OTW17- życie leniwie toczy się dalej...

[mimbla64]

Jaka poza na kuchennym stole.
Super fotorelacja.

[ASK@]

To zdjątko też mnie zachwyca. Zaznaczam,że pierwsze fotki gdzie kociska leżą na kocyku przy okienku, to też jest blat kuchenny. Położono im poddupnik i tak sobie polegują wśród słoików i garów.

[mimbla64]

To ważne, bo można pomyśleć, że to pod drzwiami balkonowymi.
Vipek po lewej?

[ASK@]

Tak. To Vipuś.
Zobacz jak Nelcia zmieniła się. Jak cierpliwość i serce czynią cuda. Zapowiadała się na miziaka, nieśmiałego ale miziaka. A tutaj proszę. Pieskować się jej zachciało.

[mimbla64]

No, pięknie się zachowuje.

[Arcana]

Ale fajne zdjęcia

[Szalony Kot]

Piękne, to za stópki jak się trzymają

[ASK@]

Wszystkie piękne. Taki Dom pokazuje ,że nawet nieśmiałek jak Nelcia przy dzieciach, potrafi otworzyć się. Tylko cudu nie można oczekiwać. W przypadku tego DS-u słowa "dostanie tyle czasu ile trzeba" były prawdziwe. O Vipunia nie bałam się. Teoretycznie. Jak wiadomo kot potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem.
Ptysiek, urokliwy czarnuch, też pięknie trafił. Cierpliwi ludzie czekali spokojnie na jego ruch. Jeśli słowo "spokojnie" jest adekwatne do sytuacji. Bo choler jeść nie chciał. Otworzył się i okazał się być miziakiem. Tylko facetów nadal się boi.
Beza... Znalazłam przypadkiem jej stare fotki. Pierwsza doba jak do nas trafiła też jest. Od razu na kolanach TZ-ta wylądowała i nie chciała zejść. Odważna, leżąca na Januszu, przytulająca się do ludzi i zawsze do kotów...Nigdy sama nie była. Nie chciała. Wrócił z "adopcji" kot inny. Przerażające jest to co człowiek może zrobić z ufnym zwierzakiem. Mam nadzieję, że domkowi starczy serca i cierpliwości. Gdyby Bezia była u nas szczęśliwa nie wiem czy odważyłabym się wyadoptować ją.

Ranek spokojny. Mauż do pracy podreptał. Pokroiłąm nery kupione przez TZ-ta i staram się PT złapać.
Entuś rannie szaleje, szaleje, szaleje... Chyba pokasłuje. Może przez oczko, które nadal mu łzawi. Widać stan zapalny. Choć już mniejszy. Wszedł w fazę kota co to nie musi mamuni mieć. Koleżeństwo jest fajniejsze. Ale nocą ciemną, w zaciszu mroku przychodzi do mnie i tuli się. Daje buziaki. Pokazuje brzuś.
Koty siedzą w różnych miejscach pokoju i nie odrywają wzroku od gówniarza co wydając różne dźwięki lata na wysokości sufitu. Jest u nas 3 miesiące. Gdzie pół tego czasu to chorowanie. Jest cudnym dzieciakiem. Choć do miziaka jakim był na początku to mu daleko

[Alienor]

No już nie musi - wpisowe z mizianek zapłacił

[ASK@]

Dzionek zszedł mi jakoś Na dobre czas ucieka i wycieka między palcami mymi Mam czas. Mogę spać i nie spać. Mogę leżeć, leniuchować, nie myć zębów i siebie ... A cholera wie na czym mi on zlatuje. A śpiąca ciągle jestem. Jak nie mogę to teraz wiele rzeczy bym zrobiła. Czego nie tknęłam wcześniej znajdując tysiące pretekstów.
Przewrotność ludzka.

[Maryla]

Ty sie kobieto ogarnij bo przyjde na inspekcję

[ASK@]

Ty sie kobieto ogarnij bo przyjde na inspekcję

Rozumiem,że ogarniesz to, co inspekcja Twa wykaże jako minus
Serdecznie zapraszam.

[Maryla]

ja juz wyszłam z wprawy

ale wpadne niewątpliwie

[Marzenia11]

Asiu, wszystko na spokojnie.
To Święta i świąteczny czas , więc niech taki będzie.
Ludzie są najważniejsi i inne istoty żywe, nasze i nie - nasze futerka.
A nie porządek, pasztet, pośpiech, zakupy, piernik, sernik i inne akcesoria świąteczne.
Całuję i przytulam świątecznie. Niech będzie najradośniej jak się da.

