OTW14- lepsiejszych dni czekamy ;( ciagle "coś" i " coś "

Sama noszę mięso kotom. Prawdziwe, część krojona, część mielona, wszystko parzone.
To dla nich najlepsze jedzenie.

**Adopcje: 11 >>**

U nas pogodowo byle jak. Skoki ciśnienia odbijają sie na mym rozumku i ciele. Znaczy się ciało się buntuje i omdlewa jako ta dziewoja z arystokratycznego rodu. Takam dziś delikatniusia jest. :cry:

Dziewoja od klatek, kotów i szufel żwiru. Czekam na urlop to ... wygłąszcze kociska na fest. Martwię się dalej o Maciejkę bo strasznie dziczy się. W klatce po chwili paniki mruczy jak traktor. Ale wzięta na ręce, sam dotyk powoduje totalny strach.

Wczorajszy telefon dotyczący karmienia kotów na mym osiedlu powalił mnie a ciśnienie ze świstem uszami poszło. Żal i pretensja , dopytywanki i plotkowanie. Spławiłam osobę co w imeiniu innej osoby dzowniła. :roll:

Ta osoba skarżyła się osobiście fatygując do domu dzwoniącej

,że koty głodne chodzą i ona do 22 nikogo nie spotkała. To Pani T. Brzydko zjechałam (choć kulturalnie) ,że może sobie osobiście zapytać a nie na syłać kogoś. Opitoliłam grzecznie ale treściwie ,że zamiast szukać nas powinna koty nakarmić. Ale ona nie może bo ... dwa koty karmi. Akuratnie te dwa koty ja karmię także i pożerają tony jedzenia. Co też stawierdziłam. Jednak reasumując prosiłam o nie wydzwanianie do mnie z pretensajmi. Nie mam obowiązku karmić i opowiadać się! Poza tym mogę być chora, nie mieć forsy, wyjechać.... Jak głodne to babo daj im żarcia a nie rób wstydu takim postepowaniem i niby troską. Poza tym nie dostaję od nich karmy ani forsy ,by nas rozliczano z karmienia dzikunów.
Amen

Ulało się mi i tyle.

Nie dziwię się, że Ci sie ulało

**Adopcje: 11 >>**

Brak słów i tyle. Ludzie to tupet mają a wsio w trosce o zwierzęta. Cudze łapki i portfel mile widziane.
Wczoraj spotkałam "tą co o malcach nie wiedziała a uwierzyła w ich zabranie " z mamunią.Swoją nie kocią. Miała chęć mnie zaczepić. Widać było.Czekały na mnie pod sklepem i już, już wargi koralowe otworzyły. Ale ja takowej checi nie miałam. Klatki musiałam sprzątać i leczo nagotować.
:mrgreen:

Jako poszukiwaczka różnych rzeczy ew przydatnych kotom ,wyciągnęłam dwa dni temu na ciuchach serdaczek ze sztruksu i miękkiej bawełenki. Z dużymi pętelkami i śmiesznymi guzikami. Akuratnie by za hamak służyło .Pętelki pozwalają umocować na drutach. Janusz ręce załąmał. Głową pokręcił. Wyszedł. A dzieciska ? Oj, miały radochę. :ryk:

A ja miałam też takową patrząc jak podejmują próby wlezienia. Wczoraj już oba siedziały przemieszczając się dziurami na szyję i rączki. Wygibasy okrutne. Bajzel jeszcze większy w klatce jest ale one umęczone są i zadowolone. Dopiero wczoraj wyjaśniła się przyczyna gadulstwa TZ. Gadam by popatrzyła jak serdaczek sie przydał a taki był nie zadowolony ,że ciuchy znaszam. Serdaczek ? A on myślał ,że ...gacie na pieluchę kupiłam

Nioo, moje koty maja urzędować w gaciach? No, ręce opadają. :strach:

W ogóle przypomniałam sobie ,że zostały mi pałąki ze stojacego hamaczka, który koty połamały. Nie pozwoliłam ich wyrzucić (ku rozpaczy TZ) i po poszukiwaniach drągi zakończone sznurkami znalazłam. Został też posłanek z rulonikami. Wsio złożone zawisło i dziewczyny już korzystają. Nawet dwie sie mieszczą.

Maczek też się nauczył leżeć na hamaczku. Robi to tak intensywnnie ,że już urwał guzik a nitki pękają.

Zdolne masz tymczasy :lol:

**Adopcje: 11 >>**

Do mnie nie doszła jeszcze paka z zoo .Ręce opadają. Właśnie jestem po rozmowie z "kontaktem" . Zobaczymy. Choć tyle mojego co wygadałam się nieprzyjemnie choć uprzejmie

Coś mi się jednak zdaje ,że w tym tygodniu nic nie dojdzie.

