Fioletowe tymczasy II

[Kinnia]

gratulacje

i dalej zazdraszczam passy

[violet]

Dzisiaj minęły dwa tygodnie od adopcji Nikity.
Początkowo było dość burzliwie, i to bojowa Nikita (teraz Pusia) bała się rezydentki...
Teraz już zadomowiła się na dobre, razem ze Szpulką bawią się i ganiają.
Jedną z pierwszych wspólnych akcji było wylanie butelki oleju z rozbryzgiem po całej kuchni
Obie oczywiście niewiniątka, bardzo starannie myły sobie łapki i nie wiedziały o co chodzi...
Nie jest to jeszcze wielka przyjaźń, ale apetyt i humory dopisują.
Pusi trochę jednak siadła odporność i ma lekkie zapalenie spojówek, dostaje kropelki,
a obie kotki betaglukan.

Szpulka i Pusia: wspólne obserwacje ornitologiczne na parapecie



A niedawno dostałam pozdrowienia od Klary i byłego tymczaska Froda



I jeszcze duet domowy:
wielki i miziasty Budrys z drobną niedotykalską Dominiką –
lubią tak sobie pognieździć się na malutkim twardym stoliku



Pozdrawiamy jesiennie

[morelowa]

Też Cię i koty pozdrawiamy - jeszcze jesiennie .. choć mimo godziny jaka ona jest, to po ciemku całkowitemu

[violet]

Jesiennie jest, jakoś tak...

Do działkotów chodzę coraz wcześniej, żeby zdążyć przed zmierzchem.
Pod koniec roku będę musiała urywać się z pracy, zwłaszcza po zmianie czasu na zimowy.


Tydzień temu pożegnaliśmy Maćka, osiedlowego kilkuletniego kocurka,
którego tymczasowałam dwa lata temu po operacji raka sutka.
Długo u mnie się goił, a potem zamieszkał w domu karmicielki,
gdzie niczego mu do szczęścia nie brakowało.
Niestety, kilka miesięcy temu nastąpił przerzut do pyszczka...
Jedyna pociecha, że zdążył zaznać dobrego życia,
szkoda tylko, że tak krótko.
Szkoda, że nie chciano wykastrować go w swoim czasie, a był wnętrem.
Może żyłby nadal.


Żegnaj Maćku, dzielny kocie [*]



Z kolei z domu Marcela, którego miałam na króciutkim DT,
zaginęła drobna młoda koteczka, wyglądająca na zabiedzoną.
Mówiłam państwu o sterylce, proponowałam pomoc, ale...
Kotka zaczęła wychodzić (a okolica jest bardzo dla kotów niebezpieczna),
pewnego dnia nie wracała przez 3 doby, ponoć przebywała w pobliskich chaszczach.
I zamiast po powrocie już ją przytrzymać w chałupie, poobserwować, zanieść do weta itp.
to nie zrobiono nic.
No i jak wyszła znowu, to już nie wróciła.
Państwo przypuszczają, że może była chora i gdzieś "zdechła".
A może ktoś przygarnął, bo ładna i oswojona...

Marcel ma się dobrze, czasami go widuję.
Jest młody, silny, na szczęście wykastrowany i trzyma się terenu.
Da sobie radę.
Chyba że jednak wpadnie pod samochód, o co w tym miejscu nietrudno.
Albo zachoruje...



Pociechą są wieści i zdjęcia od moich byłych tymczasów

[Alienor]

Maćku [*]
Koteczko [*]
Miejmy nadzieję, że Marcelowi się uda.

[morelowa]

Z kotami to można sobie poradzić, dogadać się i ogólnie może być przyzwoite współżycie..
Ale z poszczególnymi ludźmi to się juz nie da - nie oswajalni jacyś

[violet]

Ano właśnie, z tymi ludźmi. Długo by opowiadać.


Frotka fabryczna:


Frotka nadal jest niedotykalska. Po miesiącach pobytu u mnie.
Nabrała tylko trochę ciałka, ale nie zaufania.
Chociaż nie boi się nic a nic.
Ślicznie bawi się zabawkami, wariuje z pozostałymi kotami...
Jest bardzo ciekawska.
Pierwsza pędzi zobaczyć z bliska co robię, niemal ociera mi się o nogi.
Pokłada się w przejściu i ani drgnie, gdy przechodzę obok czy nad nią.
Obwąchuje ręce:


Ale sama nie pozwoli dotknąć się nawet małym palcem.
Natychmiast odwrót!

I taka dziwna Frotka właśnie zachorowała, popsuło jej się oczko
Trzeba będzie na czas kuracji zagonić do kenela, jak poprzednio Fruzię

[morelowa]

Oj, jaka szkoda Taki niedotykalski kot to jeszcze gorzej znosi przecież manipulacje przy nim - biedna Frotka.

