Przez te 6 tygodni przeszedł dłuuugą drogę - ku życiu. Lepszemu życiu.
Łapka już dawno zagojona, a wczoraj wreszcie parametry nerkowe wróciły do normy. To niesamowite, ze tak szybko udało się go ustabilizować! Widać, ze to młody i silny organizm
Tomcio jest przekochanym kotem. Zapatrzony w człowieka (we mnie
), jak tylko usiądę, pakuje się na kolana Można go przytulać, nosić, całować - byle nie pokazywać kotów
Na razie reaguje na koty jak Znikotek, czyli idzie na atak bez ostrzeżenia. W związku z tym siedzi sam w pokoju i strasznie się nudzi, bo nie jestem w stanie spędzać z nim wielu godzin ...Ma ogromny apetyt, nie wybrzydza, zje wszystko byle dużo
Na razie karmię go żarciem "nerkowym" (tylko mokre - Gussto, Integra). Jest już zaczipowany, odrobaczony, testy FeLV/FIV ujemne. Szczepienie za kilka miesiecy - przez wzgląd na nerki (żeby ich teraz nie obciażać, niech się ładnie zregenerują).
Gotowy do przeprowadzki!
Najlepiej jako jedynak. I lepiej dom bez małych dzieci, bo może jeszcze mieć momenty mniej "delikatne", jak to kot po przejsciach
Popatrzcie na łapkę - jak ładnie zarosła futerkiem
Jest całkowicie sprawna.
Widać to jeszcze nie te domy. Na pewno trudniej bo szuka domu bez kotów ... Dla ludzi jest jednak kochany, wtulający się tak mocno jak to możliwe. 