[ASK@]

Dzięki Marzenko
Tobie też życzę spokoju i zdrowia.
Anielskich chórów także.
Wszystkim Wam Kochani życzymy najlepszych takich tam

Kapuchę ugotowałam. Dzielna ja. Teraz humor sobie Znakami poprawiłam. Lubię takie filmy . Moja mroczna natura wyłazi. Czy co

Nie lubię świąt i tyle. Wolne dni, zamknięte sklepy, tłumy nie przebrane ,że nawet batonika nie ma jak sobie kupić bez odstania. Święta to myślenie o zapasach by dzikunkom starczyło. Żwirki, puszki i różne potrzebne do przetrwania rzeczy kotom konieczne.
Danka to już duża pannica i ją nie cieszy cały rozgardiasz jaki przy tym powstaje. Ja tym bardziej nie zradowana jestem, bom od kilku lat wykluczona całkowicie. Ciągle coś mi się na te dni trafia zdrowotnego. Aż strach się bać daty grudniowej.
Może te święta będą lepsiejsze pod względem pogody. Magia białych ,radosnych świąt nie jest dla mnie. Każdy romantyczny płatek co moje okulary upeca, okno owilgoci, jest zagrożeniem dla bezdomnego futerka. Tyle mam z zajmowania się kotami. Spaczone widzenie na świat.
Już strzelają. Drugi minus świąt. Nawet wczoraj pomyślałam (tak, tak załącza mi się taka opcja ), że w tym roku jakoś ciszej jest. Było ciszej. Dziady pie....(pi,pi....) walą aż mury się trzęsą a koty sikają po nogach. I latają na wysokości sufitu. Znów dzikunki nie przyjdą na jedzenie ze strachu. Znów tony śmieci będą walać się po "radosnych" wyczynach.
Jestem zła jakaś i tyle. Aż tyle. Ciągle coś się wali, psuje, ze mną włącznie. Ciągle czegoś brak, za coś trzeba zapłacić, coś ogarnąć.

Entuś się obudził. Zajął się kartonem, który Danka nie pozwoliła wyrzucić. Gulgocze tam sobie coś pod nosem i toczy podartą (upraną!) skarpetkę Janusza. Reszta kociejstwa śpi. Noc święta. Trzeba mowy na jutro naszykować. Taki śmieszny rozkoszniaczek się z niego zrobił. Jak się obok niego przechodzi potrafi zahaczyć pazurkiem o ciuch. Jak się do niego odwróci to wywala brzuś i oczami przewraca. Czaruje mnie, Dankę, Janusza.Lezie do kotów i prosi się o uwagę. Do Abisia właśnie wskoczył i nawet lizaka w nos dostał. Ale tylko do mnie przychodzi by uwalić się na klacie. Bardzo się zmienił optycznie. Zrobił się długo łapy i gładko-błyszczący. Dorośleje.
Abiś ulega przemianie charakteru. Woli facetów i już. Ja jestem od michy. U Janusza i obcych samiców sam włazi pod rękę i na kolana. Jeszcze dłoń podbija by go miziać.
Mila zrobiła się słodzikiem. Nie pobiła rekordu Bianki w "szybkości" oswajania ale i tak mamy wyczyn. Dziś spała na mnie. Nie może się przestać tulić. Proces dobroci trwał już jakiś czas. A teraz osiągnął pełnię. Śpi z nami, wywala brzuch, prosi się o uwagę , tuli do rąk i twarzy... Co zrobiłam jak tylko zaczęła się zmieniać? Poszłam zrobić badania
Od kilku dni jest nowe przymierze. Żwirek i Oczy zawiązali pakt. Ona do niego przykleja się. On ją łapinką obejmuje i wylizuje głowinę. Dziś myślałam ,że jej do mózgu się wwierci podczas "higieny" ucha. Leżą obok siebie. Szukają swego towarzystwa. Oczy ma słabość do rosłych w tłuszczyk i starszych faciów.A oni zachwyceni, że małolata im okazuje względy , ulegają urokowi wielkich ócz i drobnej sylwetce. Typowe Do tego Oczy, jak rasowa pannica, nie daje się spławić i ma za nic pomruki i pacania łapą. Przykleja się.
Dziś Tami mocno zainteresowała się moimi włosami. Fukała, pufała, obwąchała całą głowę.Nawet próbowała międlić je w paszczęce. Nie można się było popędzić. Może wpływ na jej zachowanie miał żel. Tak, tak ten żel co sobie strąki sterczące czynię. A bardziej jego brak. Od wielu miesięcy moja czupryna pierwszy raz tego na łbie nie ma. Zdziwko. Prawiem goła jest.
Spokojnej nocy życzę.