Jakoś mi ostatnio te rączki delikatne co i raz opadają. :strach:

Dziwny jest ten świat. :roll:

Albo ja już za stara jestem i zdziwko z cierpliwością zapanowały w umyśle moim. :placz:

Dzwoniła Pani Wiesia .Iwonko, Asiu i Agnieszko macie pozdrowienia wielkie. :1luvu:

Ma też wielką prośbę o jakieś wieści o "jej" kotach. Smutna jest bardzo bo w jej życiu deczko popitoliło się. Wysłuchałam. Ale jak to Pani Wiesława. Ogarnia się szybko i idzie dalej. Proszę dajcie jej znać w kilku słowach co i jak.

**Adopcje: 11 >>**

Ranek zimniutki bardzo. Aż mnie ścisło z zimna tak mocno ,że spdenki zapasowały. :mrgreen:

Nowy kot w krzakach czekał aż odejdę. Musiałąm udawać ,ze go nie widze bo płoszył się. Miski wyczyszczone do czysta choć kocików za dużo w lesie nie widziałam.
Co ranek klęczę. Nie, nie składam modłów Matce Ziemi . Klęczę zaglądając pod auta czy Pingwin Stary tam się nie zadekował. Jest głodny często ale nie wychodzi. Jak go nie zauważę to krzlunami, w cieniu bloków biegnie za mną. A czasem go nie zauważam

A czasem go nie ma. Kiedyś na tych kolanach zostanę bo nie podniosę się :mrgreen:

Dla mnie to wyczyn iście cyrkowy.

W domu kociska są. A jakże. Rozpuszczone do granic możliwości. A klatkowe to już szczególnie. Już widać charaktery. Malwina to odważna dziewczynka. Mruczy pięknie i ucieka z klatki też pięknie. Malinka jest delikatna i nieśmiałą. Boi się rąk ale też utulona mruczy.Choć czasu więcej jej potrzeba niż Malwinie.
Maczek to ursusowy traktor z zatartym silnikiem. Jemu wystarczy widok ludzia by załączał maszynę. Jak on mruczy!Zaczepia mnie, wyciąga łapki i podgryza. Niestety. Najmniej oswojona jest Maciejka. Choc to chyba kwestia jej płochliwego charakteru. Na dworze też musiała wszędzie dopychać ostatnia bo była najmniejszej wagi i najgorszego futra. Już wyglądu porządnego kota nabiera. Za przykładem przebojowego brata mruczy za nim. Na widok ręki kuli się ale gmiziana rozluźnia. Bardzo się boi brania w ramiona. Jak jestem przy klatce to wisi na niej i zaczepia mnie.
Wszystkie eMki boja się strzepywanych kocyków. Czasem zapominam i robię to przy nich. Szlag. Maciejka do tego to wrażliwiec . Brata wczoraj skarciłam za namolne wgryzanie się. Podniosłąm głos. On mnie olał ona spanikowała.
Najlepiej socjalizuje się Jaworek. Oj, szykuje się z niego przylepa wielka. Kocha tulenie i rączki. Jarzębinka też powolutku otwiera się. Jest jednak bardziej "ostrożna" . Jednak drapanie po kuperku uwielbia. Brat zresztą też. I ona za przykładem Jaworka mruczeć się nauczyła.Wiszący kubraczek okazał się strzałem w dziesiątkę. Jaworek przepada w nim spać. A mała okupuje żółty plastik.
Ranek wita mnie zbiorczym śpiewem maluszków.I awantur. O michę, uwagę, głaskanie... Małpi gaj :strach:

W pełnym tego słowa znaczeniu. Pełno żwiru, wody, odpadków z żarcia ...Oraz rozbawienych małpiarzy.
Ranek jest za krótki .Prócz wędrówek do kotów staram się poświęcać dzieciom jak najwięcej czasu. Zamieniam zabawki by miały inne bodźce. Gadam, opowiadam, wstawiam pudła i co i raz inne kulki. Robię je ... ze skarpetek jednorazowych :lol:

Zwinięte w kulki ścisłe mocno są najlepsze do rzucania i chwytania.
Klatki są za małe dla iskierek. Ale wyjścia nie ma .Choć serce sie ściska jak patrzę na nie. I myślę o tej przestrzeni i zieleni w jakiej żyły. Wypieram psy, ludzi, głód czy inne niebezpieczeństwa im grożące z umysłu. W klatkach wydają się takie duże. Wzięte na ręce to kruszynki jeszcze.
Wieczór za szybko zapada. Mam ślamazarne ruchy i na czasie to się odbija.
A reszcie kotów też trzeba uwagi. Dnia za mało. Gdyby nie ta praca :mrgreen:

Na dniach mają przyjść zamówione szczepienia to i porobimy kujki .

