcja miała być łączona) w ramach solidarności swego kota nie dał. Nie dał też dlatego ,że obawiał się ,że malec będzie jedynakiem. Bo DS i w tej dziedzinie mógł być nie słowny. A nie wchodziło w grę jedynactwo. Ten koteczek znalazł domek szybko. Rudy, młody... A Leonek prawie roczny, czarny i nitkowaty wydawał się nie mieć szans w zalewie kociat jaka nastała. Choć miał cudny charakter. Takiego miziaka i lizusa i zgodnego kota nie miewam często. Pewnego dnia, szybciusio dość, zadzwonił telefon. Była to Pani Ewa . Tylko Leonka chce i już. Do drugiego, osieroconego przez brata kocurka. W wieku Leonka. Nie obyło się bez buntu przeniesiowego. Leonek nie chciał pokazać swego cudnego charakteru, płoszył się. Ale po tygodniu już z górki było. Byłyśmy w stałym kontakcie. Ileż ja się zachwytów nasłuchałam nad charakterem Leosia. Spał z nimi, tulił się, deptał, koił smutki Pani Ewy jak to robi najlepszy przyjaciel. Z rezydentem miłosć jest wielka. I z kolejnym kotem również. Bo Państwo zgarnęłi dorosłego , bardzo chorego kota w mrozy dwa lata temu i wiele poświęcili by go uratować. A teraz robią wszystko, na rzęsach stają by Leosia leczyć. Uratować. Pani Ewa mnie pyta "jak ja będę bez niego żyć pani Asiu, bez najlepszego przyjaciela?" Co ja mogę powiedzieć? Boże, co? Dopóki żyje to zawsze jest nadzieja. Mogę być z nimi, wspierać , modlić się...Ale to mało. Starsznie mało.

**Adopcje: 11 >>**

U nas znów pusto. Wywiało lud wszelaki.
Oglądam " Historię wielkiej wagi " i... zeżarłam trzy kanapki. A ja wieczorami , nocami nie jadam. Razowy ze smalcykiem i ogóreczkiem. Dla zdrowia razowy cienko krojony był i ze ziarnem słonecznika. Tyle mojego.
Kinderka oczy mi się nie podobają. Sarkazm u Janusza już się pojawił na ten temat. Oby nic się nie wykluło. Apetyt jest ale dupal marnie nadal wygląda. Niby lepiej ale to nie jest to. Najadł się i śpi.
Leonek dostał leki. Pierwsza doba. Podobno lepiej się czuje. Niech będzie poprawa.
Janusza na nocy. Spokojnie dziś będzie. To znaczy wyro nasze.
Jestem zmęczona. Głowa mi pęka a kręgosłup jojczy. Idę spać. Choć nie wiem czy uda się. Leci Czarownica w tv a to piękny film. Dla mnie piękny.

jak już wstaniesz, to zobacz to

viewtopic.php?p=11810156#p11810156

**Adopcje: 11 >>**

Czytałam
Siedzę na komórce a z niej nie lubię pisać. Więc oszczędze wątek od swych mądrości rankiem.
Fajny facet :ok:

Idę dzikom szykować. Mam lekkie opóźnienie w zw z obsługą bachorka.
Vipek lekko źle się czuje. To znaczy nie je. A on żre zawsze. Wczoraj szczepionko było więc lekko nornalne.

**Adopcje: 11 >>**

Kinderek waży 580g. W tydzień przytyk prawie 150. Dużo się rusza. Sprawny gnojek z niego się robi. Wybrzydza już przy jedzeniu. Nie wszystko cacy już jest.
Puściłam ogłoszenia. Choć wiem, że raczej jest fikcją myślenie o tej porze, że jakaś adopcja się trafi.
Fartek pilnie potrzebuje domu.
I Abnegat. On to PILNIE strasznie.
Obaj panowie nie trawią się. Bywa różnie w ich relacjach. Obaj reagują jak barometr na mój humor. Znaczy jego brak. Dziś ja wydarłam się na TZ-ta za jego ślepote. A potem oni na siebie. A od Abisia Januszowi się dostało. MajHeiro wlazł z gołymi ręcoma między koty.

**Adopcje: 11 >>**

Może mod mnie nie zbani za pod pod postem.

