OTW17- życie leniwie toczy się dalej...

za Ciebie, Asiu :ok:

Za Ciebie ogrooooomne :ok:

i za koty

- moje i Luci - bo obie (no dobra - ona podsypia na kolanach ;-)

) podczytujemy nałogowo. Będzie dobrze!

Czytam po cichu codziennie od dawna
Trzymam mocno :ok:

razem z wszystkimi.

ASK@ zregeneruj się i odpocznij.Przynajmniej spróbuj. Wiem,że to niełatwe.
Musi się udać.Musisz być dobrej myśli. Nastawienie pacjenta jest najważniejsze,zaraz po sprawnych rękach chirurga.
A potem czeka Cię kolejne zadanie :wink:

....trafisz do sanatorium na rekonwalescjencję. Oby z mniejszą ilością kotów niż u mnie :twisted:

I tego,po udanej operacji, Ci najbardziej życzę :ok:

Dasz radę

Po prawdzie nie masz wyjścia

Znam takich po operacji kręgosłupa. Rower, bieganie, praca, kije, pływanie + wycieczki po świecie - wszystkiemu dają radę!

Szalony Kot pisze:Trzymam kciuki za operację.

A ja mam dom chętny na rudą kotkę, są dwa koty 7-8 lat w domu, okna i balkon zabezpieczony...
Oglaszalam rudą kotkę właśnie, tylko wolnozyjaca i na razie się przestała pojawiać...

Ja mam rudego kocurka i rudo białego też, ale jeszcze nie ma zdjęć https://www.olx.pl/oferta/piekny-rudy-b ... pG76b.html
a może tu jest jakaś ruda kotka? viewtopic.php?f=1&t=182587
gen rudości to chyba jest taki bardziej męski.

Asiu

,zaciskam mocno :ok:

Ja też trzymam kciuki - będzie dobrze :ok:

stale podczytująca i podziwiająca :1luvu:

dasz radę Tyś tffffarda Baba jest, nie mnieeeeentka

łapki są :ok:

**Adopcje: 11 >>**

Już siedzę na łóżku. Wyrobiłam się na tyle by lepsze wyro zająć. Pierwsze papierki wypełnione. Poduszeczki zabyłam. Zapomniałam, że szpitalne podusie to naleśniki.
Jest kobieta po operacji. Narzekająca na wsio mocno. Nie jest zadowolona z towarzystwa bo pozajmowała swoimi gratami wsio. Teraz przyszła nowa dziewczyna. Młoda.
Nauczona doświadczeniem wzięłam więcej ciuchów. W Otwocku Janusz dotargał, tutaj nie ma szans. Za daleko. Czasu żal bo w tym okresie może...koty karmić :wink:

Dzięki za kciuki :lol:

Suchy prowiant i mokre picie wzięłaś? Bo różnie w tych przybytkach karmią :roll:

A w którym szpitalu się "wywczasujesz" ?

Trzymaj się :ok:

Dość już długo żyję na tym świecie i trochę wiem, jak wyglądały operacje kiedyś a teraz. Niebo a ziemia. Pacjenci szybko dochodzą do siebie, natychmiast są poddawani rehabilitacji, inne są środki przeciwbólowe...itd.Ważne, że zniknie problem, a życie zyska inną jakość.

Asieńko kciuki mocne trzymam :ok:

Sama przez to przechodziłam parę lat temu, w piątek operacja a w poniedziałek już na własnych nóżkach, na rozłożonym przednim fotelu w samochodzie opuszczałam szpital;) dasz radę i Ty!

OTW17- życie leniwie toczy się dalej...

Kto przegląda forum