W opuszczonym domu całkiem się ktoś zadomowił i zablokował kotom sypialnię i dostęp do mich. Ciekawe ,kiedy konfrontacja nastąpi. Bo pewnie taka się trafi. Malunia bieda jest co dzień. Umosciła się w opuszczonej komórce. Tam wstawiłam miseczki ,wodę i posłanko. Hitlerka nie widziałam już wiele dni. Chudego rudego w ogóle. Na miejsce karmienia "moich dzieci" nie chodzę już. Czasem jak wracam z pracy to z puszka zajrzę. Rankiem jednak mam za mało czasu. A wieczory zajęte . Są tam dwie karmicielki . Koty głodne nie chodzą. A one niech ogarniają wsio. Poza tym ostatnia akcja z kastracją mocno mnie zniechęciła. Muszę ochłonąć i tyle.

**Adopcje: 11 >>**

Post pod postem :cry:

Czy ktoooośśśś na kota jeszcze :placz:

Przypominam o głosowaniu na Jokota. Ostatni dzionek. Mój głos poszedł.
592! Oby się udało bo bied dostatek jest :cry:

Pomoc co i jak zrobić by zagłosować jest w banerku w moim podpisie. Od razu kieruje do włąściwej strony. To łatwe i proste! Nawet dla blondynek takich jak ja :mrgreen:

A podany telefon nigdy nie został nadużyty do innych celów. Nie ma co się obawiać.

Nie płacz, przecież czytamy :wink:

Mam nadzieję , że tym razem Jokotowi się uda :ok:

Tym razem się udało - Jokot wygrał :piwa:

Bardzo dziękujemy za wsparcie i pomoc. :1luvu:

Jokotowe brzuchy będą miały wyżerkę. :kotek:

**Adopcje: 11 >>**

Nioo i siem skonfrontowali

W opuszczonym domu jest opyszczona kaciarapa. Ma wyrwane drzwi. Wstawiam tam sukcesywnie pudła na spanie i wymaszczam polarami. Opornie to idzie bo zapasów nie ma i wsio zależy co kupię. Stawiam też tam miski. Jest suche i woda.
Wlazlam a właściwie wczolgalam się na sterte sprasowanej słomy by pudło wcisnąć. Nagle rumor na zewnątrz i cichy krzyk mnie wystrachal. Na pytanie co robię odpowiadam, że koty karmię. Doczlapalam się do otworu drzwiowego klnac na czym świat stoi. Kręgosłup dał znać, że moje cyrkowe skoki nie są miłe. Ale do rzeczy.
W krzalunach stoją Klikające...takie tam. On też mnie poznał. Widać podczas wydalania oczy były sprawne

Tutaj nastąpił moment wymiany dzień doberkow i uprzejmości i wyjaśnień.Bo wie pani w domu jest kolega co nie ma gdzie spać... Bo wie pani on spokojny jest... Bo wie pan mnie nie obchodzi kto mieszka niech tylko michy wystawi co są zamknięte... Tak się " bowie " wymienialismy i oboje z ulgą rozstalismy.On klikając posladkami poszedł ku bramie a ja wróciłam do meblowania.
Koci nie było. Hitlerek był.
Osiedlowe koty witaly mnie z radością większą niż zwykle. Późno już było:(
Hamaczek zerwany, chrupy prawie zezarte , szczepień jeszcze niet... Ufff koniec tygodnia.

Sprawne oczy to ważna rzecz w każdych okolicznościach :mrgreen:

I przyjrzeć Ci sie musiał zdążyć .. A Ty go widziałaś również od przodu, czy poznajesz ..jakoś tak...?

**Adopcje: 11 >>**

Nie, nie poznałam go po klikaczach :wink:

tylko po jobtwojumać żółto zielonej kurtce. :mrgreen:

Takie się pamięta. Widuję ją czasem z dala jak łazi po okolicy.

Maciejka na mój widok dzisiaj wstała, zagadała i drobiła łapkami. Jest płochliwa ale urocza i delikatna. Maczek bardzo przytyl. Wszystkie jakieś spore się zrobiły.Wszystko znika z mich w tempie. Żal mi ich, że w klatkach siedzą ale wiem, że inaczej nie da rady. Jakoś do tej pory udawało się tak drastycznych poczynań uniknąć.Mieliśmy szczęście.
Janusz poszedł do pracy. Znowu. Ma zmianę za zmianą i już mi się popitololo kiedy, co i jak.
Mila pracuje nad moją osobą. Milczący wyrzut sumienia. Nerek się chce a ja mam mega uraz dziś do krojenia.

Asiu, w końcu udało mi się nadać paczkę na Intercity "Śródborów"

OTW14- lepsiejszych dni czekamy ;( ciagle "coś" i " coś "

Kto przegląda forum