Leonek z towarzyszami. Burym Ludwiczkiem i rudym Rudolfem

**Adopcje: 11 >>**

Biała dziś wyszła na jedzenie w kiepskim stanie. Proszona kilka razy by się pokazała nareszcie opuściła swe schronienie pod autem. Ręce mi opadły. Wczoraj jadła bez problemu rano i wieczorem. A dziś zaśliniony kot, wrak. Obudziłam Ankę i Janusza. I panią Teresę. Pierwsza normalnie zareagowała. Drugi klął ale łapkę przywiózł. Tuńczyka też. Trzecia przyszła bez słowa. Wlazła kocica dranica 2x ale... za mało. O ludziach, których prosiłam by nie łazili akuratnie tamtędy, nie wspomnę. Można było nie iść środkiem drogi tylko chodnikiem obok. Ale jak widać nie można. Panu z psem życzę by karma wróciła. Rozjazgotany drań kotkę bardzo wystraszył. Ja zjebkę dostałam. Wieczorem drugie podejście. Z podbierakiem i może inną łapką. Strasznie się martwię.
Kciuki się uprasza wielkie.

kciuki są. Pies niewinny, tylko głupi i zły człowiek.

**Adopcje: 11 >>**

Wiem Małgosiu, że pies nie jest winien niczemu.
Zaraz idę po raz trzeci. Rano pies ją wystraszył. Po południu przeżyłyśmy zapierdzielenie łapki. Przez bogobojnego facia. Na naszych oczach. Myślał, że nie widzimy. Nie wiem co myślał. Ale usłyszał co ja myślę o nim. Wystraszył kotkę strasznie bo mało jej nie zabił przerzucajac żeglastwo przez płot.
Kciuki mocne potrzebne!

Boże.. Asiu... Trzymam :ok:

Rysio-16-02-2013 [*]

ASK@ pisze:Wiem Małgosiu, że pies nie jest winien niczemu.
Zaraz idę po raz trzeci. Rano pies ją wystraszył. Po południu przeżyłyśmy zapierdzielenie łapki. Przez bogobojnego facia. Na naszych oczach. Myślał, że nie widzimy. Nie wiem co myślał. Ale usłyszał co ja myślę o nim. Wystraszył kotkę strasznie bo mało jej nie zabił przerzucajac żeglastwo przez płot.
Kciuki mocne potrzebne!

W biały dzień łapkę chciał ukraść kretyn ? Kciuki :ok:

Co za głupi człowiek

za Leona

i

za Białą

**Adopcje: 11 >>**

Mam. Już w lecznicy. Nerwy jak postronki. Poprosiłam o pomoc TOZik otwocki. Rano pomoc była. Jak kota załapałam to się wybyła. Łapanie tylko do 15. Potem już nie wchodzi nic w grę. Fakt, zostałam poinformowana o tym i ew brałam pod uwagę przetrzymanie kota. Ale sytuacja zmieniła się. Nikt rankiem kota by nie zawiózł bo Janusz do pracy musi jechać. Poinformowałam, że sytuacja uległa zmianie i proszę o pomoc. Jakieś wspólne rozwiązanie problemu. Na tą okoliczność zostałam przesłuchana deczko napastliwie czemu kota nie mogę w piwnicy trzymać. Czemu nie w aucie. Czemu... Zostało mi przypomniane, że wiedziałam o warunkach " pomocy "... Wiedziałam. Ale trudno olac zwierzę co buzi zamknąć nie może. Język wisi. Płacze przy połykaniu, siorbie z piskiem wodę z tuńczyka i brodzi we własnej silnie. O tym toz wiedział. Ale mam łapać wedle grafika? Łapiemy i myślimy wspólnie. Nie uznałam więc za stosowne tłumaczyć dlaczego piwnica odpada komuś kto nie wie jak jest w blokowisku. Dlaczego nie w domu. Dlaczego nie w aucie. Skoro ponoć mnie znają to chyba wiedzą, że bez przyczyny bym na już pomocy nie prosiła. Nie padło jedno słowo o tym, że " oni " przetrzymaja, zawiozą ... Uznałam, że szkoda mi czasu na przesłuchanie skoro nie kot jest ważny. Nie jego cierpienie. Skończyłam rozmowę. Ze słowami, że jak zwykle muszę radzić sobie sama. Wiem, uniosłam się. Jak nie ja. Ale musiałam coś z małą zrobić. I transport załatwić. A czas leciał. Coraz później się robiło. Zaraz pójdą wszyscy spać. Załatwiłam. Dopiero wróciłam i padam. Jeszcze dziś ma mieć pobraną krew, podłączona kroplowka, obejrzana wstępnie paszcze. W lecznicy, okazało się, że miejsca nie było w szpitaliku. Ale wetka słysząc co z małą jest bez komentarza kazała przynieść. Strasznie się o nią martwię. Czarna Kropka strasznie biadoliła jak ta siedziała. Będzie tęsknić. One mają około 10 lat. Ciągle razem. Tylko one się ostały z całego stada.
Wszystkim co mi pomogli serdecznie dziękuję.
Upraszam o kciuki.
Dla obu. Bo obie są w trudnej sytuacji.

OTW17- życie leniwie toczy się dalej...

Kto przegląda forum