[Kinnia]

[*]

może kicia jednak żyje
poszukać?

o ludziach się nie wypowiadam

[becia_73]

Lila czytam o niedotykalskiej Frotce i tak na pocieszenie, z życie wzięte jeszcze ciepłe info.W budynku mojej firmy mieszka sobie kilka kotek w wieku na oko od 10 do 15 może nawet lat.
3 sztuki oswojone, 1 osowojona,ale nie do każdego. 1 tak dzika,że podchodzi,ale robi wielkie oczy i tylko czeka kiedy zwiać.......Takie dane obowiązywały do wczoraj, ponieważ dziś ta z wielkimi oczami zwyczajnie jakby nigdy nic stała się oswojonym kotem. .
to tak ku pokrzepieniu, bo to już nie pierwszy przypadek, kiedy totalny dzikus zwyczajnie się staje nie dzikusem

[violet]

/.../ to tak ku pokrzepieniu, bo to już nie pierwszy przypadek, kiedy totalny dzikus zwyczajnie się staje nie dzikusem

Tak, już się przekonałam, że koty są pod tym względem nieprzewidywalne.
Ale zwykle jak już kot trzyma się blisko człowieka, to szybko staje się całkiem oswojony.
A Frotka to pierwszy taki przypadek, że oswojenie zatrzymało się na pewnym etapie...

Przed wizytą u weta musiałam zagonić ją do kenela, a tam łowić do transportera.
U weta mówię, że mam tu trochę niedotykalską kotkę, a on na to z przestrachem "Fruzia!?"
No, Fruzia dała się zapamiętać. Ale Frota okazała się nie lepsza (chociaż myślałam że nie będzie tak źle).
Oczywiście nawiała pod szafki, oczywiście - jak to wet dowcipnie podsumował "wszystkich pogryzła"
(czyli jego i mnie i muszę tu zaznaczyć, że rękawice spawalnicze są przereklamowane).
Przydybana w kącie dostała zastrzyk w dupkę, a ja krople dla niej.


W domu Frotka (zamknięta w kenelu) nie jest wcale agresywna i jakimś cudem udawało mi się zakraplać oczko,
które już jest OK.
Ale nadal unika dotyku jak może.
Gdy ją głaszczę, zastyga i usiłuje wtopić się w narożnik...
To i tak nieźle, bo Fruzia broniła się zębami i pazurami.

Tak więc mam trzy (razem z Dominiką) śliczne, nieduże koteczki niegłaskalne
Przy czym Frotka jest z nich najbardziej oswojona...

Tutaj Frotka z czarnym Zanzibarem:


Zanzibar z kolei jest co prawda wielkim miziakiem, ale ma niestety taką wadę,
że ciągnie go do papieru
Nie przepuści żadnej gazecie, dokumentów trzeba bardzo pilnować, bo wszystko z pasją drze na strzępy.
Mimo korzystania z drapaków i podcinania pazurków.
No i przez to stracił niedawno szansę na DS.

może kicia jednak żyje
poszukać?

o ludziach się nie wypowiadam

Mam wrażenie, że ci ludzie niespecjalnie przejmują się swoimi zwierzakami.
Mówią, że przeszukali zarośla i pobocza kilka razy...
To była kotka domowa, wcześniej rzadko wychodziła, ale znała teren, trzymała się blisko.
Tym bardziej nie rozumiem, jak można nie zainteresować się swoją kotką,
która zalega w pobliskich chaszczach i nie wraca kolejną noc do domu.
Jak można, gdy już wróciła, pozwolić jej wyjść znowu, bez sprawdzenia czy coś jej nie dolega.

Może miała po prostu rujkę, ale tym bardziej powinna być przytrzymana w domu.
Nie wiem, czy to chucherko przeżyłoby ciążę i poród.
Mówiłam o tym przy oddawaniu im Marcela, ale to tak jakby obok...
Marcel zresztą też jest wykastrowany tylko dlatego, że za młodu bardzo broił
i wet doradził im zabieg.

Może mała żyje, skoro nigdzie w pobliżu jej nie znaleziono, a ona nie oddalała się od domu.
Może ktoś rzeczywiście ją przygarnął – była oswojona, drobniutka, prawie biała i długowłosa?
Może miała więcej szczęścia niż jej właściciele rozumu i empatii?

[morelowa]

Smutno jakoś..

A papiery mozna pochować i żyć z miziakiem, o.

[becia_73]

No tego jeszcze nie było...zakaz darcia papieru. Nowy punkt w umowie może trzeba wpisać. Swoją drogą starczy pewnie dać kotu do użytku karton i być może to mu wystarczy. U mnie karton stoi ciągle, lub ewentualnie drapak papierowy. Wiadomo,że strzępy papieru nie dodają uroku pomieszczeniom, ale to i tak lepiej wygląda niż kilogramy żwirku drewnianego wdeptanego w dywany, więc można się przyzwyczaić. Lila zrób test kartonowy i zobaczysz czy się zadowoli mając do wyboru karton i kartkę.

[Kinnia]

to samo pomyślałam - dać mu karton i poczekać

moja Krunia nauczyła Marcelino gryźć i szarpać karton, dosyc systematycznie z resztą
Marcelino przekazał wiedze dalej
teraz jest kolejka do siedzenia w kartonie -bo wówczas się nie przesuwa - i gryzienia jego boku .... oraz plucia tym co odgryzione
życie

[becia_73]

z drugiej strony, to nie był dobry dom...skoro takie drobiazgi zaważyły...
Jeden drze kartki, drugi wciąga gumki ...życie.